Hikayeler, hikayeler, hikayeler... Sevdiğim bir söz var; HİKAYEN VARSA KAZANIRSIN. Yoksa yazarsın! Buradan yola çıkarak başladım yazmaya... Sizin kazancınız evlatlarınız benim yazdığım hikayelerim oldu. Her doğum bir hikaye, her hikaye de bir yaşam başlangıcı oldu. Bu yazıları siz de sevdiniz biliyorum. Peki benim gözümle nasıl doğurduğunuzu merak ediyor musunuz? Hep siz mi yorum yapacaksınız, doktor şöyle, doğum böyle oldu diye. Şimdi sıra bende. Hep beraber o hikayelerden benim gözümle nasıl anılar ya

10 cm'lik kare içine çizdiğim şekilleri yapılacak olan (yastık, masa örtüsü, yatak örtüsü vs.) kadar fotokopi ile büyütülüp kullanılacak. Büyütülen bu fotokopi kâğıdını önce numaralandıracaksınız. Sonra bir makasla keseceksiniz. Kumaş parçalarını bu kâğıtlara teyelleyip, ütüleyeceksiniz. Sonra modele bakıp, numaralara göre gizli dikiş yapıp birleştireceksiniz. Aynur Bayrak

Kaç kalem tüketerek doldurulur ki bu hayat? Tanrı'ya inanan biri için bir kalem ucu tüketecek kadar bile etmez bu hayat. Doğar doğmaz ölmekte olan bu faniliğimiz ölümden başka ne karalayabilir ki hayat denen bu süslü sayfaya? Ya da doğum ile ölüm arasında var olan yaşam dediğimiz bu zamanı anlatamayan yazılı on binlerce kitap kadar uzun mudur bu hayat? Bu göreceli paradokslar, bunu düşünen ve anlayan insanların yaşamına kim bilir ne kadar yüce bir anlam katıyordur? - Mahmut Akıncı

Başak kadar verimli bir yaşam gerekiyorsa insana, Örnek alınacak buğday taneleridir. Sevda beraberlik, özgürlük bilgi, kültür tehammül, Yaşamak,cesaret gerektirir. Efendi Aygün

Berlin... Bu koca şehirde, Selen yalnız yaşamaktan yorgundu. Ta ki Atakan'ı tanıyana dek. Selen'i ecel bin katlı binanın tepesinden eliyle itercesine düşürdüğü vakit, anladı ki düşme süresi kadardı ömrünün süresi.Hayat bitti. dediği yerden tekrar başlattı hayatını. Unuttuğu çok şey vardı; konuşmak, sarılmak, dokunmak, sevmek... Bunları kısa sürede Atakan'da tamamlamak istedi. İçinde taşıdığı ağır yükü Atakan'a anlatamazdı. Zaten onu, her gün kaybetmek korkusuyla seviyordu. Kapat kapıları bir tanem, şu an h

'Birilerinin anısı olmak için ve içine doğduğumuz rüyamızdan uyanmak için buradayız. Anıların temiz, uyanışların da tez olması dileğiyle.' - Kwok Chung Sien

...Gözyaşlarını sildi kız, dünya gözüyle son kez ayın tüm ışıltısını vurduğu denize baktı. Rüzgâr hafif esiyordu. Çıkardı üstündeki ceketi. Hissetmek istedi bu soğuğu tüm bedeninde. Saklı müziği dinlemeli dedi son kez. Başı dönmeye başladı. Kutuya son kez baktı. Her şey sondu bu gece.

* Soran olursa hayatın matematiğine aklı ermeyince edebiyatı fazla kaçırdı zehirlendi dersiniz... * Bütün çıkışlar solumdan haberin olsun... * Şimdi bir sen varsın bu şehirde gözümün ışığına gölgesi düşen , bir de dile getiremediğim seni seviyorumlar... * Defnedin anılarımdaki şu piçi ,dinlediğim şarkılara yazık olmasın... * Bütün dostlarım düşman çıksın,herkes gitsin. Sen benimle kal.. * Konu yalnızlık olunca kendi kendimi yazılı yapıyorum , yüz alıyorum... * Ayarsız sevdiğim bizden mutlu bir hikaye çıkmaz

Oya bundan sonra karanlıkta tek başınayken kendisini hiçbir zaman güvende hissedemeyecekti. Işıkları açık bırakacak, yolda yürürken ikide bir arkasını kontrol edecekti. Ne görürsem göreyim, sonuçta gerçek değiller, sen de biliyorsun. Bence o gerçek, Bagajın kapağını kapatırken bir yandan da Mine'ye bakarak bitti der gibi yaptı. Eren sadece bu işi bitirmişti. Karanlık varlık bir yerlerde, onları bekliyordu ve daha bitmemişti. İnsan karşısındakini nasıl sevdiğini en çok, onu kaybetmeye en yakın olduğu zamand

Kurgunun Sonu, dönüm noktası çalışmalarımdandı. Benim için ?kurgunun başlangıcı' oldu desem yeridir. İlk gerçek öykü çalışmamdı ve Türkiye Bilişim Derneği Bilim Kurgu Öykü Yarışması'nda üçüncülük derecesi aldı. Bu başarı, kurgu alanına yönelmemi desteklemekte çok önemli bir etken oldu. Bu kitabın ilk bölümünde çeşitli yıllarda TBD Bilim Kurgu Öykü Yarışması'na katıldığım ya da katılma amaçlı yazdığım öyküleri bulacaksınız. Kitabın ikinci bölümünde ise Kamil Asma'nın ağzından 2053'ten yazdığım yazılar var. G

Esen rüzgârdan değil içimde yarattığın fırtınadan savruldum. Keşke sensiz geçen zamanları biriktirip sen yanımdayken kullanabilseydim...

