Hamit Geylani'nin elinizdeki kitabı, Kürtlerin özgürlük arayışının iki yüzyılını 1880 Şeyh Ubeydullah Nehri Hareketi perspektifinden ortaya koymakta, imparatorlukların, "böl-yönet" yöntemi ile nasıl hâkimiyetlerini sürdürdüklerine, coğrafyanın kadim yerli halklarının nasıl dayanışma ve birlikte özgürleşme yerine birbirine düşürüldüklerine dikkat çekmektedir. 1880 Şeyh Ubeydullah Nehri Hareketi, kendi dönemine kadar devam eden diğer Kürt isyan ve hareketlerinden daha ileri, daha kapsamlı ve daha milli nitel

Bitlis'ten İstanbul'a uzanan bu yol, Hamidiye Alaylarının günahlarından bir kurtuluş mudur? Ya İstanbul'dan Bitlis'e dönüş, kader bilinmiş bir yanlışın düzeltilmesinin hikayesi midir? Ve bir de "yüce gönüllülük"? Sultanınki kurnazlığın kılıfı ise ya bizlerin gösterdiği? Severken, inanırken, nefsin peşine giderken, davaya dâhil olup gözü henüz açılmamışların hikayelerine karışırken, hele ki kim olduğumuzu bilmez bir haldeyken... Edip Yalçınkaya, elinizdeki roman ile Bitlis İsyanı'nı seriyor okurların önüne.

Türkiye'nin ulus ve üniter devlet inşa politikalarında dilsel halkların engellenmesi önemli bir rol oynadı. Tek dilde zorunlu eğitim asimilasyonu kolaylaştırdı. Farklı alfabeler yasaklanırken, Osmanlı alfabesi bir anda Latin alfabesine çevrilmesi aslında dilkırım politikalarının bir parçası idi. Sadece dilsel değil tarihsel ve sosyolojik bir kopuş da amaçlanıyordu.

2007 yılında, en etkin barış savunucularından Hrant Dink'e yönelik suikast, Osmanlı Ermenilerinin imhasına ilişkin tartışmaları alevlendirmişti. Bunu takip eden süreçte pek çok Türk, dede ve ninelerinin zorla İslamlaştırılıp Türkleştirildiklerine dair öykülerini gizli tutmanın getirdiği acıları yansıtmaya başladı. Ve kamuoyunda, Türk devletinin el koydugu Ermeni mülkleri tartışılmaya; azınlıkların imhasını ele alan kitaplar basılmaya başlandı. Sessizlik kırılmıştı artık. Ermeni Soykırımı'nın ne zaman başla

Vlademir İliç Lenin'in silah ve hayat arkadaşı olan Nadejda Kostantinovna'nın hayat öyküsü - Saygıdeğer I. N. Tolstoy: "Yakın zamanda "Tiflis Hanımlarına" adlı bir yazınızı okudum. Bu cevap yazınızda ülkeyi kurtarmada onlara da iş düşebileceğini, Stina Yayınevinden çıkacak kitaplar için yardımlarının dokunabileceğini söylemişsiniz. Belki bu şerefli işin bir mensubu da ben olabilirim. Son zamanlarda kendimde bulduğum gücü kuvveti ve sağlığı anlatamam. Bir çok kitap okudum. İnsanların gözlerindeki ışık eskisi

Osmanlı'da Selanik 1869-1924 kitabı, ele aldığı dönem bakımından, her anlamda Osmanlı ile yeni Cumhuriyetin kesişimini gözler önüne sermekte. Feodal bir imparatorluktan yeni bir cumhuriyete dönüşümün birçok temel unsuru şaşırtıcı bir şekilde hep Selanik şehri ile ilişkilidir. Dahası 21. yüzyıl Türkiyesi'nde bile bu aktarımın izleri görülebilmektedir. Sultan II.Abdülhamid'den İttihatçılara, Osmanlı'nın mülki amirlerinden Cumhuriyet'in müstakbel kurucularına, mektepli askerlerden alaylı askerlere, Masonlardan

