“Sevgili Bobo, şimdi gidelim senin yuvana. Ne zaman dalarsan tatlı rüyalara, ben o zaman döneceğim kendi yuvama. Zamanla sen de alışacaksın, yuvanda yalnız uyumaya. Kendini hazır hissedene kadar ben yanında olacağım. İhtiyacın olduğunda, uzakta değilim. Hemen seni duyarım, unutma.” Bu kitap çocuklara doğru uyku alışkanlığı kazandırması ve bu konuda yetişkinlere bir rehber olması amacıyla kaleme alınmıştır.

Rüzgârlı Tepe'nin zirvesinde Gültaze Teyze'nin altını dükkân, üstünü de ev olarak kullandığı iki katlı bir konağı vardı. Şafak vaktinde bile dükkânın önünde, Rüzgârli Tepe'nin eteklerini dört kez dolanan bir kuyruk uzanırdı. Gültaze Teyze'nin yaşlı veya genç, erkek veya kadın, solucan toplayıcısı veya okul müdürü, anlayacağınız türlü türlü müşterisi olurdu. Müşterileri, Gültaze Teyze'nin tarifleri kişiye özel hazırladığını bildiğinden bu uzun bekleyişe gık bile demeden katlanırdı. Doğrusu Gültaze Teyze işin

Duru bugün, daha önceki tatillerde de olduğu gibi, büyükbabasının yanına gidecekti. Herkes hazırlanınca Duru da valizini kucaklayıp arabaya yerleşti. Yolculuk tıngır mıngır geçti, dedesi dev ıhlamur ağacının altında onu bekliyordu. Ihlamurun altındaki ağaç masada kahvaltılarını yaptılar. Duru masadakileri döke saça, hapur hupur mideye indirirken dedesiyse her bir lokmasında, “Oh ne güzel, oh ne nefis,” diye mırıldanıyordu. Çünkü dedesi, yediği her şeyin bir hikayesi olduğunu biliyordu. Yakında bu hikayeleri

Dünyanın En Harika Kitabı bu değil ama bu kitap sana, dünyanın en harika kitabını nasıl keşfedeceğine dair ipuçları veriyor. Üstelik bu keşif yolculuğunda ihtiyaç duyacağın tek şey hayal gücün olacak. Bol şans...

Ne güzel bir Peygamberim var benim. Kurtları, kuşları, develeri ve kedileri, yerin altındaki ve üstündeki bütün canları düşünen. haklarını gözeten. seven, incitmeyen... Teşekkürler Allah'ım! Hem bu güzel hayvan dostlarımız hem de onları sevmeyi bize öğreten Peygamberimiz için....

Merhaba. Ben, Metin Yerebakan. Meraklı, heyecanlı, komik bir çocuğum. Eğlenmeye ve olaylara eğlenceli yaklaşmaya bayılırım. Biliyor musun, okulumda özel sınıfa geçmek için öğrencilere bir test yapıldı. Ama ben de pek çok sınıf arkadaşım gibi bu sınavda başarılı olamadım. Fakat çok daha güzel bir şey keşfettim. Ne mi? Sıkı dur! En sevdiğin köşeye kurul ve kitabını eline al. Sana süper bir şey anlatacağım. Yani nasıl süper çocuk olduğumu. Bunu duyar duymaz tatlı bir heyecana kapıldığını tahmin edebiliyorum. Ç

Bu hikaye, belki de hiç karşılaşmadığın, adını duymadığın, kurallarını anlamlandıramadığın bir ülkede geçiyor. Tuhaf bir ülke burası… Herkesin dümdüz çoraplar giydiği, renkleri ötelediği, herkesin hep aynı şeyleri söylediği bu yerde; düşlerini, okuduğu masallarla, renklerle, desenlerle besleyip büyüten biri var. Kabuklara değil öze inanan, herkesin bir rengi olduğunu keşfeden biri. Şimdi düşününce… belki de o sensindir. Belki de bu ülke, sana çok da uzak olmayan bir ülkedir. Merve Gülcemal’den, farklılığa,

Daldan dala seken bir sincapla arkadaş olmak keyifli olurdu, öyle değil mi? Türlü yemişler toplayıp tadına bakmak da… O halde Fıstıncık tam aradığınız arkadaş! Sadece biraz dağınık ve unutkan. Başına daha fazla iş açmadan ona yol yordam göstermek gerek. Mahircik’i dinlemek hem arkadaşınıza hem size yol gösterecek.

Bir leylek gelse bacamıza yuva yapsa bize uzuuun göç yollarını gördüğü türlü olayları aktarsa misafirperverlikten bahsetse “Merhamet edelim ki, merhamet bulalım!” diye öğüt verse ne hissederdiniz? Bu soruların yanıtını vermenizi kolaylaştıracak bir leylek, hemen bacanızda sizi bekliyor. Bacanızda değilse de bu sayfalarda…

Yılkı atlarının küçük ve başarılı tayı Taytay, sizi yüksek dağlara çağırıyor. Geniş düzlüklerde yapılan yarışları seyretmenizi ve kendisinin her defasında nasıl kazandığını görmenizi istiyor. Ayrıca nasıl kaybettiğini de… Evet, yanlış okumadınız çünkü yaşamda kazanmak da var kaybetmek de. Onun davetine evet, derseniz Kasva’yı tanıyıp yılkı kelimesinin ne anlama geldiğini öğreneceksiniz. Haydi, aralayın kitabın kapağını.

