Çok sıcak bir gün. New York, Paris, Londra, Kudüs, İstanbul. Ve Mekke... Her şey normal... Ancak ani bir saldırı. Tüm insanlar şokta. Kimse ne olduğunu anlayamıyor... Bu bir iblis saldırısı! Deccal'ın iblisleri... Havadan, denizden, her yerden saldırıyorlar... Önlerine gelen her şeyi yok ediyorlar. İnsanları parçalıyorlar, işkence ediyorlar. Hatta YİYORLAR! Polisler, askerler, ordular, devlet adamları ne yaparlarsa yapsınlar, durduramıyorlar... Melekler ve cinler, insanlara yardım etmek için buradalar ama o

Anka Kuşu dokundu ve her şey değişti... Carmen, her zaman sıkıcı bir hayatı olduğundan şikâyet eden genç bir kızken, bir anda kendini başa çıkamayacağı bir karmaşanın içinde bulur. Yeni tanıştığı ve kendisinin zümrüt olduğunu söyleyen Ron adında bir delikanlıyla, Dünyalıların varlığından habersiz olduğu Crictus adlı bir gezegene gidip, daha önce hiç görmediği ve kendisini öldürmek için yanıp tutuşan kardeşi Enka ile sonu gelmeyecek bir taht mücadelesine girmek zorunda kalır. Bu sırada tahtta oturan ruh avc

Bir öykü... Gitar öğrenme hevesiyle başlayan... pavyonlarda, gece kulüblerinde geçen macera dolu yedi yıl... Etli parmaklarının arasında kırmızı bir pena... Mücadele ediyor, savaşıyor sanki tellerle. Sol elinin işaretparmağıyla bastığı tele vurma mücadelesi bu. Tüm dikkati, sağ elinin parmakları arasındaki penada. Kendini kaptırmış, etrafta olan bitenin farkında değil. Hırslı, istekli... Böyle giderse, azminin semeresini görmesi uzun sürmez. Uzun sürmedi, öylesine azimliydi ki öğrendi. Artık bir gitarist

Yoğun, güçlü ve iddialı bir roman: Kısmet. Rıza, Tobias ve Anuşka. Birbirinin kaderini çizen, kendilerini ve dünyayı değiştirip dönüştüren üç karakterin hikâyesi, 20. yüzyıl başında Paris'te başlıyor. İstanbul, Boston ve St. Petersburg. Her şehir acıyı ve mutluluğu kalbinde taşıyor. Kısmet tarihle kurguyu, gerçekle hayali ustalıkla biçimlendiren bir yazarın ilk romanı. Kitap boyunca, birçok tarihsel kişilikle karşılaşacak, tarihi olayları baştan yaşayacaksınız. Kısmet, 1905 Rus Devrimi'nden 1908 Jön Tü

Zahireci Refi', Nazilli pazarında sakin sakin adımlarken gözü bir tezgâha takılır; üzeri halı kaplı bir yumurtaya benzeyen ve daha evvel görmediği -kendine göre- bu garip şey'i merak eder ve sorar: -Ne ülen bu? -Kivi beyim... -Kaçaymış ülen bu? -Otuz lira beyim... -Ne ülen bu! Türkçenin ne denli teshirli bir dil olduğunu anlatmak için, bu kısacık anekdot yeter de artar bile!... Dikkat isterim, Refi' Amcanın iki cümlesi de soru edatıyla kurulu olmasına rağmen -gördüğünüz gibi- noktalamaları farklıdır.

Elinde topuklu beyaz ayakkabıları, çıplak kınalı ayaklarıyla çıkageldi gece yarısı. Masaldaki cadı kazanına düşmüş gibi perişan, kâbus ülkesinden kaçmış gibi ürkek ve korkak. Ve nefes nefese kucağıma atıldı: Beni kurtarın! Aynı saatlerde İsviçre Alplerinde kurulan Çok Yönlü Araştırmalar Merkezi - Hastalık Tanı Departmanında, bilgisayarlı tomografiye bakmakta olan bilim kadını avurtlarını kemiriyordu. Nihayet hastalığın tanısını koymuştu ama yüzleşmekte zorlanıyordu. Çünkü sorunu bilmek, çözmek anlamına gelm

Ziyafet olarak bu mu hayırlı, yoksa zakkum ağacı mı? Şüphesiz biz onu zalimler için bir imtihan aracı kıldık. O, cehennemin dibinde biten bir ağaçtır. Onun meyveleri sanki şeytanların kafalarıdır. Cehennemlikler ondan yiyecekler ve onunla karınlarını doyuracaklardır. Sonra onlar için bunun üstüne kaynar sudan karışık bir içecek vardır. Saffat Suresi, 62-66-67. ayetler Para, cehennemden yeryüzüne düşen zehirli çiçek olan zakkumdan öte değildi... Dibi görünmeyen tuzak olup akılları baştan alan girdap misal

