Moisei Yakovlevich Ginzburg 20 yüzyılın ilk yarısında yayınlanan Mimarlıkta Ritm adlı bu kuramsal çalışmasında mimari kompozisyonun kurucu ilkesi olarak ritm kavramının izini sürer. Konstrüktivizmin önde gelen temsilcilerinden olan Ginzburg ritmi bir müzik dersi gibi ele alır, ritmi temel bileşenlerine ayırır, bunları birer nota gibi gördüğü mimari öğelerle ilintilendirir, ardından bunların sentezini yapar, tıpkı bir senfoni gibi... Antikçağ ve Rönesans binalarını analiz ederken geniş bir mimari kültüre sah

Sanat tarihçisi, eleştirmen ve akademisyen Cesare Brandi (1906-1988) sanat eseri restorasyonu konusundaki modern yaklaşımın temellerini atmıştır. Benimsediği "eleştirel restorasyon" görüşü, Giulio Carlo Argan ile birlikte kurduğu ve yirmi yıl boyunca yönettiği ünlü Istituto Centrale del Restauro'nun eksenini oluşturmuştur. "Sanat eserinin ancak maddesi restore edilir." "Öyleyse karşımıza çıkan her kırık sütunun, yerden kaldırılıp yeniden kurulmasının meşru olduğunu sanmak yanlış olacaktır; bunun yaşanacağı

Elinizdeki derleme önde gelen yirmi iki binanın incelenmesi sayesinde Klasisizmin, Modernizmin ve kaynaklarının kısa bir tarihini sunmak istiyor. İncelemelerin her biri binanın maddiliğini, parselde yer alma tarzını, içselliğini, ışığını, konstrüksiyonunu, malzemelerini, tasarımına yön veren yazılarla, öğretiler ya da kuramlarla karşı karşıya getiriyor; bunu da, söz konusu bina nesne olmaktan çıkıp yavaş yavaş yeniden bir proje, yani kendi çağının "olabilirlikleri"ne açık bir hipotezler demeti halini alınca

Camillo Sitte (1843-1903), Avusturyalı mimar ve sanat tarihçisi. Sanat İlkelerine Göre Kent İnşa Etmek ("Der Städtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen") 1889 yılında yayınlanmasından itibaren Avusturya ve Almanya başta olmak üzere kent konusundaki tartışmaların odak noktası olmuştur. Sanayi devriminin etkisiyle ortaya çıkan kentsel çevrenin çirkinliğinden kaçınabilir miyiz? Toplumlarımızın yaşadığı büyük alt-üst oluşların ortasında çağdaş bir güzellik, güzel bir kent ortamı oluşturabilir miyiz? Es

Kendini İzlenimci değil, Gerçekçi sayan Edgar Degas, kurduğu çalışma düzeni sarsılacak diye evlenmeyen, sahibi Katolik olan dükkânlardan alış-veriş yapmayı tavsiye eden, gençlerin kusurlarını asla yüzlerine vurmayan ama şan ve şeref düşkünlerine hiç acımayan, somurtkan Edgar Degas; açık havada resim yapılamayacağını savunur ve resmin yüzyılları aşan ana damarında yer alır. Sanatı gibi, yani yaşadığı gibi... "Bakın, size düşünceden söz edeceğim; resimden değil, düşünceden."

Mimarlık kuramının en eski ve en duyulmuş isimlerinden Marcus Vitruvius Pollio ile başlayan ve Karl Bötticher ile Eduard van der Nüll'e kadar uzanan çok geniş bir dönemi kapsayan bir "Klasik Metinler" derlemesinin yararlı olacağına inanıyoruz. Mimarlıkta Klasik geleneğin kurulması, Rönesans mimarlığı, Klasisizm, ardından Klasik değerlerin yeniden keşfedilmesi, Aydınlanma Çağı ve nihayet 19 yüzyıl Historisizm'i ve Endüstri çağı en yetkin temsilcileri tarafından anlatılıyor.

