Hep dışında aramıştı Aradığını bulamamanın hayal kırıklıklarıyla Oysa aradığı içindeydi Bir gün içini keşfetti O gün özgürlüğüne kavuştuğu gündü

Hikâyesi tüm zamanlara uzanan, acı ve mutlulukta alabildiğine derinleşen Uğur ve Deniz'in melodisi bu...Roman boyunca bir bestenin içinde canlanan yaşamı solukluyoruz... Okur, bir yandan Küçük Bir Melodi 'nin önüne serdiği dünyayı keşfederken diğer yandan kendi dünyasına sürükleniyor.Yazar özgün, akıcı üslubuyla, sağlam bir kurguyla dokuduğu romanda, Küçük Bir Melodi bekleyen okuru sarsmakla kalmıyor, deyim yerindeyse ona unutulmaz bir resital sunuyor.Hayrettin Sarsılmaz'dan yalnızca kulaklarımızın değil,

Tiksi adındaki bir ülkede Kızılelma isimli bir köy vardı. Sihirli horozlar sayesinde bu köye ölüm uğramazdı. Sihirli horozlar sabah erken saatte ötmeye başlayınca hasta olan insan hastalığı ne olursa olsun iyileşirdi. İnsanlar o kadar uzun ömürlüydü ki bazıları bin yaşındaydı. Bin yaşında olan insanlar bile hiç yaşlı göstermiyordu. Bu insanların beyaz bir saçı dahi yoktu ve ciltleri gençlerinki gibiydi. Kızılelma Köyü gözden uzak olduğu için köye fazla gelen olmazdı. Köydeki insanlar da dışarı fazla gitmezd

Gece bir katran kadar karaydı. Ay iki buluta sarınarak kapamıştı gözlerini. Hayvanlar açılan ahır kapılarından korkuyla kaçışıyorlardı. Köpekler etrafı yakıp yıkan yabancılara bir iki kez havladıktan sonra ateşten korkarak kaçıyorlardı. Kuşlar korkudan şakımalarını bırakmış bu vahşetten kaçmak için kanat çırpıyorlardı. Ağaçlar eğdikleri boyunlarını hâlâ kaldırmamıştı. Siyah dumanlar gökyüzünü doldururken öfkeli haykırışlar ve okkalı küfürler yankılanıyordu dumanlı gökyüzünde. Çiftliğin sembolü köşk iki üç k

Gülüşlerini dökmek istedim satırlara Ve en sıcak tebessümünü, Nafile. Bakışlarını yazmak istedim Öylesine içten, Öylesine manalı, Olmadı. Başaramadım sevdiğim. Anladım ki, ne bundan şiir olur Ne de benden şair Bırak yine eskisi gibi bende kalsın İçimde ne varsa, aşka dair

Mısralarımı okudun mu? Bu kadar dürüst olmak zorunda mı gözlerin? Baktığımda kalbinin içini gösterecek kadar şeffaf. Yalnız ve farklı olmak ister insan. Yalnız ve farklı olmaya çalışır durur. Oysa her insan birbirine benzer. İnsan olmayı öğrenmek, insan olmanın bu ortak paydasını bulmakla mümkündür. Zaman akıp gidecek Yaşam insanları koparmaya çalışacak ama kimileri insan olduğumuzu unutmayacak.

Ayrılık acısıyla yaşadığı eziyetten Londra'ya au-pair (çocuk bakıcısı) olarak giden bir genç kızın yaşadığı sıkıntıların kaleme alındığı etkileyici bir aşk romanı. Melek ve Semih kasırga yaratan aşklarının içinde, nefes aldıklarını bildikleri her an, birlikte olmadan da yaşamaya çalışan iki aşıktır. Melek aşk acısı içinde, çocuk bakıcılığı yaparak Londra'da acısını dindirmeye çalışırken, onun bu uykularını bozan sevdası, yaşadığı uzaklıkla her geçen gün artıp, tarif edilmez bir ıstıraba dönüşür. İki genç

Elim nemli toprağın üzerinde... Rüzgâr ağaçların dallarındaki yaprakları yalayıp geçiyor. Duyuyorum. Sadece sessizlik var. Sessizlik... Artık nefes almayanların sahip olduğu tek gerçek... Hayat... Cennet ve cehennem arasında kısılıp kaldığımız dar bir kapı. Ölüm... Bir son mu, yoksa başlangıç mı?.. Bazen insanın tercih hakkı yoktur. Kader Sen benimsin... Yürüyeceğin tüm yolları ben seçerim. diyebilir. Sığınak Defteri seçim hakkı olmayanların: Melih'in, Feray'ın, Melis'in, Deniz'in, Beyza'nın ve hayat

Renklerimiz var bizim, hepimizin rengi farklı, bir araya gelince nasıl da gökkuşağı oluyoruz. Niçin rengimize sahip çıkmak yerine başkalarının renklerini istiyoruz? Niçin o renk olmaya çalışıp onu sahiplenmek için kendi rengimizden vazgeçiyoruz?Ben maviyim mesela bazen gök mavisi, bazen deniz mavisi. Uzağım belki hiç dokunulmayacak kadar, derinim bazen de fırtınalarla savaşacak kadar. Asiyim bazen fırtınalar çıkarırım, sessiz sakinim ruhunu dinlendiririm.Canım ister resim yaparım, canım ister ebru yaparım