Kürtler ancak 21. yüzyılda kendi kimlikleri ve dilleriyle sinema yapmaya başladılar; sinema sanatının bir yüzyılı devirdiği, bütün ülke sinemalarının öyküde tekrarı yaşadığı bir yüzyıldan sonra. Kürt sinemasının her geçen gün uluslararası festivallerde daha çok filmle temsil edilmesi, Yılmaz Güney gibi bir efsanenin ardından Bahman Ghobadi ve Hiner Saleemin kazandıkları ödüller, Kürt gençlerinin sinemaya yönelmesini sağladı. Sinema Kürtler için neredeyse en önemli kendini anlatma aracına dönüştü. Bu kapsamı

Sovyet yönetmen Dziga Vertov, Ekim Devrimi’nin ufuk açıcı yıllarında ortaya koyduğu Sine-Göz fikriyle, devrimci inşa sürecinin tam merkezine oturtmuştur sinemayı. Ayrıca, bu alana getirdiği radikal yenilikler, senaryoyu, sanatsal dramayı ve rol kesmeyi reddeden Oyunculu Sinema anlayışı ve kamerayı doğrudan hayatın içine, halkın arasına sokan Sine-Gerçek çizgisiyle sinemanın teorik arayışlarında çok önemli bir yere sahiptir. Vertov’un trajedisi, Sovyet devletinin bürokratikleştiği süreçte kenarda tutulmuş ve

´´Kurgu nedir, neyin nesidir? Kurgunun özü ve doğası nasıl açıklanmalıdır? Başka sanatlarda olmayan, sırf sinematografa özgü bir kurgu var mıdır? Eğer kurgu, sinema kuramcılarının savundukları gibi dansı, dramı, müziği ve resmi de kapsıyorsa, o zaman söz konusu sanatların hangi niteliğinde kendisini gösterir? Sanatın oluşumu algılama eyleminin sürecinde ve bu sürecin sonunda oluşuyorsa, bu noktada kurgunun ´esrarengiz´ doğasına giden yolda ilk adımımızı atmış oluruz...´´ Sovyetler döneminde Devlet Sinema

Güzel ve özlü bir tanıma göre, ´´Bir film, art arda gelen görüntülerin fotoğrafik yansımasıdır´´. Başka bir tanıma göre, ´´Fotoğrafik sıralamanın tersine, fotoğrafik araçlarla hareket yanılsaması sağlayan teknik bir araçtır´´. Kuşkusuz her iki tanım da yalnızca teknik süreci açıklar. Brockhaus Ansiklopedisi´nin 1932 baskısı, selüloit şeridi olarak film ile ´sinematografi´yi birbirinden kesin olarak ayırır. Bir fotoğrafçı dükkânından film istersem, bir rulo ışığa duyarlı selüloit alırım. Sinemaya gidersem be

Sinemaya Rossellini'nin yanında ve bir senarist olarak atılan, önce yeni gerçekçiliği benimseyip daha sonra imgeler ve fantezilerle dolu bir anlatım tarzını kendine daha yakın bulan ve anıların sinemacısı diye de bilinen İtalyan film yönetmeni Fellini, 'Corriere della Sera'nın sinema eleştirmeni Giovanni Grazzi'nin ustaca yönlendirdiği bu söyleşi kitabında, çocukluğundan Mastroianni'yle dostluğuna, çıraklığından Roma hayaline kadar sinemaya ve hayata dair görüşlerini gözler önüne seriyor... İşte, Sekiz Buç

Sovyetler Birliği´nin en büyük sinemacılarından Sergei Mihailoviç Eisenstein´ın ´Sinema Dersleri´´, öğrencisi Vladimir Nijni´nin derslerde tuttuğu notlardan oluşuyor. Eisenstein´ın sinema eğitimi verdiği öğrencilerle soru-cevap yöntemi üzerine kurulan kitap, sahne tasarımı tekniklerinden, bir kitabın ya da öykünün filme nasıl aktarılacağından, sahneye koyma, sahne üzerinde planlama, çekim teknikleri ve oyunculuk gibi sinemasal sahneleme üzerine derslerden oluşuyor. Sinema yönetmenliğinden önce hem ABD´de he

