Spinoza'yı gerçek felsefi değeri içinde yeniden diriltenler Goethe ve Alman idealistleri oldu. Fichte Spinoza'yı ciddi olarak inceledi ve felsefesinin törel vurgusu Spinoza'yı anımsatır. Hegel Bir felsefeci olmak için ilkin bir Spinozacı olmalısınız; eğer Spinozacılığınız yoksa, bir felsefeniz de yoktur derken, Schelling Spinozacılığın derinliklerine dalmamış hiç kimsenin felsefede tam ve gerçek bilgiye erişemeyeceğini söylüyordu. Descartes ile birlikte Spinoza'yı Avrupa'da modern felsefenin kurucusu olarak

Rousseau'nun üçüncü ve en az tanınan bu denemesi ilk kez 1755'te Diderot'nun Ansiklopedi'sinin beşinci cildinde ve üç yıl sonra ayrı bir kitap olarak yayımlandı. Çalışma Toplumsal Sözleşme'yi yedi yıl kadar önceler. Rousseau Genel İstenç' kavramını ilk kez burada kullanır. Romantik ve idealistik eğilimleri ile Rousseau Aydınlanmanın tipik materyalizmine ve despotizmine herhangi bir duygudaşlık göstermezken, Aydının ikonu olarak kabul edilen Voltaire'de çok kararlı, amansız ve neredeyse kişisel bir düşman

Mekanik Hegel'in Felsefi Bilimler Ansiklopedisi'nde Doğa Felsefesinin birinci bölümüdür. Hegel'in kendi sözleri ile yirmi beş yıllık bir çalışmanın ürünü olan Naturphilosophie için Ekler (Zusätze) Hegel'in öğrencisi Karl Ludwig Michelet tarafından düzenlenmiştir. Michelet Hegel'in toplu yapıtlarının 1847'de yapılan ikinci yayımının düzenleyicisidir. Uzay, Zaman ve Özdek kavramlarının çözümlemesi ile başlayan Mekanik bugünlerde Klasik Mekanik olarak adlandırılan doğa alanının kavramsal bir çözümlemesini suna

Discours sur l'inégalité 1755 Haziranında yayımlandı ve yazarın daha önce Sanatlar ve Bilimler Üzerine Söylem ve onu izleyen tartışma ile kazandığı ününü doğruladı. Eşitsizlik Üzerine Söylem de iİlk Söylem gibi Dijon Akademisi tarafından teklif edilen (1754) ödül için yazıldı. Ama bu kez ödül bir başkasına, Abbé Talbert'e verildi. Rousseau böyle bir sonucu beklediğini ?Akademiler bu tür parçalar için ödüller sunmaz sözleri ile belirtir (Confessions, Liv. VIII.; OEuvres, VIII. s. 277). Rousseau sunumunda sor

Ernest Nagel (1901-1985) Çek asıllı bir Amerikan felsefecisi idi. Nagel on yaşında ailesi ile birlikte ABD?ye göç etti, 1919?da ABD yurttaşı oldu. Rockefeller Üniversitesindeki bir yılı dışında akademik kariyerinin bütününü Columbia Üniversitesinde geçirdi. Çalışmaları geometri ve olasılık, quantum mekaniği, indirgemeci ve tümevarımcı bilim kuramlarının konumu gibi matematik felsefesi alanları üzerinde yoğunlaştı. 1961?de yayımlanan ve bilim felsefesinin en temsilci çalışmalarından biri olarak görülen Struc

Heidegger'in Nietzsche'yi okuması üç çok açık ve yalın ilke üzerine dayanır. İlk olarak Nietzsche'nin kitaplarının değerini düşürmeli ve gözardı etmeliyiz. İkinci olarak, Nietzsche'nin felsefesi onun Nachlass'ında, eş deyişle kendisinin yayımlamadığı ve yayımlama için amaçlamadığı notlarda bulunacaktır. Üçüncü olarak, bu notların çoğu da gözardı edilebilir, ve Nietzsche'nin gerçek felsefesi Heiddegger tarafından seçilen notlarda bulunacaktır - hemen hemen yalnızca Güç İstenci'nden, ki Peter Gast'ın yardımıy

Bu dersler Estetiğe ayrılmıştır; konuları engin Güzellik Ülkesi, ve daha tam olarak alanları Sanat, dahası Güzel Sanattır. Bu konu için Estetik adı hiç kuşkusuz sözcüğün asıl anlamında bütünüyle uygun değildir, çünkü Estetik sağın olarak duyunun, duygunun bilimini belirtir, ve bu anlamda yeni bir bilim olarak ya l da daha doğrusu ilk kez felsefi bir disiplin olması gereken birşey olarak kökenini Almanya'da sanat yapıtlarının üretmeleri gereken örneğin hoşluk, hayranlık, korku, şefkat vb. duyguları gibi duyg

