Hayatta üzüntü ve zorluk olmadan mutlulukta olmaz. Hayatında mutluluk olsun istiyorsan kolaylık olsun istiyorsan üzüntüleri kabul edip zorlukların üstesinden gelmelisin. Hayat gözüne zor gözüktüğünde mevsimlerin geçişini hatırla. Kışların nasıl bahara dönüşebileceğini... Hani derler ya her kar dağına her yük insanın gücüne göredir. Hayatta zorluk yaşayan tek insan ben değilim her canlı zorluklar ve kolaylıklar arasında yaşamını sürdürüyor. Ben de yaşam mücadelesinde sadece üzerime düşeni yapıyorum. Anadolu'

Silüetine büründüm yine dün gece Baktığımda aynaya yoktum artık Avuçlarımda hissettiğim her kırıntı Bedenimi eriten son nefesti Çok iyi anlıyorum şimdi Ben sen olmaya yüz tuttum Sinirleri alınmış beyin gibi Duyularımla yaptığım bu tabloyu izliyorum Çizgileri silinmiş, kaybolmuş derinliği İçinden sana ait bir renk buldum Aydınlattığın her bir parçamı Sana geri yolluyorum Alır mısın peki? Müberra Bülbül

Yaşamı boyunca büyük bir mücadelenin içerisinde kalan annem hayata çok bağlıydı. Hayalleri vardı... Ya kaybedecek ya da kazanacaktı. Yılmadı, çocukları için yaşama sımsıkı tutunmaya çalıştı. Çevresindekilere öğrendiklerini, yaşadıklarını anlatırdı her zaman. Uzun, çok uzun hikâyeleri vardı. Bazen anlattığı hikâyelerinde bir an önce sonunu öğrenmek için ''Hadi anne sonuna gel'' dediğimizde ''Sonu yok'' derdi. ''Sonu yok çocuğum... Sonu olursa her şey biter, yaşam biter, anlamsız olur hayat.'' Sonsuzluğa gide

Ayrılık Hani sonbahardı senin mevsimin Hani bu mevsimde kopardı eller birbirinden Bu mevsimde yapılırdı senli şarkılar Yazılırdı şiirler, çizilirdi resimler Neydi senin rengin Kurşuni değil miydi? Oysa gökyüzü masmavi şimdi Benim içimde mi karıştı yoksa mevsimler Yaprak yaprak dökülüyor gibiyim. Neden geldin böyle aniden Vedalarla doldu yüreğim Gidiyorum şimdi ben Hiç ayrılamam dediğim sevdiklerimden

Geri dönmeyecek olan yıllara, her biri kayıpla kapanan günlere hayıflandı. Sebep hep aynı noktaya doğruluyordu. Kendi hayâyla ilgili kararları kendi arzusu hilafına başkaları vermiş. Hep istenileni yaptı. Her zaman beklenileni konuşmak zorunda kaldı. Başkaları adına yaşadı. Başkalarının beklentilerinin karşılayıcısı olmak zorunda bırakıldı. Artık bu zorunluluk yok olmalı. Ben de kendim için yaşamalı, yaşanacak yolu kendim seçmeliyim diye içini çekti. Gönlüne umut dolduracak bir duyguyla gözlerini çevresind

Sabit değil bu dünya ve dünyada olanlar Akşam karanlık çöker, şafakla gündüz gelir İşte budur demeden geçer yazdan kalanlar Zaman işler yoluna mevsim döner güz gelir -Hünkâr Dağlı

Yüreğimdeki kelimeler kalemimle dans etmeyi seviyor. Ben yazmıyorum aslında onlar özgür olmayı seçiyor. Zaman, mekân tanımadan. Olur olmaz, yerli yersiz dökülüyorlar içimden. Bazen diledikleri gibi serbest adımlarla salınıyorlar, bazen de yepyeni melodileri çağırırcasına hece hece düzene girip sıralanıyorlar. Bazen üç satırda bitiyor, bazen dört kıtaya yayılıyorlar. Herkes olabilmek için kaçıyorlar benden. Duygu okuyla yürekleri vurmaya yelteniyorlar. Okyanusta bir damlayken okyanus olmaya meylediyorlar. Sa

Özgür bırak ruhunu. Bırak! Gerekirse kırarak, kırılarak, yanarak, yanılarak bulsun kendini. Kendini bulsun ki sıra eşine gelsin. Yarım kalmışlıktan kurtulsun. Varlığıyla bir bütün olsun. Bedeninden önce ruhun vardı ve bedeninden sonra da ruhun olacak. Unutma ki canım; sen ruhundan ibaretsin.. Tebessüm Özbek, 1969 yılında Bodrum'da doğdu. Çocuk yaşlarında başlayan edebiyat merakı, eş anne olmasıyla azalmadan devam etti.Denemelerinin ve şiirlerinin yer aldığı ''Çatal Ada'' kitabı ilk göz ağrısıdır. İkinci kit

 Türk edebiyatı tarihine hayaliyun- hakikıyun tartışması olarak geçen, Beşir Fuat'ın Victor Hugo adlı tenkidi monografisinin yayımlanmasından sonra başlayan bir tartışma dikkat çekici birtakım özellikler ihtiva eder. Peki nedir bu özellikler? Öncelikle bu tartışmalar batıdaki şekliyle aynı zamanda meyda gelir. Bu yolla bazı edebi meseleler tartışmaya açılır.  Batı kaynaklı edebi akımların, bizim edebiyatımızda nasıl anlaşıldığı tartışma sayesinde ortaya konur. Aynı zamanda Ara Nesil olarak adlandırılan nesl