Bilim, Endüstri ve Sanat Gottfried Semper'in 1851 yılı Büyük Londra Sergisi'nin kapanışından kısa bir süre sonra kaleme aldığı çalışmasıdır. "Elimizde zengin bilgi var, teknik ustalığımızın rakibi yok, sanat geleneğimiz pek cömert, kabul edilmiş sanatsal imgelere sahibiz, kendimize özgü bir doğa görüşümüz var; bütün bunları yarı barbarca yollara girmek için terk etmeyeceğimiz de kesindir." "Avrupa dışındaki halklardan öğrenmemiz gereken şey, insan elinden çıkma eserlere en ilkel halleriyle bahşedilen ve biz

"Mimarlıkta üslubun durmadan değişme nedeni, bellek imgesinin keskinleşmesiyle beraber kişinin biçimden aldığı zevki etkileyen yorgunluktur." "Mimarlar ne yaratabilirse yaratsınlar, hepsi de adım adım bitap düşen biçim duyusunun kurbanı olacak bir gün!" "Yaşanan bir üslup değişikliği sırasında bir süreliğine biraraya gelen eski ve yeni biçimler sadece yüzeysel olarak birbirlerine bağlı olurlar."

"Mimarlığın hedefi, yaşama en kusursuz biçimde uyum sağlamaktır. Üstesinden gelmek zorunda olduğu erkse cansız olanın, katı olanın, ölü olanın erkidir." "Bir evin içi dar ve karanlıksa, en gösterişli cephe bile kayıtsızlıktan ölmüş, yaşam dolu bir çözüme kavuşturulmamış bir mezar taşından ibarettir." "Bizim için öncelik taşıyan konu biçimler değil, işlevlerdir. Süs ve zevk, mobilyanın insanla hangi ölçüde fiilen ilişki kurduğunu, insana hangi ölçüde hizmet ettiğini göstermez; bunu yalnızca kullanım değeri

Restorasyon Üzerine, Viollet le Duc'ün iki önemli çalışmasını, J. B. Lassus'la birlikte gerçekleştirdiği Paris Notre-Dame Katedrali'nin restorasyonu için bakanlığa sunulan raporu ve Dictionnaire raisonné de l'architecture française du XI e au XVI e siècle kitabındaki "Restorasyon" maddesini biraraya getiriyor. "Arkaik anlamda değilse de, en azından binaların yenilenmesi anlamında restorasyon hevesinin her çağda toplumların kendi uygarlıklarının sonuna geldiklerinde ortaya çıktığını kabul etmek gerekir."

''Bu inceleme Rönesans'ın çözülmesini ele almaktadır. Sanatçıların tarihine değil, üslupların tarihine katkıda bulunmak isteğindedir. Amacım çöküşün belirtilerini gözlemlemek ve mümkünse ‘gevşeme ve keyfilik' açısından sanatın mahrem yaşamını gözlemlememizi sağlayacak yasayı bulmaktır. Sanat tarihinin asıl amacının bu olduğunu sanıyorum." "Rönesans'tan Barok'a geçiş Modern çağın sanatsal evriminin en ilgi çekici başlıklarından biridir.''

"Mimarlık şu üç ihtiyaçtan birine hizmet eder: Tek bir kişinin (ya da bir ailenin) varolma mücadelesindeki ihtiyacına; bir toplumda yaşamanın meydana getirdiği ihtiyaca ya da son olarak, en üst seviyede varolma ihtiyacına, yani fikre." "Mimarlık konut inşa etme amacını terk ettiğinde ve sadece anıtsal ve simgesel olmakla yetindiğinde, kendi amacını gerçekleştirmekte yetersiz kalır."

Camillo Boito bir binanın eski kısımlarıyla yeni kısımlarının açık seçik ayırt edilmesine dayanan bir düşünce geliştirdi. Bu düşünce müdahalenin her aşamasında bir seçim yapılmasını da beraberinde getirdi. Hiç değişmeyen ilkeyse, bir binanın tarihindeki bütün katmanlara gereken saygının gösterilmesiydi. "Günümüz sanatçısı anıtın önünde ne kadar eğilir, ne kadar dize gelir, ne kadar silinirse o kadar iyi yapar ödevini. Yeniden dikilip, başını kaldırdığı ve ‘Ben de varım!' diye haykırdığı gün, işte o gün t

Dikkatli bakıldığında, "ölçmek, çizmek, bilmek" sözcüklerinin sadece yan yana gelmesi bile, bilimsel doğrulamanın nesnelliğinin ve ölçülecek büyüklüğün kurallara uymasının teminatı olduğu gibi, araştırmanın itici gücü olan sorgulama eğiliminin de teminatıdır. Bireyin bakış açısını denetleyebilmenin de, sonuçların özsel özgünlüğünün de teminatı, sadece benimsenen birleştirme yönteminin rastlansallığıdır. Aslında ortaya çıkarmak, belki de her şeyden önce açığa vurmak demektir hâlâ.

