Hayatın acısıyla, tatlısıyla, varlığıyla, yokluğuyla yaşamın kendisi olduğunu. Yaşamın da her anından tat almak ve yaşananların -olumlu veya olumsuz- farkına varmak gerektiğini yazar, izleyen araştıran bir tarzda bize sunmak istemiştir. Soluksuz ve bazen de iç geçirerek okuyacağınız bu on yedi öykü de hem kendinizi hem de gerçekten tanık olduklarınızı içiniz burkularak, bazen de gözleriniz yaşlı ve ummadığınız bir sonla göreceksiniz. Karanlık avludan yavaş yavaş kimsenin dikkatini çekmeden ilerledi. Kapının

Yaşam üzerine fazla geldiği zaman onu zorlama, biraz duraksa, neler olup bittiğine anlam verme. Mutlaka yanlış bir şey oldu ve düşüncelerin ile dileklerin aynı orantıda değildi ve varlığın ile buluşamadı. Sorun yok, sadece bekle. Güneş doğacaktır, çimler yeşerecektir, çiçekler açacaktır, rüzgar esecektir ve yağmur yağacaktır, zorlamaya gerek yoktur, olması gereken kendiliğinden olur! İzlemene devam et, şahitlik güzeldir, hem olayın dışındasındır hem de içinde, o bir dengedir, o anlamlıdır, şahit ol, tanık o

Parlayan gökyüzünde Tahtı renkler saçan Ölümsüz Afrodit Ağların dokuyucusu, Yalvarıyorum sana Ne olur kilit vurma yüreğime kederlerle, Yine gel bana Babanın sarayından Kanat çırpan serçelerin çektiği arabanla Kara toprağın üzerinden gülümseyerek O kurnaz, ölümsüz gülümsemenle Sorardın Kimdir bu sefer son derece arzuladığın Kimdir aklını çelen, döneceğine söz veren Aldırma Bırak kaçsın kaçmak istediğinde... Ey Afrodit, yoldaşım, savaş arkadaşım ol ki Arzuladıklarımı ver bana!