Allah Rasulü'ne duyulan sevginin derecesi, imanın da ölçüsüdür. Kim imanını sınamak isterse, Efendimize olan sevgisine baksın. Onu gerçekten seviyor mu? Sevgisinde samimi mi? Onu kendi malından, Kendi evladındanHatta kendi canından daha çok sevebiliyor mu? İşte o zaman bu sevgi samimi bir sevgidir.İşte o zaman bu sevgide huzur bulur insan. İşte o zaman emin olur imanından. Ve işte o zaman Kerem sahibi Rabbine hamdetmiş olur..

?Renkleri solmuş bir gökkuşağından siyah yağmurlar yağıyor hüzün ve keder yüklü. Yüzümdeki çocukça gülümsemenin yerini çoktan çatık kaşlı, asık suratlı yaşlanmış bir resimaldı. Kırmayalım artık birbirimizi. Kırıldıkça kopuyor aramızdaki bağlar. Ne diyeyim, ne söyleyeyim? Artık bitsin. Çektiğim acıların üstüne bir acı daha eklenmesin. Yoruldum, tükeniyorum azar azar. O eski güler yüzlü halim hangi resimde donup kaldı? Beklediğim vuslatı hangi gök katına sakladınsa çıkar ortaya. Gücüm tükeniyor. Ferahlık v

?...Kim öpülür ?yokluğundan? Kimimiz var sahi? Benim iki varım bir yoğum var. Biri yârim. Yârim var çok şükür. Yara gibi. Derman kanar. Kanayan yarama, yaramdan kanayan dermanı sürerim. Ne güzel bir döngüdür bu. Biri derdim. Derdim var çok şükür. Derdi olmayan yok olur. Çok şükür derdim ?dertsizlerin derdi gibi değil. Sahi kim öpülür yokluğundan? Yârim var. Yaram gibi sıcacık. Derdim var. Dermanım derdimde saklı. Dostum. O da yokluğunda saklı. Dostum! Öpülesi yokluğuna selam olsun. Yokluğunda saklıdır va

?Susmanın asaletiyle ve tevekkülün bitimsiz nimetiyle kuşandığında kırgın yüreğim, bir dilekçe doğurur tüm duygularım akıp gittiği yerde... İstesem de istemesem de ah etsem de etmesem de, insan kalbinin zembereği titrediğinde titrer kâinat, titrer kalbimin üzerindeki el... İçli bir dua olur o iç çekişler, hiç bir şeyi zayi etmeyen elbet ziyan etmez benim gönlümü...Ömür bir göç hikâyesiyse eğer, her hikâyede görecek insan kendi kadim sonunu... Ben de göreceğim kendi ellerimle yazdırıldığım sonumu...Yazar Mus