Hasan Akyar masal olmuş Ankara`yı anlatıyor: Ankaralamalar İnşaat Mühendisleri Odası Ankara Şubesi Su Çalışma Grubu Üyesi, Çevre ve İnşaat Yüksek Mühendisi Hasan Akyar'ın ?Ankaralamalar adlı kitabı İnşaat Mühendisleri Odası Ankara Şubesi tarafından yayımlandı. Türünün belki de ilk örneklerinden olan kitapta, Ankara`nın yarım yüzyıl önceki halleri, uslu ve meraklı bir çocuğun gözlerinden aktarılmakta. Öyküler, özellikle 1957 ile 1982 yılları arasındaki yaşanmışlıkları ve tanıklık edilen olayları, özgün bir

Bu kitap bazı çocukların hikâyelerini anlatmaktadır. Yaşanmaması, çocukların içinde yer almaması gereken karanlık öyküleri. Bu kitapta Devlet Dersinde sokağa çıktığı için öldürülen, kötü muameleye maruz kalan, sokağa çıkılması yasak kentlerde ölen, iş cinayetlerinde, okulların güvensizliğinde yaşamını kaybetmiş, istismara uğramış, cezaevinde ölümle tanışmış çocukların hikâyeleri yer alıyor. Gündem Çocuk Derneği'nin 10. Yılında, Gazeteci Gökçer Tahincioğlu'nun kalemiyle hazırlanan bu kitap; cezasızlığın k

Roboski'de çocuklar ile yürütülen atölye çalışmaları kitaplaştı. . . Bu kitap çocukların emeklerinin ve adalet istemlerinde kararlılıklarının göstergesi. Kitabımızda 'yıldızsız bir dünya nasıl olur'u anlattık, çizdik. Bugün ne olsun, diye; sizi ne mutlu eder, diye; mutluluk nedir?, diye sordum, cevapladılar. Hayallerinde nasıl bir Roboski var? Sordum, çizdiler. Oyunlar oynadık, şarkılar söyledik, fotoğraflar çektik. Bizden kareler diye sizler de görün diye koyduk. Mümkünse bağışlayın dediğim kısacık şiirle

Dünyadan aya bir yol olmuş ümidim, baktıkça gerçeğe bürünen, içimi ısıtan, elimi tutan. Gel diyorsun, yola koyulalım. Artık ağlamasın bebeğin. Gözlerimi kapatıp çocuk filmlerimin sirkinde ip cambazı oluyorum, kollarımı iki yana açıp yürüyorum. Küçük adımlarla, arkama bakmadan. İçinden şarkılar geçen, ama mutlu sonla bitmeyen öyküler yazıyor Sevtap Ayyıldız. Acıya, kayba, yitirmeye, yokluğa kol kanat şarkılar... Eşlik ettikleri her anı mühürleyen, öyküyü hatıraya dönüştüren şarkılar, Belleğin Bahar Temizliğ

O kötü anılarını silmiş besbelli, sadece iyileri hatırlıyor.Ya ben? Yok işte, olmuyor, zihnim bütün güzel anıları öğütüyor,geçmiş benim için sayısız kötü hatıradan ibaret. O yüzden sevmiyorum geriye dönmeyi. Neden geldim sanki? Açık havadayız ama nefessiz kaldım. Derin derin soluyorum iyot kokulu havayı. Rahatlatmıyor. Oysa Ankara'ya taşındığımdan beri yeniden denizi görmek, martıların sesini duymak, iyot kokusunu içime çekmek, vapur düdüklerinin sesini dinlemek, mutlu olmama yeterdi. Geçmişin kalın duvarı

Öyküleriyle birçok ödül kazanmış olan Sibel Öz, NotaBene yayınlarından çıkan Kıyıya Vuran Dalgalar-F Tipi Öyküler isimli öykü kitabını da derlemişti. Öykülerini bir araya topladığı ikinci kitabı olan Serçeler Ölürse'deokuyacağınız 11 öykü üzün yılların birikimi ve ustalığını yansıtıyor. Hayatı karşılayan bakışın öykülerini yazıyor Sibel Öz. Edebiyatın taşıyıcı bilinci o bakışın incelikli/duyarlı diline yansıyor. Yaşanan sıcak zamanların buruk, ezgin, kırılgan durumlarını konu ediniyor. İnsandan insana doğ

O gece dal gibi anamın yüreği ağzından, dili dudağından, canı içinden çıkmış. Ondanmış böyle gezmesi odalardan odalara kendini bilmeden, ondanmış böyle suskun tetikte ceylan gibi beklemesi pencerenin önünde, ondanmış böyle iğne ipliğe dönmesi, delik deşik giyinmesi, ondanmış böyle aklı uçmuş, yüreği dut gibi kurumuş gölgelere karışması, ondanmış böyle gözlerinin susuz kuyular gibi kararıp iki çukur olması. Her şey ondanmış yani. Abimin varla yokluğuymuş bütün bunlara sebep. Kırmızı aşkın rengi değil Polat

