Sonra durmaksızın bir başka yere kaçtım ben. Kaç başka yer dolaştım böyle, bilmiyorum. Artık 'bir başka yer' kalmamıştı. Ve ben artık hiç kimsenin hayatındaki en önemli insan değildim. Bunu anladığımda bir yaz sonu bir yerde durdum ve bütün güz göletin etrafını tavaf ettim. Ormana girdim, uzun uzun yürüdüm. ... Az kendim yaladım yaralarımı, az gölet yaladı, az orman. Çok sert ve zorlu bir kışa girdik sonra. Sesler geliyordu kulağıma. Sağdan soldan, yukarıdan ve aşağıdan, çok derinlerden. Hiçbir yaranın tam

Savaştır ruhumuzu yaralayan. Ölüm, kayıp, ayrılık, yas, yara, yetimlik, yıkım, yılgınlık, öfke, korku, acı, şiddet, gözyaşı ve daha bir sürü şey olan. Yalnızca bugüne değil, yarına dokunan... Barıştır toplumun en güzel umudu, tarihin en gerçek ivmesi. Düşmanlığın olmaması. Kötülükten, kavgalardan, savaşlardan kurtuluş. Sömürüsüz bir dünyada yaşamak. Herkesin eşit, özgür ve kendi olduğu bir dünyada.

Yahya Bozkuş, 1951 yılında Kırıkkale'nin Delice ilçesi Küçükafşar köyünde doğdu. İlkokulu köyünde tamamlayan şair, ardından Sarayönü Ziraat Okulu'na devam etmiş ve Çayırova Ziraat Okulu'ndan 1970 yılında mezun olmuştur. Gemici olarak iş hayatına başlayan Bozkuş, ilk olarak Alexia isimli bir gemide Yunanistan'da 10 ay çalıştı. Bu sırada 1974 Kıbrıs Barış Harekatı patlak verince Yunan gemisinden ayrılarak, Alman gemi firması Jübeckde Oldendorff'un büyük tonajlı gemilerinde denizaşırı işlerde çalıştı. 1989'a

Kendi gerçekliğini geride bırakmaya bir kez olsun bile cesaret edememiş ya da bunu aklına getirmemiş her insanın trajedisiydi bu: Düşlenen, hemen ileride, güneşin tam karşısında devasa bir yapı misali öylece duruyor; düşleyen ise birkaç adım daha atıp hedefe varmaktansa, o yapının gölgesinde konaklamakla sınırlandırıyordu kendisini; daha fazlasının hakkı olmadığını düşünüyordu. Çok geçmeden, güneşini kapattığını zannettiği için düşlerini yıkmakta arıyordu çareyi, koca bir binayı tekmeleyerek devirmeye çalı

Neredeyse bütün suçlular farkında olmadan suç mahallerinde veya kurbanları üzerinde geriye birçok delil bırakır. Birleşik Krallık'ın önde gelen adli bilimcilerinden biri olan Mike Silverman; işte bu sayede onlarca katilin, tecavüzcünün, silahlı soyguncunun, hırsızın ve mafya üyesinin tespitinde ve adalete teslim edilmelerinde kritik bir rol oynamıştır. Mike Silverman, parmak izlerinin hâlâ kartotekslerde saklandığı günlerde kariyerine başlamıştı ve DNA profillemesi sadece boş bir hayalden ibaretti. Dolayıs

Nitelikli edebiyatın kutlu dünyasında doğan ve bir süre sonra bu sınırları aşarak insanlığa mâl olan bir hayalet geziyor dünya üzerinde: Kâtip Bartleby! Bakıldığı yere göre şekil alan bu hayalet; hüznü, mizahı, pasif direnişle gerçekleştirilen bir başkaldırıyı ve sorgulamayı vaat ediyor okurlara. Bartleby'nin kayıtsızlığı, yapmamayı tercih etmenin bir suç olmadığını kanıtlamakla yetinmiyor, aynı zamanda soruyor: Sen neden yapmaya devam ediyorsun? İster istemez insanda, kendi hayatındaki bütün otorite figürl

'Her temas bir iz bırakır...' ...demişti 'Fransız Sherlock Holmes' Dr. Edmond Locard. Locard'ın Değişim İlkesi adıyla bilinen bu basit ifade, adli bilimlerin çekirdeğidir. Saç telinden ipliğe yahut parmak izine kadar, arkasında herhangi bir iz bırakmayan suçlu sahiden çok nadirdir. Başarılı televizyon dizisi Silent Witness'ın yaratıcısı Nigel McCrery bu büyüleyici ve ürpertici eserinde adli bilimler tarihine dalıp, suç mahallerinde bulunan delilleri okumaya yönelik inanılmaz tekniklerin gelişimini inceli

Coğrafyam Sığar mı Atlaslara kitabında, Dr. Burhanettin Kaya'nın 1989-2014 yılları arasında yazmış olduğu 44 şiir yer alıyor. Kaya, Coğrafyam Sığar mı Atlaslara ve Aşka ve Ayrılığa Dair başlıklarında toplanan şiirlerinin her dizesinde okuyucuya ayrı bir öykü anlatıyor. İmge yoğun şiirlerinde Kaya, dizelerine sinen hüzne rağmen umudun yolunu da gösteriyor. Vebalı bir öykü gibi yazıldı tarih İşkence odaları tik tak zaman Bekledik durduk isyanları Yürüsün diye fabrikalardan Gözümden akan her yaşta gizlidir Uf

Edebiyatta en zor alanlardan birisi öykü. Çünkü bir öykücü her daim yeni bir şeyi aynı yoğunlukta ve yaratıcılıkta söyleyebilmeli, kendisinden daha fazla okurlarının hayal gücünü zorlayacak bir kurguyla okurunun karşısına çıkabilmeli. Öykü yoğunluktur. Önce anlamayı sonra anlatmayı gerektirir. Anlatabilmek için anlamak kabından taşmalıdır. İşte böylesine zor bir mecrada çıkıyor Seval Özdemir'in öyküleri. İçinde yer edenleri herkesin gönlüne göre olacak şekilde kurguluyor ve anlatıyor bize. Herkes hem kendin