1956 Adana/Ceyhan doğumlu olan Handan CANAK, ilkokulu Ceyhan'da, ortaokul ve öğretmen okulunu İskenderun ve Antakya'da tamamlamıştır. Hatay Eğitim Enstitüsünden de mezun olduktan sonra Hatay, Diyarbakır ve Antalya' da birçok okulda, uzun yıllar sınıf öğretmenliği ve idarecilik yapmıştır. Gazi Üniversitesi Lisan Okulunda, Fransızca lisan eğitimi alan Handan CANAK, Brüksel ULB Üniversitesinde de İngilizce - Fransızca eğitimini bitirmiş ve Brüksel Eğitim Ateşeliğinde, beş yıl Koordinatör Öğretmen olarak Ecole

Her zaman bir açık kapı arıyorum. Sana giden yolların baharında. Bana güldür, cennettir. Bahçelerin en güzeli de senli olandır. Bu gecedeki soğukluk, Yokluğundan. Ellerin ellerime değmediğinde, Buz keser bu narin bedenim. Sana giden yolların baharında, Sensizliğin gecesinde. Gecelerin zemheri soğuğunda, Sana divane bir ben. Yürürüm yavaş adımlarla, Sana giden yolların baharında. Gecelerin zemheri soğuğunda, Buz tutmuş deli bir ben.

Jean-Jacques Rousseau (28 Haziran 1712 Cenevre,enevre Cumhuriyeti ve Kantonu- 2 Temmuz 1778 Ermenonville,Fransa) Cenevreli filozof ve yazar.Siyasi fikirleri,Fransız Devrimini etkilemişştir.Düşünceleri özellikle,Devrim'den sonra kurulan yeni devletin kalkınmasında toplumun sosyal yapısında ve eğitim sisteminde etkili olmuştur. Jean-Jacques Rousseau'nun yapıtlarındaki karmaşıklık onun;doğal hukuk kuramcısı,doğal hakları yadsıyan biri,aydınlanmacı,aydınlanma ilklerini yerle bir eden biri,demokrasinin inançlı

Zengin bir ailenin çocuğu olarak Rusya´nın Tula şehrindeki Yasnaya Polyana adlı konakta doğdu. Çok küçük yaşlarında önce annesini, sonra babasını kaybetti, yakınlarının elinde büyüdü. Çocukluğundan beri gerçekleri incelemeye karşı büyük bir ilgisi vardı. Öğrenimini tamamlamak için Moskova´ya gitti. Çalışkan zeki bir öğrenci olarak başarı ve sevgi kazandı. Fransızcasını ilerletmiş, Voltaire´i ve J. J. Rousseau´yu okumuş, bu iki yazarın kuvvetli etkisinde kalmıştı. Yasnaya-Polyana´ya döndü, yoksul köylüler ar

Nazım Hikmet 1921`de gittiği Moskova`da devrimin ilk yıllarına tanık oldu ve komünizm ile tanıştı. 1924`te Moskova`da yayınlanan ilk şiir kitabı 28 Kanunisani sahnelendi. O yıl Türkiye'ye dönerek Aydınlık Dergisinde çalışmaya başladı, ancak dergide yayınlanan şiir ve yazılarından dolayı on beş yıl hapsi istenince tekrar Sovyetler Birliği'ne gitti. 1928'de Af Kanunundan yararlandı ve Türkiye'ye döndü. Bu defa Resimli Ay dergisinde çalışmaya başladı. 1938`de yirmi sekiz yıl hapis cezasına çarptırıldı. 12 sen

Küçükken, anneannemlerin 'işporet' dedikleri bir tür soba vardı mutfakta. İçeriye girmek için kapıyı açtığımızda Ratana zatvori çayif ça, pırleno begat! (Kapıyı çabuk kapat, kuş kaçacak!) derdi. Her seferinde inanırdım 'İçerideki Kuşa' çünkü o kuşun gerçekten içeride olmasını isterdim. Bir şeyin olmasını istediğinde, yalan olduğunu bilsen de inanmak istersin. Kapıyı her seferinde ilk kez duyuyormuşçasına şaşkın bir telaşla kapatır; tavanda şöyle bir göz gezdirir, malum kuşun yokluğunun acısını, işporetin ka

