Bir insanın aile yarası kabuk bağlayıp düşse bile, iz bırakmadan kaybolabilir mi? Mardin'e aracınız var mı? Yok abi. Peki nereye var? Valla Gaziantep var, Diyarbakır, Malatya... Hangisi en uzak? Normal şartlarda asla bir araya gelemeyecek iki insan tanışırsa ne olur? İnsan neden güzel olanın değil de tekinsizin peşinden gider? Bize benzeyen insanları sever, ancak bizden farklı insanlara mı âşık oluruz? Aidiyet ya da mülkiyet arzusunun önüne nasıl geçilebilir? Babasının terk ettiği bir kızı başka herhangi

İnsan sık sık ölür ve yeniden doğar aslında. İnsanların tek bir doğum ya da ölüm tarihi olduğuna inanmıyorum. Bakmayın siz mezar taşlarındaki o rakamlara! İnsan sık sık ölür ve yeniden doğar aslında. Aytuğ Akdoğan bir itiraf edebiyatçısı. Bir insan nasıl aynaya bakmak zorundaysa, ben de yazmak zorundayım diyerek yola çıkıyor ve günah çıkartmaya başlıyor. Ancak yolda olmak onun için hem büyüleyici hem de pençesinden kurtulamadığı ölümcül bir hastalık gibi. Dolayısıyla yolda karşılaştığı yalnızları, uyumsuz

Bu dünyada üzüntüyü, derdi kederi tadan her insan şanslıdır. Dönüp arkana baktığında hiç kötü bir şeyle karşılaşmadıysan ya cesaretin yoktur ya da bir fanusun içinde yaşamışsındır. Liseden beri arkadaş olan, üniversite mezunu iki ahbap çavuş. Küçük bir evde yaşıyorlar. İşsizler, parasızlar ve yırtmak için proje üstüne proje geliştiriyorlar. Ama mutluluk, onları sokakta karşılaştığı akrabasından kaçan ergen gibi görmezden geliyor! Deftere yazdırabildikleri son bakkal isyan ediyor; son beş ayda kalkıştıkları

Dağın Gölgesindeki Yüzler, gölgedeki insanların dile gelmeyen yaşamları, hayat yolculukları, onulmaz acıları, yabanıl çileli öyküleri, kısa ve özlü ömürleri, yokluklar içinde geçen hayat mücadelelerini anlamak, onların sesine ses katmak için belgesel tadında yazılmış bir kitap. Kalemini dağın gölgesinde kalmış fark edilmeyi dahi beklememiş insanların dünyasına çeviriyor yazar. Ve o insanların tutkularını sevdalıklarını, dağlara, nehirlere, bitkilere, derelere kısacası doğayla olan aşklarını berrak bir dille

Rima'nın artık bu dünyada sahip olduğu tek eşya üzerindeki pembecik entarisiyle pabuçlarıydı. Bilinmeze doğru çıkacakları sürgün yolculuğunda yanına alabileceği ne bir valizi ne bir çantası ne bir poşeti vardı, ne de bunların içini doldurabileceği eşyası. Sadece entarisinin küçücük cepleri. Sarılıp vedalaşabileceği bir insan ya da bir meyve ağacı da yoktu. Köşede dikenleri ve rengini yitirmiş çiçekleriyle boynu bükük duran bir kaktüs sadece... Rima, dikenlerine aldırmadan ve hiç tereddüt etmeksizin kaktüs ç

Onu anlamak artık hiç de zor değil! Köpeklerin iç dünyasını bir çoban köpeğinden dinlemeye hazır mısınız? Hayata nasıl bakıyorlar? Koymaya çalıştığımız kurallar, birlikte yaşamak zorunda kaldıkları kediler, insanlar ve özellikle de çocuklarla ilgili ne düşünüyorlar? Ödüllü usta yazar Jutta Richter son derece özgün, naifliği de içinde barındıran yaramaz bir üslupla bir çoban köpeğini konuşturuyor, onun bugününü, geçmişten hatırladıklarını, ne zaman ağlayıp ne zaman güldüğünü, nasıl yanlış anlaşıldığını, nası