19. yüzyılın kendine özgü bilgini ve sanat hamisi Konrad Fiedler'in bağımsız bir figüratif sanat kuramı geliştirmek yolunda attığı ilk adım olan bu çalışma "saf görülebilirlik" anlayışıyla sonuçlanacaktır. Görsel algı, düşünce ve dilden kurtarılacak, sanat kendine özgü araçlarla incelenebilecekti. "Sanatçı açısından dünya sadece görünüşlerden ibarettir; sanatçı dünyaya bütün olarak yaklaşır ve bir görsel bütün olarak onu yeniden yaratmaya çabalar." "Kişi çoğunlukla sanat eserini yaratıcısının amacına göre

Anthony Vidler Yaşadığımız Günün Tarihleri adlı bu çalışmasında, dört mimarlık tarihçisinin, Emil Kaufmann, Colin Rowe, Reyner Banham ve Manfredo Tafuri'nin Modernizmin tarihini nasıl kurguladıklarını inceliyor. ?Bu kitap Emil Kaufmann'a ayrılmış bölümle başlayıp sırasıyla Colin Rowe, Reyner Banham ve Manfredo Tafuri'ye ayrılmış bölümler olarak okunduğunda, Vidler'in mimarlık tarihini anlattığı, geçen yüzyılın dörtte üçünü kaleme aldığı görülür. Sadece bu kadarı bile övgüye layık bir çabadır; günümüzde tari

Heykeltraş Adolf von Hildebrand ilk baskısı 1893 yılında yapılan bu çalışmasında, Klasik anlayışa bağlı kalarak 19. yüzyıl Almanyası'nın Romantizmine açıkça karşı çıkar. Hildebrand heykeltraşın amacının biçimin taş kütleden kendini kurtararak ortaya çıkmasını sağlamak olduğunu savunur. Bu açıdan Michelangelo'nun öğrencisidir. Hakikat kendini biçim olarak ortaya koyar. Konu ikincil önemdedir. Bu açıdan da 20. yüzyıl Modernizminin biçimci estetiğini etkiler. "Sanatçının etkinliği, görme ve dokunma yetileri ba

Bu kitap, 19. yüzyıl Neo-Klasik ressamlarından Jean-Auguste-Dominique Ingres'in atölyesinde öğrencilerine yaptığı uyarılardan, sanat, sanatçılar, müzik, tiyatro gibi çeşitli konularda kendisi için tuttuğu notlardan ve yakınlarına söylediklerinden derlenmiştir. "Resim yapmadan önce uzun uzun desen yapın. Sağlam bir temele dayanırsa binanız, rahat yatıp uyursunuz." "Çiz, resmet, daha çok da taklit et, ölü doğa bile olsa yap bunu. Doğanın her taklit edilen parçası bir eserdir ve bu taklit ile ulaşılır sanata

Rönesans İtalyası'nın en etkili Hümanisti olan Leon Battista Alberti'nin her ikisi de sanat tarihinin başvuru kaynağı halini almış ?Resim Üzerine" (De Pictura, 1435/1436) ve ?Heykel Üzerine" (De Statua, 1443/?) adlı iki kitabını birarada yayınlıyoruz. Bu derlemeyle, akademik tartışmaların dışında kalan ve eleştirel basım olmaktan uzak duran ortalama bir metni dilimize kazandırmayı amaçladık. ?Resim Üzerine", resim kuramını konu alan ilk modern incelemedir. Kendisinden sonraki bütün resim kuramı incelemeleri

Sanat tarihçisi Henri Focillon'un dünya çapında tanınmasını sağlayan Biçimlerin Yaşamı adlı çalışmasını, kısa ama aynı derecede önemli başka bir incelemesi olan El'e Övgü ile birlikte yayınlıyoruz. Biçimlerin Yaşamı ilk yayınlandığında sanatı ve sanat tarihini biçimci anlayışla yorumlama girişimi olarak görüldü. Ancak Focillon bunu kabul etmedi: ?Eser sanatı belirtmez, sanatı dünyaya getirir" diyen Focillon sanatı ve sanat eserini birbirinden ayırmadı. Henri Focillon, sosyolojik belirlenimciliği kabul etm