Orijinal kaynaklara dayalı bu eser, Türk dünyasının dününü inceleyerek geleceğini yönlendirmede doğru yolu bulmak isteyen siyasilerimizin ve ilim adamlarımızın başvuracağı temel eserlerden biridir. - Prof. Dr. Turan Yazgan Bu eser, Rusya'nın genişlemesiyle istilâ ettiği Türk topraklarının hazin hikâyesini belgelere dayanarak anlatan kıymetli bir çalışma... Aynı zamanda, bundan sonra yapılacak çalışmalara anahtar olacak kaynak eser. - Prof. Dr. Mustafa Fayda Başlangıcından itibaren takipçisi olduğum Ru

Avrupa’da ortaya çıkan laiklik, din ve mezhepler arası kıtâl ve mücadelelere, dindar ve dinsizler arasındaki çatışmalara son vermek, insanları mütecâviz bir taassuptan fikir ve vicdan hürriyetine saygı gösteren bir zihniyete kavuşturmak maksadıyla doğmuş, ilmî ve demokratik bir müessesedir. Türk-İslâm dünyasında din ve mezhepler arası ciddî bir kıtâl veya tehlikeli bir taassup ve fikrî tahakküm mevcut olmadığından ve bu şekilde gözüken hareketler de aslında siyasî bir mâhiyeti hâiz bulunduğundan, Türkiye’de

Hikâye, Atsız'ın sanatında en az yer bulan bölümdür. Ömrü boyunca sadece beş hikâye yazmıştır. Onların da dördünü 1931 yılında yayımlamıştır. 1941'de yazdığı beşinci hikâye ise ancak 1966 yılında yayımlanır. Teşhis (kişileştirme) sanatının kullanılmasına varacak derecede tabiata ve tabiat unsurlarına yer verilmesi, Atsız'ın beş hikâyesinin de ortak tarafını teşkil eder. Özellikle ay ve fırtınanın Atsız'ın edebî eserlerinde özel ve ağırlıklı bir yere sahip olduğunu söyleyebiliriz. Ben hikâyeleri defalarca ok

Büyük Atsız, ömrünün çoğunu hasrettiği Türkçülük ülküsü yolunda, bilhassa çıkardığı süreli yayınlarla sesini memleket çapında duyulur hâle getirmiş, 1931-1975 yılları arasındaki yaklaşık yarım asrı, fâsılalarla da olsa Atsız Mecmua, Orhun, Orkun, Ötüken gibi Türkçülük tarihinin ses getiren, Cumhuriyet Türkiyesi'nin mühim safhalarına tanıklık edip hâdiselerine dâhil olmuş bir neşriyat faaliyetiyle doldurmuştur. Gölgesi, kendisinden sonra, onun takipçisi olduğu iddiasıyla neşredilen dergiler bir tarafa, günüm

Telman Nusretoğlu, 1828 yılında ikinci Rus-İran Savaşı akabinde imzalanan Türkmençay Antlaşması'ndan, 1905 Bakü Ortodoks Piskoposluğu'nun kurulduğu tarihe kadar olan dönemde, Rus Çarlığı'nın ve Rus Ortodoks Kilisesi'nin çeşitli yönetim birimleri, misyoner okulları ve cemiyetler vasıtasıyla Azerbaycan'ı Ortodokslaştırma ve Ruslaştırma faaliyetlerini ele aldığı bu çalışmasıyla, Kuzey Azerbaycan'ı işgal eden Rusya'nın, bölgenin tarihî, dinî ve demografik yapısını dönüştürmek üzere giriştiği müstemlekeci asimil

Safvet Örfî'nin, 1923'te, henüz Ziya Gökalp hayatta ve hatta Türkçülüğün Esasları daha neşredilmeden kaleme aldığı bu kitap, Gökalp'ın sağlığında kendisi hakkında yazılmış ilk monografi olma özelliğini taşıması açısından önem arz etmektedir. Örfî'nin metni, bir biyografi değil, Gökalp'ı, ideallerini hayata geçiren bir mübdi' olarak ele alıp, onun şahsiyetinin temel çizgilerini, arayışlarını, bir fikir ve his adamı olarak beliren çehresini, yaşadığı dönemin meseleleri arasında Plutarkhos benzeri bir içsel çö

Bugün Türkiye'deki tamâma yakın belli başlı devlet kurumları, kuruluşları, mahalli ve özel teşebbüsler, yüksek ve orta okullar, Sultan Abdülhamîd devrinde veya ondan az önceki ve az sonraki yıllarda kurulmuştur. Tamâma yakınında Fransa örneğinin izlendiğini söyleyebilirim. Millet Meclisi, Senato, Anayasa Mahkemesi (Şûrâ-yı Devlet Tanzîmât Dâiresi), siyâsî partiler, siyasal bilgiler ve hukuk fakülteleri, sivil ve artık Fransızca değil Türkçe eğitim yapan tıbbiye, İstanbul dışındaki imparatorluk şehirlerinde