Peygamberimizin yüzü nasıldı? Yürüyüşü nasıldı? Hiç kızar mıydı? En yakın dostu kimdi? Çocuklarla oynar mıydı? Bunları hiç düşündünüz mü? Bu soruların, hatta daha fazlasının cevabı, kahramanımız uğurlu böceğin okuduğu kitapta var. Onun kitaplık macerasını ve orada öğrendiklerini biz de dinleyelim, derseniz kahraman böceğimiz sizi bekliyor.

Uzun zamandır kılıfından çıkmayı bekleyen herkül böceği epey sıkılmıştı. Hemen bir arkadaş bulup oyun oynamak istedi ama kimse onunla oynamaya yanaşmadı. Farklılıklar dünyanın renkleridir ve oyun oynamak hepimizi tüm renklerin olduğu bir tablo gibi güzelleştirir, birleştirir. Ne dersiniz, birlikte oynayalım mı?

Bu kitap Duvarın Ardı-Dünyanın Son İnsanları’nın devamıdır. Nükleer savaştan geriye kalan insanlar enkaza dönmüş, yağmalanmış ve elektriksiz şehirlerde hem radyasyonun etkilerinden korunmak hem kalacak güvenli bir yer ve yiyecek içecek bulmak hem de zorbalara karşı savaşmak zorundalardır. Yeni bir hayat kurmak için uğraşan bir grup çocuğun umut mücadelesidir bu. Ormanın içindeki dev bir kütüphaneye yerleşerek yaşamlarını sürdürmeyi başarırlar; tarım yaparlar, keşfe çıkarlar, binlerce kitabın olduğu bu yeri

Süper Kahraman Akademisi'ne hoş geldiniz! Biz kimiz? Nasıl süper kahraman olunur? Bunlar aslında sır ama siz yabancı sayılmazsınız. Anlaşırsak bundan sonra sırdaşız. Bu sırları sadece güvendiğiniz arkadaşlarınızla paylaşabilirsiniz. Tamam mı? Keskin gözler, güçlü kollar, müthiş bir hız, süpersonik kulaklar, dehşetengiz bir dayanıklılık, inanılmaz bir kamuflaj becerisi, aslından ayırt edilemez bir ses taklit yeteneği, ölümcül zehir üretimi, ilginç soy bağları, robotları bile kendine hayran bırakan kuyruklar,

"Kaya Hasan’ın ne demek istediğini anlamamıştı, anlayamazdı da zaten. Hasankeyf halkı yakında şu an oturdukları evlerden yeni evlerine gideceklerdi. Yeni evlenen gelin damat gibi doğup büyüdükleri evlerden kopacaklar, yepyeni bir hayata başlayacaklardı. Köklerini, izlerini, çocukluklarını sular altında bırakacaklardı. Belki attıkları kahkahalar, döktükleri gözyaşları balıklara yem olacaktı. Anlayamazdı ya Kaya, Hasan da buğulanan gözlerinin sebebini anlatmadı. Kaya sormadı ama sormaması gerektiğini anladı."

Mustafa doğduğu şehirden çoook uzak bir ülkeye taşındı. Ramazan yaklaşıyordu. Mustafa Ramazan'ı ülkesindeki gibi yaşamak istiyordu. Eksiklerini tamamladı. Her şey hazırdı. Tek bir şey hariç. Mahyasız Ramazan olur mu hiç? Olmaz tabii. Mustafa ve arkadaşları bir çözüm bulabilecekler mi? Sayfaları çevir haydi!

Sevgili çocuklar, Kızıl Reis olarak anılan, Preveze Deniz Zaferi'nin kahramanı Barbaros Hayrettin Paşa'yı tanıyor musunuz? Peki, Akdeniz nasıl bir Türk gölü hâline geldi, biliyor musunuz? Elinizdeki bu boyama kitabıyla Barbaros'un çocukluğunu, zaferlerini ve Akdeniz'deki başarılarını renklendirerek öğreneceksiniz. Haydi, ne duruyorsunuz? Hazırlayın rengârenk kalemlerinizi. Akdeniz'in Reisi Barbaros Hayrettin Paşa sizi bekliyor!

Annesi Melek'e döndü ve ormanın seslerini duyup duymadığını sordu. Melek şaşkın bir şekilde gözlerini timsah yumurtası gibi kocaman açıp annesine baktı. Ormanın sesleri mi vardı? Ormanı görmek yetmiyor, bir de duyacak mıydi? Annesi sorunca merak edip etrafa kulak kabarttı. Ama annesinin bahsettiği sesleri hiiiçç duymadı. Melek, "Her zamanki orman işte!" diye düşünürken annesi piknik sofrasını çoktan hazırlamıştı. Ancak hareketleri sanki bir şarkıya eşlik ediyor gibiydi, Melek'in duymadığı neyi duyuyordu? Bu

Doğa deyip geçme, Peygamber’in onu çok severdi Ağaçları, kuşları, çiçekleri.Toprağın altındakileri ve göğe uzananları. O bir çevreci.O bir doğa dostu.O benim Peygamber’im.Ben O’nu çok seviyorum.

Koca koca binalar ardında, bembeyaz sisler altında, mis kokulu çamlar arasında, ufacık bir ülke var, adı Egonya. Rengârenk duvarları, şeker kokulu sokakları, melodiler süsler yolları, sanatseverdir hep insanları. Müzik, resim, drama... İşte hepsi burada! Amaaaaa... Sanatın hayatlarındaki önemini bilen var mı acaba? Bakalım sanatevi yıkılınca nasıl değişiklikler oluyor Egonyalılarda?