1953 yılında Düzce'de doğdu. İlk ve Ortaokulu Konuralp'de bitirdi. 1969 yılında yeni açılan Düzce Sanat Enstitüsüne girdi. Ortaokulda başlayan şiir ve resim ilgisi, Sanat Enstitüsü'nde Edebiyat Öğretmeni'nin teşvikiyle daha da arttı. 1971-1972 Düzce Sanat Enstitüsü'nün ilk mezunlarından olup, 1974-1976 yıllarında vatani görevini yaptıktan sonra Gölcük Tersanesine girdi. Halen, teknik ressam olarak çalışmakta olan Basri Yıldız aynı zamanda on üç senedir Gemi İnşa Teknik Resim Öğretmenliği yapmaktadır. Gemi i

Avuçlarımdaydı Dün Ellerin Avuçlarımdaydı dün ellerin Gözlerin gözlerimde Dolu doluydu sevgimle yüreğin Oysa şimdi, şimdi yoksun Her yanımı sarmış yokluğun Sen, uykusuz gecelerde Acil nöbetlerinde kime çaresin Avuçlarımdaydı dün ellerin Kokun tenimde, canım sende Şimdi sen uzaklarda, acil nöbetlerinde Kime umut, kime ışıksın Tut ki yaralıyım Kan revan içinde yüreğim Ve sana gelmişim Adımı sorduğun, elimi tuttuğun an da Dirilirim avuçlarında Seninle yeniden dönerim hayata Benim beyaz meleğim -Ensar Emir

Gönül, Sinen yarasını dindir Bu ne gam kalbinde Ne tuhaf gamzedir Ne de gizil keder Yanaklarıma gizlenmiş gül jalesini bulsa Söz ki sevgilim olur sinem parçasında Sudan,topraktan dahi saf Gözyaşımla devşirir yokluğunu Sevdiğim adam Gönül, Göğsün ateşini teskin et. İncinirsin. Gamzesine çare misin ki biçaresin. Bu ne keder feleğin yakasında Ne kirpiktir seher vakti Nasıldır bakışları kestane Derdi mi büyük cemalinin ?

Şahin Yılmaz, 1971 yılında Sivas'ın Altınyayla ilçesine bağlı Tahyurt Köyü'nde doğmuştur. Çocukluğu köyünde geçmiştir. İlkokulu köyünde okuduktan sonra Sivas, Yıldızeli ilçesinde bulunan Pamukpınar Öğretmen Lisesine girmiş, burada altı yıl 1980-1986 yatılı okumuştur. 1990'da Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi İktisat Bölümünü bitirmiştir. Üniversite eğitiminden sonra 1991 yılıında Milli Emlak Denetmeni olarak Maliye Bakanlığı'nda işe başlamıştır.İlk çalıştığı yer İstanbul Deftardarlığı'dır. Bura

Şehidem mücahidemKarlı bir sokak_r adınToprağında gelincikOcağında kardelenRüzgarındadır günahım Dalgalar kirpiklerle güreşteBeyaz bir gömlek uçurumdadırAnamın koynundadır toprağınSana verdiğim kevserHenüz yoldadır Arda Karani

Güneşe Tutsak Güneşin kucağındaTutsak olmalı yüreğim Mevsimler erirkenSıcak ellerimde bir birLal dilim çözülmeliBüyümeli sevdalarım Ya bir gün doğmazsaYa göstermezseBana sıcak yüzünüNasıl yaşarım bilmemHazanın kuru ayazlarındaNasıl ısınır iliklerimsoğuk yalnızlıklarımda Ya olmalıYa da olmalıGüneşin kucağındaTutsak olmalı yüreğim  

Yıllardır emek ve sabırla düşüncelerimi yazıya aktardım. Bir gelinlik kızın çeyizini düzercesine, bir arının binlerce çiçekten polenleri peteklerine taşırcasına, küçük ama kendi ağırlığının kat be kat fazlasını taşıyabilen karınca misali yazılar yazdım. Her sözcüğün ağırlığının bilinciyle hareket ettim. Söyleyene kadar düşünce senin tasarrufundadır. Söz ağızdan çıktıktan sonra insanların ortak malıdır. Çünkü her birey önceki bireylerin tecrübelerinin ışığında medeniyetteki yerini alarak bilimin sonsuz sırla

Öznesiz Şiir Bir şiir yazsam öznesiz, cümlesi bol olanHüzün koksa her mısrası Gözlerini koysam gülüşlerini dudak bükmeleriniGümüş tepsideki parlayan siluetiniUykusuz geçen geceleri koysam içine Yarım kalmış bir kitap ve yanındaki kahveyiGökyüzünden bahsetsem ahenkle bulutların dans edişiniİçine renkleri sığdırsam mavi, beyaz ve yeşiliAz biraz kenarına iliştirsem kuşları çiçekleriBitmeyen arzuları yalan olan sevgileri - Selma Türkmen Dizlek

Zeliha Aypek; 1975 yılında Ankara‛da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Ankara‛da, liseyi Konya‛da tamamladı. Ankara Üniversitesi DTCF Sosyoloji Bölümü‛nü birincilikle bitirdi. Kısa bir dönem özel bir dershanede, sonrasında Ankara Yıldırım Beyazıt Lisesi‛nde felsefe grubu öğretmenliği yaptı. 2000 yılında Fransa‛ya yerleşen şair, halen orada yaşamaktadır. Felsefe, psikoloji ve müziğe yoğun bir ilgisi, merakı olup, çok kısa bir dönem Strasbourg Üniversite‛sinde sosyoloji eğitimi almıştır. Şiirleri, Güncel Sanat il