Teyzeler geliyor. Saklanmalıyım. Kestirdiğim saçlarımı görmemeliler. Kenarları sararmış kirli tırnakları, hilal biçiminde bükülü dudakları, storları yarıya indirilmiş pencereler gibi yarı açık uykulu gözleri, orak gibi kullandıkları soru işaretleriyle geliyorlar. Ağaçların arasında yitip giden balkonumuza kurulup sokağı gözetleyecekler. Çaylarını kim getirecek? Bisikletimi alıp kaçmalıyım. Annem peynirli börek, kısır, hindistan cevizli kek yapmıştır, tabakları tek tek taşıyacak biri gerekir. Ama kaçıyorum.

Kaç adım kaldı hasada? Kaç acı, kaç yalan? Artık ayrımına varamıyorum. Yaşadıklarımı mı yazıyorum, yoksa yazdıklarımı mı yaşıyorum? Gerçek ve yalan yekpare. Kâğıdın kadınsı hazzını mı, kalemin erkeksi iktidarını mı yaşıyorum bilmiyorum. Yaratmanın sancısına katlanıyorum marazi bir tutkuyla. Direniyorum gerçeğe; ipotekli kimliğime, aşka, dinlere, insanlara... Sadece burada yaşıyorum. Yeni öykülerin kükürtlü rayihasına bırakıyorum kendimi. Biliyorum oradalar. Bekliyorlar beni. Çalılar, dikenler muttasıl. Aşıy

Yalandı. Getirmediler oğlumu geri. Nereye götürdüklerini, ne zaman döneceğini ve hatta sağ olup olmadığını bile bilmiyordum. Sanki bir iblis yeryüzüne inip alıp kaçırmıştı oğlumu. Gavur komitacıları bile yapmazdı bunların yaptığını. Nereye başvurduysam bulamadım yavrumu. Karakolları, amirlikleri, hapishaneleri ve hastaneleri tek tek dolaştım. Mehmet Hakkı Yazıcı'nın kalemi acılar, ölümler, kayıplar arasından çıkıp geliyor, hapishanelere, sürgünlere uzanıyor, devlet dersinde öldürülmekten beter edilmiş bir

Uyanış Öncesi Öyküleri'nin üçüncü kitabı, Renklerin dünyasında her rengin bir varoluş tarzı ve sebebi olduğunu anlatıyor. Mesela yeşil umudun rengi. Sarı başkalarını beslemekten zevk alır. Sonra da turuncu, kahverengi, kırmızı, siyah, beyaz... Ve az kalsın unutulurken sıra pembe ve mavinin öyküsüne, onlardan leylakın doğuşuna geliyor. Pembe ve mavi renksizler tarafından korkutulmuş, istedikleri gibi olamamaktan yorgun, kötü muamele görmekten bıkıp usanmış bir vaziyetteyken birlikte kaçmaya karar verirler...

Uyanış Öncesi Öyküleri'nin ikinci kitabı, hiç kımıldamadan bir yerde durmaktan, arasıra yanıp sönmekten gına gelen Seksek Yıldızların öyküsü. Seksek Yıldızlar da güneşe çıkmak, daha fazla dünyalar tanımak , daha fazla parlamak için değişim istiyorlar. Bunun için çoğunlukta olan diğer yıldızlara düşüncelerini açıyorlar ama değişim düşüncesi çoğunluk olan diğer yıldızları korkutuyor... Basklı yazar Nunila Lopez, Neden Uyanış Öncesi Öyküleri? diye sorulduğunda, Çünkü onları daha uyumaktayken yazdım ve onlar b

Uyanış Öncesi Öyküleri'nin birinci kitabı, Datruelo diğerlerinden farklı bir Küçük Şimşeğin öyküsü. Datruelo onlardan farklı çünkü mesela Datruelo Güneş'le takılmaktan hoşlanıyor. Oysa diğerleri Şimşeklerin arkadaşı Fırtına olmalı diyorlar. Datruelo yağmur başlayınca çıkıp oynuyor, Güneş'le dans etmeye bayılıyor. Oysa diğer şimşekler yağmur yağdığında Güneş'e bağırıp dururlar... Basklı yazar Nunila Lopez, Neden Uyanış Öncesi Öyküleri? diye sorulduğunda, Çünkü onları daha uyumaktayken yazdım ve onlar benim