Güney Kafkasya'nın aniden dünya gündemine oturduğu bir dönemde Vicken Cheterian'ın kitabının yayınlanması için daha iyi bir zamanlama olamazdı. Yazar, konuyu hem bölgenin derin bir bilgisine sahip içeriden biri olarak hem de bir gazetecinin eleştirel sezgilerinin yanı sıra bir bilim adamının çetrefilli tarihsel ve politik sorunlar üzerine tarafsız fikirlerini sunan bir dış gözlemci olarak da ele alır. Anlatısını Sovyetlerin çöküşü ve Ermenilerin, Azerbaycanlıların, Gürcülerin, Abhazların, Osetlerin ve Rusla

Jön Türkler, imparatorluktaki etnik yeniden yapılandırmayı bir program çerçevesinde gerçekleştirmeye çalışmışlardır. Direnenler ya da engeller çıkaranlar ya defolup gitmeli, sürülmeli ya da öldürülmeliydiler. Jön Türklerin, Osmanlı ticaret burjuvazisini oluşturan Ermenileri yok edip, mal varlıklarını ve mülklerini paylaştırarak Müslüman-Türk sermayesi yaratma çabalarını, Kemalistler de geride kalan Hıristiyan unsurları hedefe koyarak aynen sürdürmüş; toplumsal altyapının yenilenmesi sürecini tamamlamaya çal

Yazar Hovsep Hayreni'nin uzun yıllara dayanan araştırmaları ve yoğun emeğinin ürünü olan Yukarı Fırat Ermenileri, 1915 ve Dersim kitabını tam da o karanlık ve kanlı geçmişin Abdülhamit ile Talat ve Enver Paşa taklitleri tarafından âdeta yeniden hortlatılmaya çalışıldığı bir zamanda elinizde tutuyorsunuz. Yazar Yukarı Fırat bölgesiyle sınırladığı bu çok ayrıntılı araştırmasında üç ana konu üzerinde yoğunlaşıyor. Bunlardan birincisi, Ermeni halkının 20. yüzyıl başında Dersim vilayeti sınırlarına tekabül eden

Kürtler hiç şüphesiz Ortadoğu'nun en kadim, en özgün, en gizemli halklarından biridir. Tıpkı aynı coğrafyayı bölüştükleri Ermeniler, Aramiler, Asuriler, Süryaniler, Kaldaniler, Nasturiler, İbraniler, Şemsiler gibi... Yaşam biçimleri, inançlar ve diller öylesine içe içe geçmiştir ki, aşiret nizamında, göçerlikte, yerleşik tarım toplumlarında her renkten kökü, binlerce yıl ötesine dayanan bir tutam olarak bulabilirsiniz. Sonra Türkmenler ve Araplar da bu kadim ortak yaşama katılarak, bölgenin tuzu ve biberi o

Medeniyetin beşiği Mezpopotamya ve Kurdistan bugün bir kez daha tarihsel bir dönüşüme sahne olmaktadır. Kürtler kapitalist modernitenin devletçi, sınıfçı ve cinsiyetci uygarlık paradigmasına karşı paradigmasal bir çıkış ile çağın sorunları için demokratik, ekolojik ve cinsiyet özgürlükçü bir paradigma çerçevesinde çözümler geliştirmektedirler. Her paradigmasal kopuş yeni bir tarih tezini de beraberinde getirmektedir. Eskiden köklü ve radikal bir kopuş demek olan yeni paradigma, tarihin de bu yeni para

"Iraklis Mantakas sağken adaların ve Anadolu´nun en büyük ağası idi. Tüccar olarak şöhreti yukarıda İzmir´e ve aşağıda Antalya´ya ve daha da ötelere uzanıyordu. Adanın çoğu insanları ve Anadolu´dan daha başkaları onun yanında çalışıyorlardı: Onun çiftliklerinde ve işyerlerinde yine başkaları ona sünger getirmek için denizlerde, tarlalarında ve bahçelerinde çalışıyordu. Ölmüştü ama insanların ruhunda ağalığı hala sürüyor ve onları korkutuyordu. Bir yıl önce onu tabut içinde, sadık adamı Theodosis´in kayığı i