Sinemaya Rossellini´nin yanında ve bir senarist olarak atılan, önce yeni-gerçekçiliği benimseyip daha sonra imgeler ve fantezilerle dolu bir anlatım tarzını kendine daha yakın bulan ve ´anıların sinemacısı´ diye de bilinen İtalyan film yönetmeni Fellini, ´´Corriere della Sera´´nın sinema eleştirmeni Giovanni Grazzi´nin ustaca yönlendirdiği bu söyleşi kitabında, çocukluğundan Mastroianni´yle dostluğuna, çıraklığından Roma hayaline kadar sinemaya ve hayata dair görüşlerini gözler önüne seriyor... İşte, ´´Se

Akira Kurosawa, "Raşomon", "Yedi Samuray", "Ran", "Kagemuşa" ve "Düşler" adlı filmleriyle 20. yüzyılın dev sinemacıları arasında eşsiz bir yere sahip olan ve kamerasını her zaman "insanlığın büyük serüveni"ne çeviren nadir yönetmenlerden. Kendisinin "otobiyografi gibi bir şey" diye nitelediği bu kitabındaysa, hayatının başlıca dönüm noktalarını, onu sinemanın büyülü evrenine sokan ağabeyiyle ilişkisini, ilk ustası bildiği Yamomoto"dan öğrendiklerini, kurbağanın ayna kaplı bir kutuya konduğunda kendi görüntü

Gönül Dönmez-Colin’in kadın, İslam ve sinema arasındaki sorunlu ilişkiyi ele alıp değerlendirdiği bu kitabı, İslamiyet’in hâkim din olduğu ülkelerin sinemasında seyirciler, imgeler ve imge-oluşturucular olarak kadınların rolünü araştırıyor. Colin, aldatılıp namusu kirletilen köylü kız ile, aile, yıkıcı kötü kadın gibi sinemasal arketipleri ortaya koyduktan sonra, feminist film eleştirmenlerinin sadece erkek dikizciliğini tatmin etmeye yaradığını vurguladıkları tecavüz sahneleri gibi tartışmalı öğelere işare

“Çok eski olmayan bir zamanda, dünya tarihi arzuya dayanıyordu: dünyayı şöyle ya da böyle değştirme arzusuna. Şimdi, hazin bir yüzyılın sonuna geldiğimizde bu arzuların gerçekleşmediğini görüyoruz. Tarih şimdi suskun. Sessizlik içinde yaşamak çok güç olduğundan, hepimiz cevapları kendi içimizde arıyoruz. Yine de sinemanın –benim anladığım şekliyle, yaşadığımız çürüyen dünyaya belki de son direniş formu olan sinemanın- amacı, üstü örtülemez tarihsel gerçekleri, masumların gözleri önüne serme çabasından ibare

Ertem Eğilmez hangi sebeple yönetmen oldu, Yılmaz Güney Endişe filmini çekerken hangi olaylarla karşılaştı, Erden Kıral Türkiye`yi neden terk etti, Halit Refiğ Yorgun Savaşçının yakıldığını duyunca nasıl tepki gösterdi, Memduh Ün Zıkkımın Kökünü bir yıl sora neden yeniden kurguladı, Ali Özgentürk Selvi Boylum Al Yazmalımın finalini nasıl değiştirdi, Ömer Kavur film çektiği mekanlara neden bir daha gitmiyor? Sinema tarihimizin çeşitli dönemlerini temsil eden on yönetmenin kimlerle, nerelerde ve hangi koşull

`Her zamanki tarzına bağlı kalarak, senaryoyu bize parça parça, sürprizlerini kendine saklayarak ve ancak o anki rolümüz için gerekli kısmını vererek dağıtıyordu. Onun beklediği oyunculuk tarzı, her ayrıntıda `gerçek hayat`taki gibi oynamamızdı. Bir sözleşmemiz vardı, kaç gün çalışacağımızı aşağı yukarı biliyorduk. Ama ben başıma neler geleceğini bilmiyorum. Ölecek miyim, yoksa siperleri bırakıp buradan çekip gidecek miyim, haberim yok. Mirambel`de büyük bir çarpışma yaşadık, hepimiz içimizden birilerinin ö

İnanılmaz, harika günler. Devrimci bir sanatın ilk adımları. Sanat hayatına atıldıklarında henüz ilkgençlik dönemlerini süren, büyücü Meyerhold`un çıkarları. 25 yaşında tüm zamanların en görkemli filmi Potemkin Zırhlısını çeken Eisenstein. En cüretkar denemeleri ve çılgınca arayışlarıyla Egsantrik Aktör Fabrikası. Hepsinin arkasında da, bütün yaratıcılığı ve görkemiyle, genç sinemacıların tüm yeteneklerinin önünü açan; onlardan bir tek hakkı, aptal ve sorumsuz olma, para basan bir makineye dönüşme ve kötü

Tolga Yalur'un bu derlemesi, yirminci yüzyılın efsane yönetmenlerinden Luis Bunuel'i kişiliğiyle, yapıtlarıyla, gerçeküstücülerle ilişkileriyle ve eksantrik yönleriyle birlikte yansıtıyor...

