Her ne kadar bugün resmi olarak Mali'nin sınırları içinde yer alsa da, Timbuktu tek bir ülkeye sığmayacak kadar ünlü ve önemli bir yer. Timbuktu bütün Afrika'nın ve Afrikalıların şehri. Bu kitapta anlattığım yol hikâyesi, fonda Mali gibi kocaman bir ülke olsa da; Büyük Sahra Çölü'nün ıssızlığı ve sonsuzluğu içinde yer alan, asırları ve coğrafyaları dolduran gizem ve cazibesiyle her dönemin seyyahını kendisine çekmiş, görünüşte küçük ama namı iklimler ötesine yayılmış Timbuktu'ya, 2009 yılında yapılmış seya

Balkan yollarına düşmeden önce bölgeye ilişkin kitapları okurken kendi kendime söylemiştim: "Ne kadar az şey biliyormuşum." Balkan yollarında soluklanırken düşüncem biçim değiştirdi: "Ne kadar az şey okumuşum." Deliorman´ın Torlak köyünde Şeyh Bedrettin´in izleri... Selanik´te Atatürk´ün doğduğu evin bahçesindeki nar ağacı... Üsküp´te içerken "vakit kabetmemek için" şerefe bile demeyen Torbeşler... Ohrid´de bayrak için iki ölüyü çok az bulan Maksüt Bey... Tiran´da "devrimci" sözcüğünü küfür için kullanan

Gözlemlerle duygular birbirine karışıyor bu kitapta, acıyla bilinç el ele dolaşıyor. Oktay´ın tümcelerinde yakılan ağıtların, dökülen gözyaşlarının yansımaları birbirini izliyor. Yine de Akbal diyor ki: "Ne yazsam yetersiz." İlhan SELÇUK Her bölümü gerçekten birer öykücük niteliği taşıyan "Hiroşimalar Olmasın" (örneğin bir ´Gülemeden Gülmek´, bir ´Saçlar Uçup Gidiyor´ ya da bir ´646 Kâğıt Turna´ bölümleri gerçekten nefis bir öykü olabilirdi), Hiroşima sorununa insansal perspektiften yaklaşan bir ed

Çin, 4 bin yılı aşan yazılı-yerleşik kültürüyle dünyanın çekim merkezlerinden biri. Biz Türkler de Orta Asya´daki uzun yaşamımızda Çinlilerle savaşmışız, barışmışız, devlet kurup bozmuşuz. Kağıttan pusulaya, ipekten çaya pek çok uygarlık ürününün de ilk kullanıcısı olan Çin, bugün de kendine özgü değişik bir yönetim-ekonomi modeliyle dünya sahnesinde. Çinliler, "Uygarlık gelini Çin´de doğdu, oradan Ön Asya´ya, sonra Avrupa´ya geçti. Ardından da ABD´ye ulaştı. Dünya yuvarlaksa şimdi Çin´e döndü," diyorlar. Ç

Bu Cennet Bu Cehennem, gazeteci yazar Zeynep Oralın yurt gezileri sırasında derlediği izlenimlerden oluşan bir kitap. Başka bir deyişle, bu kitap bir Türkiye şarkısı! Yalın, içten, yapmacıksız bir yurt ve insan sevgisinin kâğıda dökülmüş hali. Doğu Karadeniz şehirlerinden Diyarbakıra, Urfaya, Adıyamana, Hakkâriye kadar uzanan çizgide, memleket kurtarıcılığına kalkışmıyor. O yalnızca, sorunlar ve dertler yumağı içinde çaresiz kalmış, bunca zorluk içinde bile düşünce derinliğini, mizah gücünü, yaşama tutkusun

Başka Gökler Altında, Ataol Behramoğlu'nun ülke dışı gezilerinin not ve izlenimlerinden oluşuyor. Bu yazılardan kimileri Sofya Dünya Yazarları 1. Kurultay Notları'nda olduğu gibi günü gününe tutulmuş güncelerden, kimileri Balkanlardaki kanlı savaş ve soykırım günlerinde yaşanılmış tanıklıklardan oluşuyor; kimileri Viyana-Prag notlarında örneklendiği gibi dış mekânlarla birlikte bir edebiyatçının iç dünyasında duygusal gezintiler, kimileri ise öykü tadında denemeler... Ataol Behramoğlu bu kitabıyla okur kar

