Bu kitapçık, geçmiş dönem Türk Musevi Cemaati Başkanı Sayın Silvyo Ovadya'nın, Avrupa Kültür Başkenti İstanbul projesi kapsamında açılan Adalar Müzesi'nin arşivine konmak üzere benden, benim Büyükada ile ilgimi vurgulayan, üç paragraflık kısa bir yazı istemeleriyle doğdu. Üç paragraf gibi dar bir alanın içine, özetin özetini sığdırmaya uğraşırken, hayatımı derinden etkilemiş olan 1931 ile 1961 yılları arasında Büyükada'da yaşadıklarım, bir bir su yüzüne çıkıyor, çocukluğum ve gençliğim gözlerimin önünden

Ben İstanbul'da rüyalarımın diyarı Adalar'ın burnunun dibinde, hep Ada hasretiyle yaşarım... Andrée Galataud Coşkun elinizdeki bu şirin albümle kokusuyla, tınısıyla, köşkleriyle, görüntü avcılarıyla, çalışanıyla, kuşlarıyla, böcekleriyle birlikte kendi adasını bize sunuyor, bizimle paylaşıyor. Ali Sirmen Je vis à Istanbul mais mon esprit vagabonde toujours dans les îles, elles sont si près de moi et me manquent tant...Andrée Galataud Coskun nous fait partager avec son charmant album ses regards sur son île,

İnsan nereye aittir? Kime demiyorum, nereye diyorum. Nereye, hangi ülkeye, hangi toprağa, hangi dağa, hangi denize, hangi kültüre? Yanıtlanması çok güç sorular. Eğer herhangi bir ülkede, diliniz, kültürünüz, inançlarınız azınlık konumundaysa ya da o konuma düşürülmüşse, ne yapmanız gerekir? Bu soruların yanıtını ancak, bu durumu yaşamış ve yaşamakta olanlar bilecektir. Bunlara bağlı olarak bir başka soru da, dilimizdeki bir deyimden yola çıkarak söylersek, insanın doğduğu mu, doyduğu mu yere ait olduğu

Tanrının Evleri sergisinin amacı Adaların çok yönlü dinsel - toplumsal yapısını bir mimarlık tarihçisinin bakışıyla ve bir fotoğraf sanatçısının görüşüyle ortaya koymak... Sergide İslam, Hıristiyan, Yahudi, Adalarda mevcut her dine ve mezhebe ait Tanrının evleri, yani cami, cemevi, manastır, kilise, ayazma ve sinagoglar fotoğraflarla yer alıyor. Bu fotoğraflarda ve eşlik eden kısa notlarda binaların mimari özelliklerini ortaya koymayı amaçladık. Ama sadece bu değil, Tanrının evlerinin asıl işlevlerini, insa

Büyükada'nın 1920-1975 arasındaki 55 yılına tanıklık etmiş, çok renkli bir kişiliği, Arif Ağa'yı, kızı Gülsen Karadoğan yazdı. Arif Karadoğan, Büyükada'da halen tek toplu ulaşım aracı olan faytonculuğun kurucularından sayılıyor. 1920 yılında, daha 16 yaşındayken, yanında atıyla adım atıyor Büyükada'ya. Bir Rum faytoncunun yanında işe başlıyor. Kısa sürede kendi faytonunun sahibi oluyor ve yıllar içinde fayton sayısını 25'e, sahip olduğu at sayısını da 100'e çıkarıyor. Büyükada'da ilk büyük ve modern ahır

2017 yılı Ağustos ayında 90. yaşını kutladığımız Heybeliada Aşığı Nejat Gülen'in Adalı Yayınları'ndan çıkan altıncı kitabı Heybeliada. Heybeliada Adalı Yayınları'nın Nejat Gülen imzasını taşıyan altıncı kitabı ama Nejat Gülen'in ilk kitabı. 1982 yılında ilk baskısı yapılmış. Kısa sürede tükenmiş. İkinci baskısını ise 1985 yılında, bazı eklemelerle Tekin Yayınevi yapmış. Nejat Gülen bu kitabının önsözünde Bu, ne kuru bir tarih kitabı, ne sosyolojik bir etüd, ne anı, ne de bir romandır; bunların hepsini