"Filmlerimdeki ritim masa başında senaryodan doğar, kamera karşısında da yaşamaya başlar. Her tür doğaçlama bana yabancıdır. Eğer çabuk karar vermeye zorlanırsam ter içinde kalır ve korkudan kaskatı kesilirim. Film çekimi benim için ayrıntılı planlanmış bir yanılsamadır; yaşadıkça bana daha da aldatıcı görünen bir gerçeğin yanılsaması. Film, belge olduğu zamanın dışında bir düştür. Bundan dolayı Tarkovski sinema yönetmenlerinin en büyüğüdür. O, düşsel mekânlarda bir uyurgezerin güveniyle hareket eder, hiç a

Fotoğrafla nasıl bir anlatı kurulabilir, fotoğrafik anlatı nasıl bir içeriğe sahiptir? John Berger´la ünlü İsviçreli fotoğrafçı Jean Mohr´un birlikte kurgulayıp hazırladıkları, Berger´ın kendi yaşadığı köyde ve civar köylerde yaşayan insanların gönüllü işbirliğiyle yedi yıl içerisinde ortaya çıkarılan elinizdeki kitap işte bu sorular üzerinde duruyor: Fotoğraflar neyi anlatır, onları nasıl kullanabilir ve nasıl değerlendirebiliriz? Anlatmanın Başka Bir Biçimi, fotoğrafta teorinin nasıl görüntülerin yanı s

´Ben önce bir hikâye tasarlayıp yazmak, onu senaryo haline getirmek ve sonra o senaryoya uygun oyuncular seçmek yerine, önce karakterlere kafa yormaya başlayıp, daha sonra onlar hakkında bir hikâye kurmayı ve yazmayı seviyorum. Hatta, bir vesileyle tanımış olduğum karakterlere uygun roller düşünmeyi daha çok seviyorum. Zaten bu yüzden, işe karakterleri belirleyerek yola koyulduğumdan, diyalog ve hikâye taslakları kaleme almak benim için çok daha kolay oluyor. Yine de önceden yazdığım metindeki hiçbir şeyi k

Herhangi bir insanın vahşetin en amansız boyutlarını gösteren fotoğraflarla ilk defa karşılaşması, bir tür ifşadır, prototipik açıdan da modern ifşadır. Benim kendi payıma bu ifşayı yaşadığım an, Temmuz 1945´te Santa Monica´daki bir kitapçıda tesadüfen gördüğüm Bergen-Belsen ve Dachau fotoğraflarıydı. O güne değin -fotoğraflarda ya da gerçek hayatta- görmüş olduğum hiçbir şey, içimi bu denli keskince, derinden ve anında deşmemişti. Gerçekten de, tam olarak ne hakkında olduklarını kavramam yılları alsa bile,

Çektiği ve çektirdiği fotoğrafları, ünlü fotoğrafçı Edward Westonla fırtınalı ilişkisi, Meksikada Diego Rivera ve Frida Kahlo dahil olmak üzere dönemin sanatçı ve komünistleriyle iç içe süren ve daha sonra komünist partideki faaliyetleriyle ağırlıkla siyasal bir serüven olarak devam eden hayatıyla Tina Modotti, 20. yüzyılın en parlak kadınlarından birisi olarak tarihteki yerini almıştır. Margaret Hooksun yoğun bir araştırma ürünü olan bu biyografisi de, bütün ömrü boyunca sanat tutkusu ile siyaset ateşi ara

Bu kitap ; Avrupa avangard sinemasının en önemli yönetmenlerinden sayılan Lars von Trier`i tanımak için eşsiz bir fırsat. Çocukluğundan asi gençliğine, eğitim sistemiyle uyuşmazlığından bütün yaşantısını etkileyen fobilerine, kısa filmlerinden Dogma 95 Manifestosu`na, oyuncu yönetiminden özgürlükço yapım şirketi Zentropa`ya kadar, von Trier adını taşıyan gizemli karakterin eksiksiz bir haritasını çıkarmaya çalışıyor. Ayrıca bu kitapta Bir film, ayakkabının içine kaçmış bir taşa benzemelidir, sözüyle biline