Eğen Klasik Felsefenin tini ile uyum içinde, İnsan kendinde ussal bir varlık olarak kabul edilirse, ve Usun doğal ve tinsel tüm varoluşun özü olduğu kabul edilirse, bu öncüllerin vargısı insanın gelişmek zorunda olduğu, bir yandan bilincini saltık olarak Doğanın gerçekliği ile uyum içinde biçimlendirirken, öte yandan Varoluşuna kendi özsel gerçekliğinin biçimini vermekte, onu kendi Özü ile uyum içinde belirlemekte olduğudur. Doğa saltık olarak bilinebilirdir, ve Tin kendini özsel gizilliği ile uyum içinde e

İlk Felsefe Üzerine Meditasyonlar ilk olarak 1641'de altı küme Karşıçıkışlar ve Yanıtlar ile birlikte Latince olarak Paris'te yayımlandı. Yedinci küme Karşıçıkış ve Yanıtı da kapsayan ikinci Latince yayım 1642'de Amsterdam'da çıktı. Aynı yıl yapılan Fransızca çeviri daha sonra 1647'de yayımlandı. Kitap görünürde altı gün boyunca yapılan altı Meditasyondan oluşsa da, Descartes yapıt üzerine çalışmasına 1639'da başlamıştı. - Birinci Latince Yayım: 1641, Paris; Bu yayımda Tanrının varoluşu ve Ruhun ölümsüzlü

Jean-Jacques Rousseau Plutark üzerine şunları yazar: Bugün bile zaman zaman okuduğum az sayıda kitap arasında Plutark beni en sıkı kavrayan ve bana en yararlı olan yazardır. Çocukluğumda ilk okuduğum oydu, yaşlandığımda okuduğum sonuncu o olacaktır. Hemen hemen birşey kazanmadan okumadığım biricik yazardır. (Rousseau, Les reveries du promeneur solitaire, 4.) İlk kez İtalyanca'ya çevrilen Yaşamlar'ı Batı Avrupa Jacques Amyot'nun Fransızca çevirisi (1559) ile tanıdı. Thomas North'un İngilizce çevirisi (1579

Descartes Anlığın Yönetimi İçin Kurallar'ı ilk kez 1629-30 yılları arasında Amsterdam'da geçirdiği ilk kış sırasında kağıda geçirdi. Ama genel kanı notlarına 1619'da yirmi üç yaşında iken başladığı ve on yıl boyunca konularını işlediği yolundadır. Çalışma Descartes'ın başlangıçtaki tasarına göre 36 Kuraldan oluşacak ve bunlar on ikişerli üç kesim altında düzenlenecekti. Ama çalışma 21'inci Kuralda sonlanır ve son üçü açıklanmadan bırakılır. Regulae ad directionem ingenii'nin elyazmaları yitiktir. Elimizd

Şimdi, bilgi yetilerimizin düzeninde Anlak ve Us arasında bir orta terim oluşturan Yargı Yetisininde kendi için ilkeler taşıyıp taşımadığı, bunların oluşturucu mu yoksa yalnızca düzenleyici mi oldukları (ki bu son durumda kendileri için hiçbir alan göstermezler), ve bilgi yetisi ile istek yetisi arasındaki orta terim olarak haz ve hazsızlık duygusuna bir kural verip vermedikleri (tıpkı anladığın o ilk yetiye ve usun ise ikinciye yasalar vermesi gibi) tüm bunlar bu Yargı Yetisinin Eleştirisinin ele alacağı n

Hegel'in Tarih Felsefesi'nde modern dönem Dünya-Tininin evrensel özgürlük bilincini kavraması ile belirlenir. Özgürlük ancak özgürlük bilinci evrenselliği içinde bilindiği düzeye dek kavramına uygundur. Ancak despotik Birin ya da Birilerinin özgürlüğü olmayan, ancak bütün bir insanlığı kucaklayan evrensel özgürlük, bu kavramına uygun düşen özgürlük insanlığın engelsiz gelişiminin olanağıdır. Tarih olgusal olarak ya da görgül olarak alındığında, Germanik Tin Doğunun, Helenik tinin ve Roma tininin tarihsel va

