Sevan Nişanyan'ın on bir yıldır üzerinde çalıştığı Türkiye Yer Adları Sözlüğü, en küçük yerleşim birimleri, hatta artık kimsenin yaşamadığı ve yeri net olarak bilinmeyenler de dâhil olmak üzere ülke içindeki tüm yerlerin adlarının izini sürüyor. Bu kent, ilçe, köy, mahalle ve mezraların adlarının anlamını ve kökenini araştıran Nişanyan'ın çalışması, 20. yüzyıl başında ve günümüzdeki etnik yapılar hakkında da bilgiler içerdiği gibi tüm bu yerleşim birimlerinin koordinatlarına da yer vermiştir. Türkiye Yer A

Aslanlı Yol, Sevan Nişanyan'ın belki de en kişisel kitabı. Nişanyan Sözlük'le Türk dilinin tarihî köklerini titiz bir araştırmayla ortaya çıkaran, Yanlış Cumhuriyet'le Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucu mitlerini sorgulayan Nişanyan, aynı zamanda Şirince köyünde kurduğu ütopya dünyası ile tanınıyor. Nişanyan'ı, bizzat kendisinden dinlemenin en güzel taraflarından birisi de anlatılan olayların, ruhsal çatışmaların ve kişisel sıkıntıların samimi bir havaya, tabiri caizse bir roman akıcılığına sahip olmasında yat

14 Temmuz 2017 öğleden sonra saat 17.00 gibi bir tweet düştü timeline'ımıza: Kus uçtu. Darısı geride kalan seksen milyonun basına. Sevan Nişanyan bir önceki kitabında detaylarını anlattığı, üç yıllığına girdiği ama absürt denebilecek gerekçelerle on yedi yıla kadar çıkan hapis cezalarını tamamlamayı reddetmiş, fırsatını yaratıp Samos Adası'na gitmişti. Nişanyan Külliyatı'nın dokuzuncu, Toplu Makaleler serisinin dördüncü kitabı Sürgün Yazıları, Sevan Nişanyan'ın Samos Adası'nda kaleme aldığı son iki küsur

Devletin ve toplumun tabularına karşı açtığım tek kişilik savaş, Şirince'deki yapılarımın yasadışı inşa edilmiş olması bahane edilerek cezalandırıldı. 4 Aralık 2013'te, iki yıllık bir cezayı çekmek üzere hapse girmem kesinleşti. Daha sonra gelen cezalarla o süre 16 yıl 8 aya kadar çıktı. 2 Ocak 2014'te Torbalı Açık Cezaevinde başlayan hapis maceram, Buca Kapalı, Şakran Kapalı, Yenipazar Kapalı, Söke Açık, Söke Kapalı, Menemen Kapalı ve Foça Açık Cezaevlerinin ardından, üç buçuk yıl sonra, 14 Temmuz 2017'de

Lügatler, doğru anlıyorsam, daha önce hiç olmadığı kadar hızla kalınlaşıyor. Ölen kelimelerden çok daha fazlası doğuyor. (Ölen her kelime, ortadan kalkmış, artık karşılaşmadığımız bir farkı işaret ediyor. Ortadan kalkan her farkın karşılığı olan kelimeyi lügatlerden hemen çıkarmıyoruz elbette. Ama öte yandan, ortaya çıkan yepyeni bir nüansı adlandıran kelimeler de derhal lügatlere girivermiyor.) Bu baş döndürücü çeşitlenme esnasında, kayığımı kendisine bağlayabileceğim bir iskele ararken, orada, az ileride

Kelimebaz'ın ana fikri iki kelimeyle nedir diye sorarsanız Dil değişir derim. Kelimeler de değişir. Anlam değişir, nüans kayar, yeni deyimler türer, telaffuz bozulur, kelime ölür, gene dirilir. Sevan Nişanyan'ın tiryakilik yaratan Kelimebaz köşe yazıları sansürsüz ve tekmili birden elinizin altında. Konuştuğumuz dilin sözcüklerini mercek altına alırken Nişanyan geniş çaplı bir kültür eleştirisine girişiyor; yakın tarihi, güncel siyaseti, dini, milliyetçiligi didik didik ediyor. Okurunu Yunancadan, Latince

Dil ustası Sevan Nişanyan, 2002'de ilk yayımlandığında satış rekorları kıran, on binlere etimolojiyi sevdiren Elifin Öküzü'nü yıllar sonra eleştirel bir gözle yeniden ele alıyor. Yüz yirmiye yakın ciddi yanlışını yakalıyor. Yanlışları sessizce düzeltip geçmek yerine altını çizmeyi, notlarla tartışmayı seçiyor. Bilgiyi hazır bir meyve değil keyifli bir öğrenme süreci olarak gören okurun, bu iki ağızlı söylemi heyecanla izleyeceğine kuşku yok.