SIRrın sahibi Ali der ki: Tüm âlemlerin SIRrı Zamandadır. Zamanın tüm SIRrı Evrendedir. Evrenin tüm SIRrı İlimdedir. İlimin tüm SIRrı Kutsal Kitaplardadır. Kutsal Kitapların tüm SIRrı Kur'andadır. Kur'anın tüm SIRrı içindeki Fatiha Suresindedir. Fatiha Suresinin tüm SIRrı başındaki Besmelededir. Besmelenin tüm SIRrı başındaki (Ba) harfindedir. Ba'nın tüm SIRrı altındaki noktadadır. İŞTE O NOKTA BENİM!!! Ve sonra Mübarek ekledi: İlim bir nokta idi onu cahiller çoğalttı...

Biz seninle... aynı Tanrı'nın yazdığı iki ayrı gerçeğiz. Tıpkı verilen bir hediye gibi... Ya ben sahipleneceğim seni ya da sen... Tanrı ise... bize sunduğu hediyeyi geriye almaz sevgilim... Öyle değil mi? Aşk, bir kaderin önüne geçebilir mi? Birlikte sonsuzluğu göze alanlar hiç birbirinden ayrılabilir mi? İnsanın alnına yazılanı, kalbi silip kendi yazgısını yeniden yazabilir mi? Ozanın da dediği gibi, Âşıklar ölmez... öyle değil mi?

Gülüşlerim, kuşlar gibi özgürdü, Hayattan ilk darbeyi yiyene kadar. Sonrasında o çıktı karşıma... Bana elini uzattı, kör kuyulardan çıkardı, Gökyüzündeki yıldızlardan saçlarıma taç yaptı. Ama hiçbir şey göründüğü gibi değilmiş. En kuytu köşede, hayattaki en değerli varlığıma hançer sapladı, Bilseydi ki o hançer aslında benim yüreğime girmişti... Karanlıklardan korkar oldum, Sabahları güneş doğacak mı diye bekledim. Gündüzlerim, intikam yeminimle karardı, Gökyüzündeki ay, öfkemle parladı, Efkârla tüttürdüğü

Zeytin ağaçları çıkıyor karşıma ilk... Yaşlı bir çift, Özgürlük Anıtı, yavrularına sarılmış portakal rengi kuş... sonra, enkaz yığınları, toplar tanklar, sedyelerde çocuklar... hepsi vurulmuş. Mideme bir sancı giriyor. Bir başka karede ise Maria. Hiç tanışmadığım ama benimle hayatı değişen Maria. Fotoğrafları komodinin üstüne bırakıyorum. Yunuslu cam fanusla, Cem'e sarıldığım fotoğrafın arasına. İki karış alana kaç dünya sığışıyor bir anda, kaç öykü... Evet genç adam... demek yangınlarımızı anlatacağız bir

Artık '80'lerde yaşamıyoruz. Kırmızı ruj sürüp, evi derleyip toplayıp, çocuğunu temiz pak giydirdiğinde 4 çekerli kadın olduğun günler geride kaldı. Neslimiz lanetlendi... Çocuk yap; ama kilo alma. Kariyer sahibi ol; ama çocuğunun bakımını aksatma. Hem bebeğine hem kocana hem de kendine vakit ayır. Gece arkadaşlarınla dışarı çık; ama sabah yedide kalkıp yavrunun kahvaltısını hazırla. Etraf bekâr kadın kaynıyor, aman gözünü dört aç, kocanı kaptırma! Hatta öyle ki bu devirde bir anneye yapılan en büyük ilt

Neşter ve Madalya, spor tarihimizde bugüne kadar aşılamamış iki büyük başarının, 1948 Londra ve 1960 Roma Olimpiyatları'nın romanıdır. Celal Atikler, Yaşar Doğular, Nasuh Akarlar, Mersinli Ahmetler bir zamanlar birer kahraman gibiydiler ülkemizde. Hâlâ yaşayan bir kuşak; büyük kentlerin işlek sokaklarını, caddelerini; gazinoların, panayır yerlerinin, fuarların, köy kahvelerinin, köy odalarının duvarlarını süsleyen şampiyonların ay yıldızlı mayoyla çekilmiş fotoğraflarını iyi anımsayacaklardır; parça parça,