İstanbul´un tarih kokan sokaklarında avare duygular dolaşıyor. Günlük koşuşturmanın telaşıyla önünden gelip geçilen ama hepsi aşina anıt kapılar, şöyle biraz aralanınca bambaşka dünyalara açılıyor. Tarihin sayfalarından duvarlara sinmiş öyküler bir anda canlanıyor ve sanki o an geleceğin anıları şekilleniyor. İstanbul, kimseyi umursamadan kendini yaşıyor. İstanbul´u yaşamak gerekiyor. Deniz Som´un, hem gezi hem deneme tadındaki bu kitabı daha önce yayımlanan "Tepe Tepe İstanbul" ve "Yedi Tepe İ

"Arayıştır, içindeki sestir yola çıkaran. Bilmezsin, neler olur. Bazen yol çizer rotayı, sen değil," diyor Serdar Kızık bu kitabında gezginlere. Ege'nin İmbatı'nda kıyı kıyı gezi izlenimlerini aktarırken, "Yolumdasın, karşılaşmamız an meselesi," diye ekliyor. Gezginlere, öykü tadında bir gezi kitabı.

Bir varmış ile bir yokmuş İki eski can dostmuş Bir varmış biraz şişman Bir yokmuş ince uzun İkisi de çok sevimli Fakat biraz tersmişler Hem azmış hem çokmuş Başlarmış ya masallar Onların masalı yokmuş! Yazmış yeni bir masal Yalnız bu iki dostun Demiş masalı olsun

Bu kez avare duygulara yer yok. Anadolunun hangi taşı kaldırsan altından tarih fışkıran topraklarında, adımlarını bilerek atmak gerekiyor. Bilerek atınca adımlarını, her bir adımda bu diyarın gerçek varisleri olduğunu anlıyorsun bir daha. Aksi halde, Anadolu bilgesi, Halikarnas Balıkçısının dediği gibi ecdadının yarattığı kültürü yadırgıyorsun ki; o zaman başkaları sahipleniyor senin eserlerini. Sana da, yabancı düşmek kalıyor kendi toprağına. Deniz Somun deneme tadındaki gezi yazılarından oluşan bu kitabı

Pek çok coğrafyayı yazdım: Yemen´i anlattım; Türkler Mezarlığı diye... Orta Asya´yı anlattım; Orta(daki) Asya Ülkeleri diye... Balkanlar´ı anlattım; bal tadı, kan kokusu diye... Afrika´yı anlattım; Uçlar diye... Çin´i anlattım; Uzun Yürüyüş diye... Amerika´yı anlattım; Tarihin Arka Odası diye... Uzak-yakın savaş diyarlarını anlattım; Ülkelere Değil Savaşa Düşmanım diye... Bu kitapların hemen tümünde Türkiye´nin de adı geçti. Ama elinizdeki çalışma hem Türkiye´nin yüreği hem en uzağı... Hem Türkiye´nin önsöz

Avare duygular yine baskın çıkıyor. İstanbul´un tarih kokan sokakları insanı avare yapıyor. Ahşabın şekli, taşın kıvrımı bir şeyler anlatmaya çalışıyor. Anlayan anlıyor; anlamayan geçip gidiyor. Nedense durup bakan yok; ahşabın kesimi, taşın kesimi kimseyi ilgilendirmiyor artık. Durmadan geçip giden kalabalıklar sel gibi akıyor. Selin önünde durulamıyor. İstanbul´da İstanbullu olmanın yerini İstanbulcu olmak alıyor. Deniz Som´un, hem gezi hem deneme tadındaki bu kitabı daha önce yayımlanan "Yadi Tepe