Pontus meselesi, her ne kadar Osmanlı'nın son yıllarında ortaya çıkmış gibi görünse de, meselenin esası çok daha eskilere dayanmaktadır. Trabzon ve civarı bölgeler Pontus Rum Devleti'nin topraklarıydı. 1461'de ise Fatih Sultan Mehmet tarafından Osmanlı topraklarına katıldı. Ama o dönemde Osmanlı İmparatorluğu'nun çok güçlü olması dolayısıyla, Batılı devletler tarafından bu mesele uzun asırlar kurcalanmadı. Çünkü onlar Pontus Rum Devleti'ni yeniden kurmanın değil, Osmanlı gücü karşısında asıl kendi ülkelerin

Oğuzlar, tarihin bize uzak olmayan bir anında ortaya çıktılar. Torunlarının son bin yılın tarihini yazacaklarını bilmiyorlardı elbette. Ne var ki, bu önemli topluluğun erken dönemleriyle ilgili araştırmalar yok denecek kadar azdır ve olanlar da siyasî tarih ağırlıklı çalışmalardır. Selçuklular, Osmanlılar, Akkoyunlular, Karakoyunlular, Safeviler ve Kacarlar gibi imparatorluk sahibi pek çok hanedan çıkartan ve belki kırk tane devlet kuran, ama hepsinden önemlisi dünyanın tam ortasına bin yıl boyunca hâkim ol

Türkistan, Türklerin ana coğrafyasıdır. Bizler ilim sahnesine o zaman çıktık. Türk-İslam dünyasında büyük isimler bırakan değerleri oradan yetiştirdik. Orası bizim için bir nevi ana kucağı gibiydi. Uzun yıllar ayrı düştük ama Türkistan, içimizde hep bir sevda olarak kalmıştı. Bugün coğrafî olarak olmasa bile, dinî ve kültürel mânâda gönül bağımızı yeniden kurmaktayız. Balkanlardan başlayıp Çin'in batısına kadar uzanan çok geniş coğrafyada yeniden bir aydınlanma dönemine girmek üzereyiz. Aramızdaki bu gönül

Ahilik, bir Ortaçağ esnaf teşkilâtıydı. Batı'daki lonca teşkilâtının, Türkleştirilmiş ve İslamlaştırılmış bir modeliydi. Aslında, ekonomik bir müessese olarak kurulmuş olsa da, zamanla ekonomik olduğu kadar İslâmî ve insanî renkleri de olan bir müessese mahiyeti kazandı. Ona bu renkleri biz kattık. Nitekim, bu teşkilâtın bir diğer ismi olan fütüvvet; cömertlik, eliaçıklık, mertlik, delikanlılık mânâlarına geliyordu. Daha evvelki devirlerde Bizans'ta, Türk-İslâm dünyasında Selçuklularda bulunan bu müessese,

Türk tarihi henüz tedvin edilmemiştir. Bu kadar büyük ve mühim bir milletin tarihi için henüz tedvin edilmemiştir demek ilk bakışta insana imkânsız gibi görünse de bu, bir gerçektir. Bunun başlıca üç sebebi vardır: Birincisi, Türk tarihinin başka milletlerle asla ölçüştürülemeyecek kadar geniş bir coğrafya sahasında geçmesi; ikincisi Türk tarihçilerinin devletten çok hanedanlara değer vermesi; üçüncüsü de Türk milletinin tarihi yapan, fakat yazmayan bir millet karakterinde olmasıdır. Bu sebeple Türk tarihin

1968 yılında İstanbul Radyosu'nda yaptığı konuşmalar yazar tarafından derlenmiştir. İlk baskısı Milli Eğitim Bakanlığı'nın 1000 Temel Eser serisinin 11. kitabı olarak 1969 yılında 20.000 adet yapılır ve bir ay dolmadan tükenir. Türk tarihinin farklı veçhelerini kapsayan bir panoramasını verir. Tarih ilminin ne olduğundan başlayarak destanlarımız, devlet idaremiz, zaferlerimiz, denizciliğimiz, musikimiz, kültür-sanat ve cemiyet hayatımız etraflı bir şekilde değerlendirilir. Türk İnkılâbının tarih içindeki me