Harf harf seni kalbine yazmayı bilen, satır satır o kalpten silmeyi de bilir. Tesadüflerin bir araya getirdiği, geçmez sandığım bir aşktın sen. Ve benim için yaşamak, seni sevmekti. Sevdikçe doyamamak, seni yaşadıkça hiç ölmeyeceğini sanmaktı. Böyleydim ben, sevince kör, yanımda olunca hiç gitmeyecek sanırdım. Seni unutup, silmeye çalıştıkça ne karanlıklar gördüm, çok öldüm. Avazım çıktığı kadar bağırırken çok sustum. Böyleydim ben, bir yabancıya dönüştürmeden seni, senin için ölen de bendim. Anlamayacaksın

Yasak AŞK yoktur, olamaz da... Yasak ilişkiler vardır sadece, bedeli çok zaman bütün bir hayata mal olabilen! Hiç kimse acıdığı birine âşık olamaz ki! Acıdığın için birini sevebilir misin? Bu mümkün mü? Karşındaki insan boynunu büküp umutsuzca seni seviyor diye kendini ona karşı borçlu hissedip kalbini ona adayabilir misin? Bunun adı 'aşk' olabilir mi? İmkânsız... Kalbimdeki acıma hissini aşka dönüştüremem. Benim güçlü bir şefkate ihtiyacım var. Gönlünü, alabildiğine sınırsızca bana açıp şimdiye dek se

Hayat, insanın kendi potansiyeline ulaşabilmesi için dikkatle, incelikle, muhteşem bir zekâyla dizayn edilmiştir. Yapman gerekeni yapamıyorsan, olamıyorsan, doğamıyorsan hayat çok acıtır, anlaman için hırpalar, yorar. Seni sen yapabilmek için ne gerekirse yapmaya hazırdır. Asla rahat bırakılmazsın. Öylesine, anlamsız varolmazsın. Mutluluğa saklanamazsın. Öyleyse acına sahip çıkmalısın! Çünkü acı, bilginin bedene inmesidir. Bilgiyi bedene indirmeli, olman gereken şeye dönüşmelisin. Bu kitap kendine gelme

Yürüdüm dünyayı Yürümekle bitmedi dünyam Herkesin yolu kendine varır; arama başka yerde!... diyor Hayyam. Evet!... Herkesin yolu kendine varır; aksine inanmaksa zaaftır. Duygu, Türkân, Fitnet, Nokta, Hasan ve daha niceleri yürüdüler dünyayı!... Yürümekle bitmedi dünyaları; çoğaldı, çoğaldı, çoğaldı Dolu dolu iç yolculukları vardı. Öyle ki, bu yolculuklar başkalarının dünyalarını sardı. Sarıp sarmalanan hayat, yeni nesillere çağlayarak vardı. Karadenizin, kılcal damarlarının birleşip delice nehirlere dönüşt

Lilly, doğduğunda hem Arap hem Yahudi'ydi. Fakat bu, hayatının en büyük ikilemi olmayacaktı. Kaderin ona neler hazırladığını bilse farklı davranır mıydı acaba? Yanında yirmi iki bavul çeyiz ile uçaktan indiğinde, ayak bastığı ülkede daha önce hiç bulunmamıştı. Savaş sonrası, sürekli seyahat eden bu cesur kadın, kendisine son durak olarak İstanbul'u seçmişti. Çünkü on beş gün içinde tanıyıp, evlenmek kararını aldığı kişi bir Türk'tü. Güzelliği ile herkesin dönüp bakakaldığı bu dişi kaplan, ailesini geride

Işığım yok benim ve pencerem, duvarlarımı yıktım, özgür bir ölüye dönmeden Bir piyon devleti uğruna neleri feda eder? Peki ya bir gazeteci, özel haber için neleri göze alır? Eylem Tok, toplumsal gerçekçi yeni romanıyla karşımızda. İnsanın hissettiği acıları okura aracısız aktarmadaki ustalığıyla tanınan Tok bu kez kalemiyle, unutulmuş semtlerin üstü çizilmiş gençlerini konuşturuyor. Hırpalanmış, hor görülmüş, kökünden koparılmış insanların yırtmak için neler yapabileceğini gözler önüne seriyor. Gündemin

Canan, onu tanıdığında ruhundaki karmaşanın kalbine üflediği serinliği AŞK sanarak, kocasını ve çocuklarını bile gözden çıkaracak kadar teslim olmuştu kaderine. Oysa bazen AŞK sandığın şey; küçük bir kalp seğirmesidir... Selçukun sıcak ve huzur dolu yüreğine sokularak yeniden doğmayı düşleyen güzel Canan, aslında ruhunu ve kadınlığını geri dönüşü olmayan bir geleceğe sürüklüyordu... Kanat takıp uçtuğunu sandığı sırada, tüm hızıyla uçurumun sonuna doğru yol alıyordu... Ruhunu ve hayatını parçalayan şey AŞK