Hayat tam anlamıyla devletin alanında devam eder. Devlet başta Siyaset olmak üzere, Felsefede, Bilimde, her yerdedir. Günlük hayatın her yerindedir. Sosyal hayatın bütün ilişkileriyle iç içe geçmiştir. Devlet siyasetin ve kamu yönetiminin tâ kendisidir. Poulantzas'ın deyişiyle Bugün devlet iktidarından kurtulabilen ama aynı zamanda ondan söz etmeyen kimse var mıdır? Tabiî söz etmek yeterli değildir. Anlamaya, bilmeye ve açıklamaya çalışmak söz konusudur. Yaşayan en önemli devlet kuramcılarından biri olan B

Büyük Dâvaların günümüzdeki hali iç açıcı değildir. Çünkü günümüzde, postmodern çağda, ideoloji sahnesinde hegemonya mücadelesi verir gibi görünen taraflar arasında alttan alta derin bir konsensüs tesis edilmiştir. Bu konsensüse göre büyük açıklamalar dönemi kapanmıştır, büyük dâvalar bitmiştir, benzer şekilde siyasette de her şeyi açıklayan sistemler ve küresel kurtuluşçu projelerden kaçınmalıyız; ihtiyacımız olan zayıf düşünceler, özel direniş ve müdahale biçimleridir... Şâyet okur bu satırlara asgari bi

Nicos Poulantzas'ın işgâl ettiği yeri ve doldurduğu boşluğu anlamak için Siyasal İktidar ve Toplumsal Sınıflar'ı okumak ve bir daha okumak gerekiyor. -Christine Buci-Glucksmann- Devlet iktidarını bir toplumsal ilişkiler bütünü olarak tanımlayan Nicos Poulantzas, modern devlet ? kapitalist devlet ? iktidarı sınıflar konusundaki çalışmalarıyla, Marksizme ve politik kurama önemli katkılar sunmuştur. Poulantzas'ın eseri (ve bütün çalışmaları), modern Devletin toplumsal gövdeyle (yasalar, yasaların örgütlenme

Bu kitapta okur, ´totalitarizm´ hayaletinin hala ortalıkta gezindiği konusunda uyarılmaktadır. Solun, liberal demokrasinin (´demokrasi´ ´totalitarizm´e karşı vs.) temel koordinatlannı kabullenişi ve şimdi de kendi (karşı) konumunu bu uzam içinde yeniden tanımlamaya çalışması Solun kuramsal hezimetinin en açık işaretidir. Kayda değer nokta, hegemonik liberalizme karşı önde gelen ´eleştirel´ felsefî tepkinin, yani postmodern yapısökümcü Sol tepkinin, ´totalitarizm´ kategorisine bel bağlamasıdır. Bu durumda

Bireyi kutsal kılmak için onu çarmıha geren toplumsal düzeni yıkmalıyız. Ve bu sorun, ancak kan ve demirle çözülebilir. Trotskiy Trotskiy'in devrimci Rusya'nın İçsavaşının harareti içinde yazdığı Terörizm ve Komünizm, devrimci diktatörlüğün en etkili savunularındandır. Düşünür Slavoj Zizek bu kitap için yazdığı kışkırtıcı yorumda Trotskiy'in liberal demokrasinin yanılsamalarına yönelttiği saldırının bugün de hayati geçerliliği bulunduğunu savunuyor. -Arka Kapak-

Komünizm sşk değildir. Komünizm, düşmanı ezmek için kullandığımız bir çekiçtir. Mao Zedung O zaman, temel ilkesi kendini devrimcileştirmek olan bir düzeni nasıl devrimleştireceğiz? Bugünün sorusu belki de budur ve yüz milyonlarca adsız zilene verdiği basit ve içe işleyici cesaret mesajını, Büyüklük korkulacak bir şey değildir. Büyük, küçük tarafından devrilecek. Küçük büyük olacak. mesajını yeniden icat ederek Mao'yu tekrarlamanın yolu da belki budur. Slavoj Zizek

´Sendikal Arayışlar´ sempozyumunda sunulan tebliğlerin derlendiği bu kitapta, sendikal alan ve hareketin farklı problemlerini ve bakışlarını konu alan 18 ´makale´ bir araya getirildi. Krizden nasıl çıkmalı? ´Hak eylemleri/ fiilî durum/ fiilî grevlerle mi? , Küreselleşmeye her alanda karşı durarak mı? , Toplumsalı esas alan yeni bir sendikal hareketle mi? , İşçi sınıfının ve sendikal hareketin ulusalı temel alan anti-emperyalist mücadelesiyle mi? , Uluslararası malî sermayeye karşı mücadeleyi temel kabul

Epos Yayınları olarak ekoloji konusunda J. B. Foster´ın Marx´ın Ekolojisi ve Savunmasız Gezegen´inin ardından, Paul Burkett´ın bu çalışmalarla sıkı bir tamamlayıcılık ilişkisi taşıyan kitabının Türkçesini sunuyoruz. Rosa Luxemburg´un, her yeni toplumsal gelişim aşamasında Marx´ta o ana dek ihtiyaç duyulmadığı için farkına varılmamış olan yeni şeyler bulunacağı yönündeki tespitine katılıyoruz: Marksizmin belli yorumları, belli anlaşılış biçimleri bitmiş olabilir; bu her zaman olmuştur. Aslında bizzat Marx d

Marksist hareketlerin, dünyanın diğer az gelişmiş bölgelerine kıyasla Müslüman ülkelerde daha az başarılı olduğu artık açıkça görülmektedir. Bunun neden böyle olduğu sorusunun yanıtı Müslüman ülkelerdeki Marksist grupların performansları hakkında yeterli veri toplanmadan verilemeyecektir. İslamcı hareketlerin her türlü başka sosyo-politik seçeneğe karşı güçlü bir meydan okuma oluşturduğu bugünlerde bu yanıt özel bir önem kazanmaktadır. Bu bakımdan, soruna kapsamlı bir yanıt verebilmek için Müslüman toplumla