?Pekâlâ... diye mırıldandım, sinirimi belli etmemeye çalışarak: ?Bir büyük rakı, verir misin lütfen? Pis pis sırıtarak, bana bakıyordu ikisi de. Karşımdaki zıpçıktı: ?Senin yaşındakilere, fazla alkol yaramaz amca... diyerek, bir de kahkaha atmıştı üstelik: ?Gel, büyükten vazgeç de; bir ufak al istersen... ?Ulaaan... diye geçmişti benim de içimden: ?O kadar da, yaşlı mı görünüyorum yahu? İyice kırlaşmış saçlarım yüzündendi bunlar. Bir tek sevgilim bile; bütün ısrarlarına karşın saçlarımı boyatamamıştı o güne

İnsan, mutsuz olduğu zamanlarda daha ağır yaşar zamanı, aheste akan bir nehir misali, derin. Her bir ayrıntı asılı kalır boşluklarında dünün, bugünün ve yarının. Ne tutabilmek mümkün olur onları, ne de anlayabilmek. Anlayamamanın verdiği korku gibidir bu mahrum olma hâli. En hassas yerinden vurur insanı hiç olmadık bir anda, acımasız. Kendi varlığını sorgular insan bu anlamsız ve mutlak yokluk içinde. Kendi imkânsızlığını sorgular. İhtimallerin birbirini doğurduğu, birbirine eşitlendiği bir tuhaf denklemdi

Gözleri çakmak çakmak bakan bir bahar vardı koynumda Kedileri çöp karıştırıyordu, pis Kuşları uçup gidiyordu, uzak Serseri bir balık sıçrayıp duruyordu denizde, tuzak Onlarca balıkçı büyük bir şevkle sarılıyordu oltasına, yazık Hiç kimse bugün kolum kadar balık tutamıyordu. * * * * Fahişe pembesi bir etek giymişti, Saçlarını boyatmamış olsa sanki daha güzeldi gözleri. Denizin kenarında dolaşan işsiz güçsüz bekârlara Gülümseyip duruyordu. Aklı karışıyordu cehaletin, Gülümseyen bir kadın! Orospu m

Ülkeyi yönetenleri alırız ve satarız Kapımızın önünü süpürmekten aciziz Ama... Külhanbeyiyiz altın kurşun sıkarız Müslümanız (!) elhamdülillah *** Dinimiz İslamdır yol Kur'anımız Hz. Muhammed (S. A. V. ) gör ki, son durağımız Osmanlı, Atatürk bizim ecdatlarımız Müslümanız elhamdülillah... *** Doğan der ki, densizleri horlamayız Kadere inanır, şansı boşa zorlamayız Dayanır mı bu deli yürek? Hardayız Müslümanız elhamdülillah...

...Pinky, doğduğu zaman serçe parmak boyunda ve pembe renkteydi. Bu nedenle ev sahibi ve Pinky'nin isim babası Antonio, bu güzel yavru papağana ?serçe parmak anlamına gelen Pinky ismini verdi... ...Bulutların üzerinden seyretti etrafı. Gökkuşağının renkleri arasında gezindi. Mutluluktan sevinç çığlıkları atıyordu. Bu renk armonisi içinde gezinmek hoşuna gitmişti. Elleriyle yakalamak istedi renkleri.

Arka kapak yazısı *Tedavisi sonrası gösterdiği azim ve kararlılık,oğlumuzla gurur duymamızı sağladı.Artık eski endişelerimiz yok ve en önemlisi içtenlikle gülebiliyoruz.Oğlumuzun telefonlarımıza yanıt vermemesi,eskiden olduğu gibi bizi telaşlandırmıyor.Biz,anne-baba olarak elimizden gelen desteği verdik ama o başardı.Ne güzel ki,bu başarıyı da kabul etmiyor ve sonuna dek mücadele etmesi gerektiğinin farkında.Mutluyuz,bundan daha önemli ne olabilir ki?... - Dr.Hatice-Dr.Mehmet DUVARCI *Bir eğitimci olar

Erciyes'tir sembolü kartal yuvası Sağlamdır dokunmaz güzel havası Hekimlikte Kayseri ilk tıp yuvası Lokman Hekim'e selam turnalar...

Öyküler, kadın ve erkek cinsiyet farklılaştırması üzerine olur. Bizim de öğrendiğimiz kadın ve erkeğin yaradılış öyküsü vardır. Onu anlatıvereyim dedim. Hint Mitolojisine göre kadın: Tanrı, yaprağın hafifliğini, ceylanın bakışını, güneş ışığının kıvancını, sisin gözyaşını aldı; rüzgarın kararsızlığını, tavşanın ürkekliğini buna ekledi. Onların üzerine, kıymetli taşların sertliğini, balın tadını, kaplanın yırtıcılığını, ateşin yakıcılığını, kışın soğuğunu, saksağanın gevezeliğini, kumrunun sevgisini kattı. B