Kitaplarda, belgelerde, gözlemlerden en çok Yemen´de yitirdiğimiz Memet sayısını aradım. Farklı rakamlar çıktı ortaya. Üzerinde birleşilen rakam 300 bin! Bir ansiklopedideki not ise kaybın büyüklüğünü anlatmak için rakamı gereksiz kılıyordu: ´Tarih, Yemen´de ölen Türklerin sayısını bilmiyor, öğrenmekten de ürküyor!´ Kitabın adını bu durum belirledi. Sana´da, ortaokul öğrencisi Şerif´le sohbet ederken sordum: -Derslerde Türklerle ilgili bir şey okuyor musunuz? Yanıtı acıydı: Yüzbinlerce askerimizin can

Geziye ilişkin en büyük hayallerimden biri, Afrika´nın dibinden doruğuna, doğusundan batısına, deyim yerindeyse sürüne sürüne yolculuk etmek... En büyük fakirliğim zaman, beni böyle bir zenginlikten yoksun bıraktı. Bunun yerine Afrika´nın üç ucunu seçtim; Güney Afrika, Mısır, Fas... Güney Afrika ve Zimbabwe´de ırk ayrımının insanları nerelere sürüklediği, zengin toprakların fakir kölelerinin zor değişen kaderini gördüm. Gandhi´nin, Mandela´nın bu topraklarından rastlantı sonucu çıkmadığını anladım.

Brezilya´da Amazonlardan başka bir şey görmedi gözüm. O ne büyük ırmak, o ne uçsuz bucaksız yeşillik. Boşuna dünyanın akciğeri dememişler. Gerçi yakında verem olma tehlikesi de var ama, yağmur ormanlarının içinde dolaşmak, kimi geceleri dağda geçirmek, hayal edilmesinden daha güzeldi... Arjantin´de daha çok yakın tarih çekti ayağımdan. Atmosferin üzerinde bir de tango tabakası vardı. Arjantin´de tango dinlemek domatesin hormonsuzunu yemek gibi bir şeydi. Şili´de de biraz yakın tarih biraz da Neruda va

İlk gezi kitabım, ´Ülkelere Değil savaşa Düşmanım´, dünyanın değişik bölgelerindeki gezi-incelemelerimin genel bir özetiydi.17 ülkeden gazi notları vardı. Zamanla ´Çin´in Uzun Yolculuğu´ başlığıyla ayrı kitap yaptım. Ardından, Afrika gezilerini ayırıp ´Afrika´nın Uçları´na´ kitabını hazırladım. Sıra geldi, elinizdeki kitabın yeni baskısını hazırlamaya. Gezi depoma gittim. Eldeki malzemelerin çok azını okurla paylaşmışımdır. Onları yeniden düzenledim. Latin Amerika bölümünü başka bir kitap hazırlığı olar

Ataol Behramoğlu yıllardır bütün ülkeyi bir uçtan öteki uca kitleler önünde şiirlerini okuyarak dolaşıyor. Bu bizim ülkemiz bakımından bir ilktir v e dünyada da örneğine az rastlanılsa gerektir. Sayısı bir kaç yüzü bulan bu dinletilerde toplam olarak on binlerce kişiye şiirlerini okuyan Behramoğlu gezi izlenimlerinin bir bölümünü "Türkiye´nin Aydınlık Yüzüne Yolculuklar" başlığı ile gazetemizde yayınlamıştı. Kitabın aynı adı taşıyan bölümü bu yazılardan ve yine Behramoğlu´nun çoğu gazetemizde ve eklerinde

Orta Asya coğrafyasının pek çok yerinde, Atatürk´ün 29 Ekim 1933´te Çankaya Köşkü´ndeki bir kabulde söylediği şu sözlerin yoğun dağıtıma hazır çoğaltılmışıyla karşılaştım: ´Bugün Sovyetler Birliği, dostumuzdur, komşumuzdur, müttefikimizdir. Bu dostluğa ihtiyacımız vardır. Fakat yarın ne olacağını kimse bugünden kestiremez. Tıpkı Osmanlı gibi, tıpkı Avusturya-Macaristan gibi parçalanabilir, ufalabilir. Bugün elinde sımsıkı tuttuğu milletler avuçlarından kaçabilirler. Dünya yeni bir dengeye ulaşabilir. İşte