Her yeni din, başka bir dini ve o dini devletin tüm temellerini sarsan ve kendi devletini kurmaya dönük bir devrimci harekettir. Vatansızdır ve enternasyonaldir. Bütün yeryüzüne aittir. Sınırlar ötesidir. Gün ışığına çıktığı andan itibaren kendi emirleri, düzeni ve disiplininin hayata geçmesi için mücadele başlar. Her türlü olanaklar seferber edilerek yeni dine karşı durulursa da, etki tepki düzleminde yıllar alsa da çoğunluğun dediği olur. Yeni din, devleti ele geçirir. Din, devlet dini olarak kabul edilir

slamiyetin Doğuşundan, Hz.Muhammed'in ölümüne kadar geçen süreç İslamın yayılma döneminin tarihidir. Hz. Muhammed'in ölümüyle başlayan halifelik mücadeleleri Hz. Ali'nin öldürülmesiyle beraber İslam Tarih İslam içi içsavaşlar tarihine dönüşmüştür. Egemen görüşün tek sesli tarih anlayışı yüzünden bu savaşlardan ya bahsedilmez ya da tarih sayfalarında bir dipnot kadar yer bulurlar.

Toplum mühendislerinin başlattığı "tepeden modernizasyon"un en temel ayağı, "Dinde Reform" adı altında aslında bizzat Kuran"ı değiştirerek evcilleştirme programıdır. Oysa din bir tabudur ve tabular değiştirilemez; ancak yıkılır! Peki bu mümkün mü? Reformun edilgen bir nesnesi değil, provakatif bir öznesi olabilecek "Öteki Türkiye" bu durumda neler yapabilir? Korkarım ki, aristokrat islam Abant Toplantıları"nda, Ahkam Ayetleri"nin imkansızlığını tartışırken; dinamik islam sokaklara çıkıp hayatı ve siyaset