1750-1800 yılları arasında İstanbul Gümrüğü'nü konu edinen bu çalışma; XVIII. Yüzyılda Osmanlı Ekonomisi ve Maliyesi, İstanbul Gümrük Teşkilâtı, Gümrük Kayıtlarında İstanbul'un Ticareti, İstanbul Gümrüklerinin Hasılatları ile Gümrükte Yaşanan Problemler başlıklarını taşıyan beş bölüm üzerinden inşa edilmiştir. Osmanlı arşiv kaynaklarına dayanarak incelenen İstanbul Gümrüğü, iki temel nokta üzerinden anlatılmaya çalışılmıştır. Bunlardan ilki, devletin ekonomi ile ilişkisinin aracı ve kaynağı olarak gümrüğün

Bu kitap, Topkapı Sarayı'nı merkeze alarak İstanbul, Saray ve Evliya Çelebi hakkında geniş malûmât vermektedir. Topkapı Sarayı'nı anlatırken devrin kültürel anlayışı, mimarî zevki ve insana bakışını da ortaya koymaktadır. Bunu da tabiî ki Evliya Çelebi yazınca, bir başka yazar. O, bizde nesir geleneğinin çok zayıf olduğu bir dönemde yetişmiş bulunmasına rağmen, bu türün en güzel ve en gelişmiş örneğini ortaya koyabilmiştir. Dolayısıyla bu kitabın sadece Topkapı Sarayı'nın ve etrafının değil, Evliya Çelebi'n

Bu kitap, bir milletin tarihten silinmeye çalışılırken, nasıl küllerinden yeniden doğduğunu anlatmak gayesiyle hazırlanmıştır. Birer birer istiklâllerini kaybeden Doğu Türklüğü devletlerinin ayakta kalan son kalesi Osmanlı İmparatorluğu idi. 1920 Sevr Antlaşması ile Osmanlı İmparatorluğu'nun son bulduğu ve Türklüğün müstakil vatanının kalmadığı tescillenmek istenmişti. Birçoğunun bildiğinin aksine, Osmanlı Meclis-i Mebusanı bu antlaşmayı tasdik etmemişti. Ama İmparatorluğun başkenti olan İstanbul işgal edil

Yazarın nesiller boyunca ilgiyle okunan klasikleşmiş kitaplarından biridir. On iki Osmanlı hakanı kronolojik sıraya riayet edilerek ve şekil şemaillerinden devlet idarelerine uzanan bir genişlikte resmedilir. Mercek altına aldığı padişahların hayatlarından kesitler alınır, olaylar üzerinden tarihî çerçeve ve dönemin ortamı aksettirilir. Olaylar klasik ve zarif bir dille, konuşmalar yapıldığı çağların aksanıyla yazılır. Yazılmasından itibaren bir çok tiyatro eserine ve filme kaynaklık eden, tarihimizin temel

Irak`ta yüzyıllardan beri varlık gösteren Türkmen toplumu, köklü geçmişine, ülkede bıraktığı zengin tarihî ve kültürel mirasa, günümüzde bile hâlâ canlılığını koruyan gelenek-görenek, folklor ve halk müziği ürünlerine rağmen, bilinçli veya bilinçsiz biçimde göz ardı edilmekte, varlıkları yok sayılmak istenmektedir. Yanı başımızda bulunan, bundan 75-80 yıl önce bir Mardin, Gaziantep veya Şanlıurfa gibi, Anadolu`nun birer şehri olan Musul, Erbil ve Kerkük`te yaşayan Türkler, bin yıldan fazla Türkiye ile aynı

Biz bir cihan imparatorluğunun varisleriyiz. Geleceğimize dair görüşler ileri sürer, programlar yaparken geçmişteki bu muazzam siyasî ve medenî tecrübelerimizden sonuna kadar istifade etmek bizim en tabiî hakkımızdır. Millet ve devlet olarak misyonumuzu belirlemekte en sağlam ölçüyü de böyle bir tarih şuuru ile getirebiliriz. Bu itibarla aydınlarımızın ve gençlerimizin kendi tarihleri hakkında muhtelif cihetlerden bilgi edinebilecekleri eserlere ihtiyaç duydukları muhakkaktır.Ötüken, işte bu mülahazalarla,

Bu kitap, Devlet-i Aliyyenin; yani Yüce Devletin yıldızının kararmağa başladığı dönemlerin (1789-1861 döneminin) trajik tarihidir. Izdıraplar, krizler, kayıplar, alçalışlar, çırpınışlar ve yalakalıkların dozunu gittikçe artırarak sürüp gittiği, geçmişteki kişilikli, vakur ve kendine has büyüklük ve yiğitliklerin azalarak nadirleştiği; ıslahat, yenileşme, taklit ve değişim adına yapılan şuursuzca icraatların devlet yöneticilerini bulaşıcı hastalık gibi sardığı, kendi ordumuzu topa tuttuğumuz, fakat Yüce Devl