Semiha Akpınar, 1944'de Büyükada'da doğdu.. İlk öğrenimini Büyükada İlkokulu'nda, orta öğrenimini Heybeliada Lisesi'nde tamamladı. İTÜ Mimarlık Fakültesi'nden 1969 yılında mezun oldu. Çeşitli kamu kurumlarında görev yaptıktan sonra çalışmalarını Adalar'da serbest mimar olarak sürdürdü. Bu kitap için çalışmaya 1984 yılında başladı. Bir bölümü şimdi hayatta olmayan 100'den fazla Büyükadalı ile görüştü. Onların anlatılarını, kitabın tarihi ve tematik bölümleri altında bir araya getirdi. Ben kitabım için

Akillas Millas'ın 1988'de Atina'da Yunanca basılan Prinkipo kitabı ilk kez Türkçe yayımlandı. Büyükada - Prinkipo - Ada-i Kebir adıyla yayımlanan eser, Yunanca orjinal baskısına göre metinleri, fotoğrafları ve çizimleriyle tümden gözden geçirildi, yenilendi. 840 sayfa, büyük boy (A4), kuşe kağıda tümüyle renkli olarak basılmış olan kitapta, Akillas Millas'ın eşsiz koleksiyonundan bine yakın gravür, fotoğraf, birer sanat eseri niteliğinde çizim yer alıyor. Büyükada üzerine yapılan çalışmalar için referans

Bu kitap İstanbul'un Asya kıyılarına çok yakın takım adalar olan çekici ve romantik Prens Adaları'nın ilk kapsamlı rehberi olarak hazırlandı.Adaları yürüyerek adım adım dolaşacaklar için olduğu kadar, rahat koltukta keyifle okunacak bir rehber kitap.Yazar John Freely Bizans döneminde bir sürgün, Osmanlı'nın son döneminde bir yazlık tatil yeri olan Prens Adaları'nın renkli tarihini gözler önüne seriyor. Adaların en önemli köşkleri yüzlerce yıllık dini yapıları ve diğer gezilecek yerleri etraflıca anlatılıy

Nejat Gülen Heybeliada'da doğdu. İlk: ve ortaokulu bitirdikten sonra, o zamanlar adada lise olmadığı için Şişli Terakki Lisesi 'nde yatılı okudu. İstanbul Yüksek Ekonomi ve Ticaret Okulu'nu bitirdi. Maliye Bakanlığı hesap uzmanlığı, Türkiye Sınai Kalkınma Bankası Mali işler Müdürlüğü ve daha sonraları çeşitli şirketlerde müşavirlik, yönetim kurulu üyeliği yaptı. Kitapları: Heybeliada, Bir Semt Monografısi, 1982 Heybeli'de Yaz sonu, Roman, 1984. Ley1ak Kokusu, Öykü, 1985 Dünden Bugüne Bahriyemiz, Tarih, 198

Türkçe ( ... ) Kriton Dinçmen, seni bilirim demişti. Sen Büyükada'ya aşıksın ama sevdiğin adanın en güzel görüntüsü Heybbeli'den. Haklı imiş. Sene 1972. Yandaki daireleri yeni boşatmıştı. İstanbul'dan ayrılmadan evvel, son yazlarımı Heybeli'de geçirecektim ... ( ... ) istanbul'dan 1980'lerde ayrıldım. Gidenlerin peşinden. Atina'ya yerleştim. Ilk kitabırn 1984'de Heybeli-Halki oldu. Dört yıl sonra Prinkipo. Ilk kitap neden Halki soracaksınız, kitap çoktan hazırdı derim. Zengin bir arşiv oluşturmuştum. Grav

Kimlerle ittifak yapılabileceği, keyfi, kişisel veya psikolojik ölçülerle değil, kimin dost kimin düşman olduğuna bağlı olarak tayin edilir. Bunun dışında, öznelleşmiş nedenlerle veya yapıların sahip olduğu kimi eksikler gerekçe gösterilerek mesafe koymak, yöntemsel kavrayışta bir soruna veya devrim bilincindeki eksikliğe işarettir. İttifaklar, aynı zamanda, yoldaşlığın geniş zeminde farklı bağlamlar içinde yaşanması deneyimidir; farklılıklara tahammülü geliştirmenin yanında, gelecekte daha kapsamlı ve daha