Ramiz Aydın, halk şiiri vadisinde verimli bir yeni zaman şairi...Eskiye bağlı bir yeni...Okumuş bir âşık... Şiirinde sadelik kadar bu aydın derinliği de var. 'Koşma'yı, 'Taşlama'yı, 'Cinas'ı aynı seviyede yazabiliyor. Kolay iş değildir. Bu şiirlerde, hece ritmi ustalığı ve daha önemlisi, ses ve ahenk var. Böyle duyuşların ve söyleyişlerin kanatlarındayız. A. YAĞMUR TUNALI Şair-Yazar ve TV Yapımcısı Kendi dünyasında mutlu, huzurlu yaşayabilen birey, küreselleşmenin acımasız ve rekabetçi ilişkileri içerisinde

Covid-19'un uçuşları durdurup sınırları kapatması ile Kassel'deki tek odalı bir yerde mahsur kaldığımızda, dostlara yöneltilen Hayata Bakışınızda En Radikal Değişiklik Ne Oldu? sorusunun yarattığı kıyasıya iç hesaplaşmaların/sorgulamaların bir cep telefonu ile çekilen bir programa ve oradan da tarihe not düşecek, geleceğe (eğer varsa), ışık tutacak bu kitaba dönüşeceğini bilemezdim. Kaçımızı alıp götüreceğini, dünyanın nereye gittiğini bilemediğimiz gibi! Yanıtı bilen var mı? Aydoğan Kılınç Şu vartayı tüm d

Bilindiği gibi her toplumun yazılı olmayan, zaman içinde gelişen, olgunlaşan ve yaşam tarzına dönüşen bir takım karakteristik alışkanlık ve özellikleri vardır. Bunlar, gelenek, adet ve kültürel değerler sonucu çıkmış, bazılarınca normal kabul edilen, bazılarınca da ilginç ve dikkat çeken bu alışkanlıklar, zamanla toplumlar içinde yaygınlaşmış ve bir yaşam tarzına dönüşmüştür. Bu yaşam tarzı, bölge ve kişilere göre farklılık gösterse de, az ya da çok, birçoğumuz bunları yaşamımızın her alanında ben de dahil

İstanbul, 1950'ler sonu 60'lar başı. Yakışıklı bir delikanlı, güzeller güzeli bir genç kız. Kader onları birbirine bağlamış. Bu şehir ortak aşklarıymış. İkisinin de gözleri, yürekleri başka çarparmış İstanbul deyince. Genç kız yıllar yıllar sonra şimdi o yokusun başında, Zeyrek'te. Delikanlı ile el ele yürüdükleri o yokuşun... Ailesi ile oturduğu ahşap evi göremedi ama olsun, işte mahallesinde. Buluşup Florya plajına gittikleri günler... Kubi (Kubilay), ona Kubi diye seslenirdi. Arkadaşları ile sahildeler.

İçimden sana yazmak geldi, Dokunmak, senin adının geçtiği o sayfalara. En baştan başladım seni anmaya, Sen benim kır çiçeğim, Sen benim soldurmaya kıyamadığım goncam. Kurumuş toprağıma yağmur, Solmuş çiçeklerimin kırağısısın sen. Sen benim için masmavi bir gökyüzü Ve onu andıran denizimsin... Oturdum, denizi izliyordum, Sonra sen geldin aklıma. İzin bile almadan oturdun SOL YANIMA.