Kadının ötekileştirildiği bir dönemde kadına övgü ?Toz Kadınları... Bahar, Rüya, Yaprak, Özlem, Nehir, Sedef, Ayla, Menekşe, İpek, Reyhan, Yağmur ve Hayat Hanım... ?Bir ülke kadar sevmekle başlamış öykülerini anlatmaya şair. Farklı zamanlarda, farklı mekânlarda dolaşmış ve sonunda anavatanını aşkla bulmuş gibi... ?Aşk, çocukluğudur insanın. Gözlerinizdeki masalları saklamayın! Ayşegül Tözeren

Yuh dedirten bu öyküler, ezilen, çaresizlikle kıvranan, hayata tutunma ya da hayattan vazgeçme seçenekleri arasında kalan, gerektiği yerde hiç çekinmeden radikal kararlar alabilen öykü kahramanları aracılığıyla insan olmanın derin dehlizlerine inecek, belki de onlarla yaşam deneyimlerinizden yola çıkarak derin bağlar kurabileceksiniz. Giderek vahşileşen dünyanın, Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir mantığı ile geldiği noktada, hayatta kalmak, insanca yaşamak için verilen mücadeleleri hatırlamak, toplumsal sor

Göksu'nun bir çocuğun ölüm izleğiyle başlayıp bir dönemi kapsayan kimi hüzünlü kimi iç ezikliği yaratan ölü evlerinin ağır havası içinde o, hayat devam ediyor dedirten traji-komik öyküleri... Yalnız günlerimin hem ruhsal hem bedensel olarak en hassas döneminde, sık göremesem de ihtiyaç duyduğum o dost yüreğin durduğu; bana güven veren o yeşil hareli bakışın, o rahatlatan yumuşak sesin söndüğü gerçeğine inanmam çok uzun sürdü. Adını televizyondan duyduğum andaki isyanımı; avaz avaz bağırarak, elime geçeni, d

Zamansız bir düştü belki de biz yazarların kurduğu, yine de bu düşle barışı yakalamak için elimizde sadece kalemimiz vardı. Onu kullanmalıydık, ırkçılığa karşı insanca, kardeşçe ve barış içinde bir arada yaşamak için... Almanyalı, Avusturyalı, İrlandalı, Suriyeli, Japonyalı, Kürdistanlı ve Türkiyeli 38 yazarımızla birlikte barışın peşine düştük öykülerimizle... Neden mi Kobanê? Algılara yerleştirilmiş zayıf kadın kimliğini Kobanêli kadınlar sildiği için. Savaşta kadın direnişiyle ön saflarda yer alarak, d

Sınırları heteroseksüel normlar tarafından belirlenmiş bir düzene tabi olmayı reddeden LGBTİ'ler, ömürlerini AVM'lerde çarçur etmeyenler, tek bir ağaç için sokağa dökülen çapulcular, diline kilit vurulanlar, kutsal anne, namus kavramlarıyla baskılanarak yadsınan cinselliğini yaşamakta direten; dayak yiyen, şiddet gören kadınlar, sınav stresiyle çocuklukları çalınanlar, devletin izini yok ettiği kayıp evlatlar Onlar; yani, disiplinle, ahlakla, dayakla, polis şiddetiyle, kapitalist sistemin kusursuz işleyiş

Bazen sadece bir kitap değildir elinizdeki Bazı kitaplar, hayatınızı ikiye böler. O kitabı okumadan önceki kişi değilsinizdir artık; bir tarafınız ele geçirilmiş, bilinmedik dehlizlerden geçerek sonu belirsiz yolculuklara sürüklenip götürülmüştür. Bazı kitaplar aslında yazılmamış, yaşanmıştır. Bu yüzden okumaya değil, yaşamaya davet ederler. Tanıklık kabul etmez, içine girmeye, anlatılanı yaşamaya zorlarlar okuru. Kıyısında duramayacağınız gibi, başkası olarak da giremezsiniz içeri. Kendini

ONİKİ USTA ÖYKÜCÜDEN 'EMEK ÖYKÜLERİ' Onlar mavi ya da beyaz yakalı Onlar madenci, fırıncı, gündelikçi, sekreter, makinist, tamirci, tornacı, ofis ya da fabrika işçisi Onlar onurlarıyla çalışan, üreten ve emeğinden başka sermayesi olmayanlar Onlar üç kuruş daha fazla kâr için açlığa, sefilliğe, ölüme terkedilenler Onlar Kavel'de, Tariş'te, Derby'de, Kazlıçeşme'de, Tuzla'da, Zonguldak'ta, Beykoz'da, Kazova'da ve dünyanın her yerinde sömürüsüz bir dünya için, daha iyi bir hayat için direnenler Onları en