"Belki benim devrimdeki çocuklar pek çok şeyden mahrumdular, ama evde hareket edebilecekleri genişlikte sahaları vardı. O devrin en fakir evinde bile bugünkü apartman dairelerinde olduğundan daha çok yer vardı. Sonra sokakları vardı çocukların. İstanbul´da çocuk, çeteleri çoğunlukla oğlan, çoğu kere mahallelerinin sınırlarını geçer saatlerce görünmezlerdi. Çoğu kere iki dış mahallenin sınırında ırklar birbirine karışırdı ve çocukların Rumca, Türkçe, İbranice, Ermenice karışımı bir Esperanto konuştuklarını d

1922 İzmir'i, bir zamanların Rum kenti Smyrna'yı (şimdi Türk İzmir) yok eden büyük yangının dramatik öyküsüdür. 21 İtilaf ve Amerikan savaş gemisinin burnunun dibinde gerçekleşen soygun, tecavüz ve katliam dolu kutlamalardan sonra, Türk orduları kenti ateşe vermişti. Smyrna'nın savaşta müttefik olan Yunanistan'dan, savaşta düşman olan Türkiye'ye devrine dış politikada yaşanan değişiklik damgasını vurmuştu. Sonradan Smyrna felaketinin üstü giderek örtülmüş ve Henry Miller'in deyişiyle "bugünün insanının haf

"Gazeteci ve insan hakları savunucusu, Nevzat Onaran Türkiye'de hala tabu olan Ermeni ve Rum malları konusunu, kapsamlı bir belgelendirme ile gündeme taşıyor. Ulus devlet oluşumunun, önemli unsurlarından biri, 'ulus dışı' olarak tanımlanan halk kesimlerinin yaşadıkları coğrafyadan çeşitli yöntemlerle arındırılması yanında, onların mülk ve servetlerinin el değiştirmesidir. Zaten tarih ile yüzleşmeyi zorlaştıran, ideolojik gerekçeler yanında, en 'maddi' temel unsur da budur herhalde. Onaran, ilk kez konuya il

"Varlık Vergisi, 1915'te başlatılan etnik arındırma politikalarının doğal sonucu ve tamamlayıcısı oldu. Sermayenin el değiştirmesi ve Türkleştirilmesinde bir kilometre taşı anlamı taşıdı. Ali Sait Çetinoğlu, yaptığı kapsamlı arşiv ve basın taraması ve tanıklık aktarımları ile, olayın mantık ve içeriğinin çok net biçimde algılanmasına olanak sağlayacak bir yorum sunuyor. Birinci Dünya Savaşından nasıl, ulusal devletin inşasında ve Anadolu'nun otantik halklarının tasfiyesinde bir fırsat olarak yararlanıldı is

"Tingo Maria ile Juangui arasındaki yerleşim birimlerinin -mezralardan küçük şehirlere kadar- çoğunun başında halk meclisleri var. Eski devlet yetkilileri ya öldürülmüş ya da kaçmışlar." Bazı polisler kalmışsa da bunlar Aydınlık Yol'un hakimiyetini kabul ettikleri için kalabiliyorlar! "Belediye başkanı ve belediye meclisi üyelerinin yerini gerilla kadroları almış: halk ekonomisi, sağlık, eğitim, adalet delegeleri. Genel delege topluluğun en yetkili kişisi. Bir Aydınlık Yol silahlı birliğinin üyelerinden olu

"Sosyalizmin tarihi, demokrasi sorununun da tarihi olmuştur. Sosyalizmin geleceği, demokrasi sorunu olarak kalmayı sürdürmektedir.... Bu inceleme, birkaç noktadan katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İlk ve en önemli nokta, Rus Devrimi'nin ilk yıllarında devrimci halk demokrasisinin olanaklarını araştırmak ve bunun en önemli iki kurumsal açıklaması olan fabrika komiteleri ile sovyetleri incelemektir. Bunların ortaya çıkışı, gelişmesi, işlevselliği ve yazgısı, devrimci değişimin geniş bağlamında analiz edilmişt