Canan bahçe kapısının geniş aralığından fötr şapkalı bir adamın, üzgün ve düşünceli baktığını gördü. Göz göze gelip bakıştılar. Vahis arkasını döndü, ağır adımlarla yürümeye başladı. Canan bahçe kapısına doğru çıplak ayaklarıyla çimlere basarak hızlıca yürüdü, demir kapıya suratını yasladı, içinden gelen ani refleksle adamın arkasından seslendi. ??Baba!''

Gün doğmadan otobüs Malatya garajına girdi. Elinde bavulundan başka bagajdan çıkarılan tabutun içinde oğlu da vardı. Meraklı gözlerle tabuta bakan kalabalık kim olduğunu birbirlerine sorup yanıt alamayınca oradan uzaklaşıyorlardı. Köy dolmuşlarının gelmesini beklerken kadın, oğlunun tabutunun baş tarafına oturup eliyle tahtasını okşayıp arada bir öptü. Toplanan kalabalık kadına ve tabuta tedirgin olmuş gibi bakarken diğer meraklı insanlar da zaman geçtikçe toplanmıştı. Anlaşılmayan uğultular çoğalarak yerin