Daha on yedi yaşında ve onca şeye katlanmaya çalışırken, bu ölüm ona haksızlıktı. Saat akşam 19.30'u gösteriyordu. Dar, boş ve loş ışıktaki bir sokakta, tek başına ilerliyordu. O fark etmese de katili onu görmüş ve peşine takılmıştı bile. Katili arkasından yavaşça yaklaştı. Soğuk bıçağı boğazında hissedince, olduğu yerde donakaldı. Saçını geriye attı ve eğilip kulağına fısıldadı: Hemen ölmeyeceksin güzelim, korkma!

Tarifsiz bir aşk yaşadık ikimiz, uçsuz bucaksız bir denizde. Ne can simidine rastladık, ne can kurtarana. Ta ki sen, balıkçı ağına takılana dek. Ağ seni yuttu. Söyle şimdi, kurtulan sen mi oldun gitmekle, yoksa kalmakla ben mi?

Bırakalım artık bana o düşman bu düşman demeyi. Senin en büyük düşmanın zaman! Giden saniyeler geriye gelmeyecek önüne bakmalısın. Hayat bu işte korku, endişe, hüzün, sevinç, başarı, aşk tattığımız ya da tatmamız gereken çok fazla duygu var. Bu duygular nasıl yaşanır, nasıl anlatılır ayrı ayrı ele alınmalı ve yazılmalıydı bende tam olarak böyle yaptım yaşadıklarına hüzün, yapman gerekenlere hırs olmak için yazıldı. Eğer merak ediyorsan sayfaları çevirmeye başla. Vakit kaybetmeyelim . . .

Sil gözyaşlarımı Çal gönül kapısını Ekmeğim aşım gibi Sevelim aşk olsun Harca bütün hayatımı Beraber geçelim sırat'ı Kulağımda aşk yankısı Gel beraber aşk olsun Unuttur kâbus dolu yılları Dinlet bana aşk şarkıları Sar kabuk tutan yaraları Yansın canım aşk olsun Anlatabildiysem ne mutlu Anlamayana aşk olsun Anlatılmaz ki yaşanırmış aşk Yaşamayana aşk olsun

Yokluğunun büyüdüğü bir boşluktayım şimdilerde, türbülansa giren duygularım bir şiir boşluğuna düşüyor. Şehir şehir uzarken bıraktığın bakışlar, bilmediğin bir ülkenin başkenti oluyorum, yolları sana çıkmasa da, yılları sana adanan. Sonra bir fatih bekliyor ümidim, en keskin özleminle surlarıma dayanan. Şakağımda bir namlunun soğukluğu dururken; kan revan her gülüşte, sayfalar dolusu boşluklar birikiyor. Satır başım olsa da ayrılık, artık tek sırdaşım değil. Sıralı ölümlerden çok, sıralı özlemler yazıyorum.

Sanki sessizce kabullenmişti tüm olanları ve olacakları. Ahırdaki Zeliha ablamla değiştirilen ineklerin sesi çıktı sadece gecenin sabaha karışan koyu sessizliğinde. Huzursuzca tepinip böğürdüler birkaç kez. Öyle ki hayvanat dile gelecekti insanlığın düştüğü sefil ve rezil durum karşısında neredeyse... Ziyan edilen yaşamlar... Bunu ikisi de biliyordu lâkin dönüp bakamıyorlardı birbirlerine. Gece şahitti tüm olanlara ve anlatılanlara ve şahitti ellerini uzatsalar parmaklarının ucuna değecek kadar üzerlerine

Özgürlüğün olmadığı yerde umut cirit atıyordu. Burada her ırktan, her milletten insanla karşılaşmak mümkündü. Herşeyin farklı olduğu bir yerde farklı insanlarla karşılaşmak kadar doğal bir durum olamazdı. Tek ortak bir hikaye bulmak imkansızdı. Herkesin kendine has bir hikayesi ya da destansı öyküleri vardı. Burası katillerin, uyuşturucu müptezellerinin, hırsızların barındığı yer değildi sadece. Bu yalnızca madalyonun görünen yüzüydü. Dünyanın en psikopat, en kötü, en cani insanını burada bulmak mümkündü. L

Kendi hayat sahnende başrolü kimseye kaptırma!