Eylem Tok'tan günlerce etkisinde kalacağınız sarsıcı bir roman. Şiddet, kin, umut, umutsuzluk, aşk, arzu, tatminsizlik, çaresizlik ve yeniden umut... Duyguların okuyucuya aracısız geçtiği sahici bir dışavurum. Eylem Tok'un ilk romanı Mihr edebiyatımıza yepyeni bir soluk getirecek, bıçak gibi keskin, yakıcı bir metin. Yakın çevresindeki iki erkeğin cinsel tacizleriyle örselenmiş bir erken kadının öyküsünü anlatan roman, namus üzerine kurgulanmış kusursuz bir öç planı aynı zamanda... Mihr'de kadınlığın co

Aslı'nın, Saadet'e Martı demiş olmasının elbette bir nedeni vardır. Martı, Aslı'ya sığındığı gün, Mümkünse bana küçükken sölediğin gibi yine Martı de, olur mu Aslı abla? demiş olabilir. Belki de bizim hiç aklımıza gelmeyen başka bir nedeni vardır. Paramparça olmuş hayatın hikayesi ancak ufak tefek parçalar halinde anlatılabilir. On sekiz yaşındayken kaybolmuş genç ve güzel bir kız. Kaybolmasından sonra, babasının, annesinin, yakın komşularının, liseli gençlerin, mahallenin delisinin, kısaca Saadet'i tan

Yani hiçbir acı, hiçbir mutluluk eşsiz doğmamıştı ve mutlak başka bir hikayede bir gölgesi bulunuyordu. Ne Haris savaşta ölen, hatta annesi tarafından öldürülen ilk çocuktu, ne de Evdoksia ilk savaş evlatlığı... Evdoksia'nın hikayesini anlattıran da bu sarmaldı. Her anlatışta sesi bir başka sese çarpıp yankı buluyor, onu hem yanlız hem kalabalık ediyordu. Evdoksia'yı sonsuz bir sızlanma içinde zihnini zehirlemekten kurtaran da bu sarmallığı keşfedişi oldu İsmail Keskin'in Atina'daki arşiv belgelerden, Sela

Bir planın parçasını oluşturan kitaplar vardır, bir de tıpkı trafik ışıklarında aniden fırlayıveren araba misali hayatınıza şiddetle giren kitaplar... İşte Dünya ve Ben, trafik ışıklarında aniden beliren türde bir kitap! Juan José Millás kendinden yola çıkarak Dünyayı ve insanın varoluş mitosunu sorguluyor. Yazmak ediminin sınırlarını zorlayarak önce yaralar açıyor ve yine o yaraları yazının gücüyle dağlıyor. Bana kendimle bir röportaj yapma işi verilmişti, alışkanlıklarımı gözlemlemek için kendi kendimin

Eğer gönüllü ya da gönülsüz Batı karşıtı ya da İslam karşıtı tepkiseller yetişsin istemiyorsak, eğer bu sağırlığın yerini hakiki bir kültürel olgunluk ve medeniyetlerarası diyalog alsın istiyorsak, işe evvela araftaki bireyin hayal kırıklıklarını anlamaktan başlamak lazım. Bu kitabı okumak lazım. Tartışmak lazım. Eliştirmek ve anlamak lazım-ki Batı ile Doğu arasındaki hayali sınırları samimiyetle sorgulayabilelim. Elif Şafak Güzel yazılmış ve muhteşem bir şekilde kurgulanmış, böylesine zekice yazılı

Bir karşılaşma nasıl gerçek bir karşılaşma olur? Birbirimizin gözlerinin içine çekinmeden bakabildiğimizde mi ? Böylelikle o güne değin yok saydığımızı, ´Var´ ettiğimizde mi? Canımızın sıkılmasını veya can sıkmayı, gülmeyi ya da ağlamayı, ortak mazimize her yönüyle sahip çıkıp, en nihayetinde taş değil, insan olduğumuzu hatırladığımızda mı gerçekten karşılaşmış oluruz? Uzun yıllar yok saydığımızı, ne olur da görmeye başlarız birden? Ödüllü yazar Markar Esayan, Karşılaşma´da sadece Ermenileri değil, tüm