Kapitalizm insanı teslim alırken, sadece aklını değil, yüreğini de boy hedefi yapar. Sevgiyle çoğalmış değil, sevgisizlikle yalnızlaşmış insanı tercih eder. Bu nedenle, gelişmenin en fazla kösteklendiği bu alanda, devrimcilerin de başarılı bir sınav verdiği söylenemez. Diğer bir ifadeyle devrimcilerin en az devrimcileştikleri, sistemden kopup alternatif üretmekte güçlük çektikleri alanlardan biri de karşı cins ilişkileridir. Tabir yerindeyse her devrimci kadının içinde bir anne, her devrimci erkeğin içinde

Ideal for either armchair travel or a walking tour, this book is the first comprehensive guide in English to the charming andromantic Princes' Islands, the small archipelago just off the Asian shore of İstanbul. Author John Freely brings alive the colorful history of the Princes' Islands as a Byzantine place of exile and an Ottoman summer retreat, and his descriptions of the islands today include useful listings of the most important villas, churches, monasteries and other sights of interest. Also included

Hep soruyorlar, ısrarla: Ada çok mu değişti? Hatıralarımdaki Ada nasıl idi? Günlük hayatı, eski insanları, ilişkileri. Rumlar'ın zamanındaki Ada. Onlar sordukça gözlerinde müruru zamana uğramış bir devrin kalıntısı olarak görüyorum kendimi, türlü nedenlerle nesli tükenmek üzere olan bir toplumun son bakiyelerinden... Evet Ada muhakkak o eski Ada değil. Ancak sanırım, yok olan, kayıplara karışan bir şey varsa aslında bizleriz. Gerilere baktıkça, Ada hatıralarımızın peşinden koşarken, hep kendi çocukluk, gen

Son yılların kaynaklarını incelerken görüldü ki, Adalar Vakfı'nın tarihiyle Adalar'ın tarihi büyük ölçüde kesişiyor. Çünkü Vakıf her ne kadar sınırlı, tanımlı bir amaç için kurulmuş olsa da, bu dönemde Adalar'ın genel sorunlarına sırtını dönmemiş, onları hep gündeme taşımış; hem faaliyetleriyle, hem yönetimde yer alanların genel gündeme ilişkin görüş, değerlendirme ve yazılarıyla, hem de periyodik olan olmayan yayınlarıyla bir anlamda Adalar'ın bu yıllarına, olan bitene tanıklık etmiş, ışık tutmuş. Kitab

Samuel Sullivan Cox, 1885-87 yıllarında Amerika Birleşik Devletleri'nin İstanbul'daki temsilciliğini yürütmüştü. Bu yıllara ilişkin anılarını Bir Amerikan Diplomatının İstanbul Anıları isimli kitabında anlatır. Bu anı kitabını tamamlamak amacıyla yazdığı Adalar anılarının yazılış gerekçesini de yazar şöyle anlatıyor: Bu kitap Prens Adaları'ndan Prinkipo'daki Rum evimizde geçirdiğimiz güzel günleri tam olmasa da tarif etmek ve her ikimiz için de bir anı ve kayıt oluşturmak amacı ile yazılmıştır. Kitap, bu k

(...) Hep soruyorlar, ısrarla: Ada çok mu değişti? Hatıralarımdaki Ada nasıl idi? Günlük hayatı, eski insanları, ilişkileri. Rumlar'ın zamanındaki Ada. Onlar sordukça gözlerinde müruru zamana uğramış bir devrin kalıntısı olarak görüyorum kendimi, türlü nedenlerle nesli tükenmek üzere olan bir toplumun son bakiyelerinden... Evet Ada muhakkak o eski Ada değil. Ancak sanırım, yok olan, kayıplara karışan bir şey varsa aslında bizleriz. Gerilere baktıkça, Ada hatıralarımızın peşinden koşarken, hep kendi çocuklu

Bu kitapçık, geçmiş dönem Türk Musevi Cemaati Başkanı Sayın Silvyo Ovadya'nın, Avrupa Kültür Başkenti İstanbul projesi kapsamında açılan Adalar Müzesi'nin arşivine konmak üzere benden, benim Büyükada ile ilgimi vurgulayan, üç paragraflık kısa bir yazı istemeleriyle doğdu. Üç paragraf gibi dar bir alanın içine, özetin özetini sığdırmaya uğraşırken, hayatımı derinden etkilemiş olan 1931 ile 1961 yılları arasında Büyükada'da yaşadıklarım, bir bir su yüzüne çıkıyor, çocukluğum ve gençliğim gözlerimin önünden g