Hegel'in Tarih Felsefesi üzerine 1822-23 ile 1830-31 arasında verdiği derslerin ilk düzenlemesi felsefecinin ölümünden sonra 1837'de Eduard Gans tarafından ?Tüm Yapıtlar'ın [Vollständige Ausgabe] parçası olarak yayımlandı. Bundan sonra eldeki tüm gereç 1847'de öğrencilerin ders notlarını Hegel'in kendi elyazmaları ile bütünleştiren Karl Hegel tarafından bir kez daha düzenlendi. Ve bunu Georg Lasson tarafından Hegel'in yapıtlarının ?Eleştirel Yayım'ının [Kritische Ausgabe] bir bölümü olarak hazırlanan bir ba

Hegel'in Tarih Felsefesi üzerine 1822-23 ile 1830-31 arasında verdiği derslerin ilk düzenlemesi felsefecinin ölümünden sonra 1837'de Eduard Gans tarafından ?Tüm Yapıtlar'ın [Vollständige Ausgabe] parçası olarak yayımlandı. Bundan sonra eldeki tüm gereç 1847'de öğrencilerin ders notlarını Hegel'in kendi elyazmaları ile bütünleştiren Karl Hegel tarafından bir kez daha düzenlendi. Ve bunu Georg Lasson tarafından Hegel'in yapıtlarının ?Eleştirel Yayım'ının [Kritische Ausgabe] bir bölümü olarak hazırlanan bir ba

Principia Newton'ın yaşamı sırasında ilk kez 250 kopya olmak üzere 1687'de, ikinci kez 750 kopya olmak üzere Cotes tarafından 1713'te, ve üçüncü kez Pemberton tarafından 1726'da yayımlandı. Latince metin 1729'da Andrew Motte tarafından İngilizce'ye çevrildi. Florian Cajori çeviriyi gözden geçirdi ve metne tarihsel ve açıklayıcı notlar ekledi. Principia üç kitaptan oluşur. Birincisi cisimlerin boş uzaydaki devimlerini, ikincisi direnç gösteren bir ortamdaki devimi, üçüncüsü güneş dizgesinin fenomenlerini, ku

Hegel'in Tarih Felsefesi üzerine 1822-23 ile 1830-31 arasında verdiği derslerin ilk düzenlemesi felsefecinin ölümünden sonra 1837'de Eduard Gans tarafından Tüm Yapıtlar'ın [Vollständige Ausgabe] parçası olarak yayımlandı. Bundan sonra eldeki tüm gereç 1847'de öğrencilerin ders notlarını Hegel'in kendi elyazmaları ile bütünleştiren Karl Hegel tarafından bir kez daha düzenlendi. Ve bunu Georg Lasson tarafından Hegel'in yapıtlarının Eleştirel Yayım'ının [Kritische Ausgabe] bir bölümü olarak hazırlanan bir başk

Bu kitapçık genel bir bilimsel ve felsefi bakış açısından kurama ilgi duyan, ama kuramsal fiziğin matematiksel aygıtı ile tanışık olmayan okurlara Görelilik kuramı üzerine olanaklı en sağın kavrayışı iletmek için amaçlanmıştır. Çalışma bir olgunluk sınavına karşılık düşen bir eğitim düzeyini ve -kitapçığım kısalığına karşın- okurdan yana önemli ölçüde bir dayanç ve istenç gücünü varsayar. Yazar ana düşünceleri en duru ve an yalın biçimde sunmak, ve bütün olarak alındığında, bu düşünceleri edimsel olarak ort

Antik Ege kültürü Asya'nın görkemli kültürleri karşısında en azın¬dan çocuksu ve sönük görünür, sesiz tarihlerinde daha başından gelişime kapanan o despotik olgunlaşmalara karşıt olarak, birlikten yoksun atomik bir kaynaşma gibi durur. Ama tam bu bireysel öz¬gürlükten başka dayanıklı hiçbir öğesi olmayan kültürel akışkanlık¬ta bütün bir Dünya Tarihini devindirecek güdü diriliğini korudu, erken despotik bütünleşmeyi tanımayan özgür bireysellik tini ken¬dini evrensel insanlık idealleri olacak boyutlarda özgür

Homo saplens ilkin Bilmeyi bilmeyen, ama bilmesi gereken varlıktır. Özdeksel Doğadan daha çoğudur, Düşüncedir, Tindir. Kendinde Bilme, henüz bilmeyen Bilme Meraktır. Düşüncenin bu gizilliğionun açınma, edimselleşme, gelişme zorunluğu altında olmasıdır. Bu yeti özgür bırakıldığı zaman örneğin bütün bir Antik Çağda ilkin yal¬nızca İyonya'da olduğu gibi , hiçbir dışsal kaygı ile sınırlanmak-sızın kendini özgür devimine bırakabildiği zaman yalnızca bilme¬yecek, Bilmeyi de bilmeyi isteyecek, Kavram kendi doğası