İki kardeş şadırvanın önünde bir saate yakın uğraşıp durdular. Tenlerine sürülen kara yağları temizlemekte başarılı sayılırlardı. Ancak, giysilerine sürülen karalar büyüdükçe büyüdü. Yorgun ve bıkkın bir durumda ayrıldılar oradan. Eve yaklaşıldığında güneş denize düşmek üzereydi. Umutsun, mırıldandı: -Yeşil dersem çık! Ninsun, söyleneni anlayamadı. -Ne konuşuyorsun kendi kendine, diye çıkıştı. -Senin söylediklerini... Yeşil dersem çık!..

Uyku bal değil, sanki bal mumu olmuş gözlerini yapıştırıyordu. -Bir şiir oku da öyle git -Hımmm. Şiirsiz uyuyamıyoruz demek. Bu kez de uzun bir evet çıktı Ayça'nın ağzından.

Çocuk düşünselliğinin en önemli niteliği uçkunluğudur. Sınırı yoktur. Dizginlenmeye gelmez. Şeklini alacağı bir kap aramaz. Ancak kaplar (!) uçkunluk dolu bir içeriğe sahip olmak ister. Yine de istedikleri asla gerçekleşmez. Çocukluk erişkinliğe, ardından yetişkinliğe devrilince (evrilince değil) ne uçkunluk kalır ne de uçkunluğu isteyen kap! Çocuğun bilişselliğinde gözlem önemlidir. Ne var ki önemli olan gözlemin adlandırılması değil aktarılmasıdır. Çocuğun öksürüğe boğulan dedesi ile kamburunu çıkaran ke

Yaşamın her anında ve her alanında hakkında konuştuğumuz bir kişi vardır. Kimi örneklerde bu kişi kendimiz oluruz. Özetle kişileri gene kişiler anlatır. Başka bir deyişle kişilerin var olması onların anlatılmasıyla eşzamanlıdır. Anlatılmayan kişi, kendisinden kendisinin bile söz etmediği kişi aslında var değildir. Yaşam kişilerle var olduğuna göre kişilerden söz ediliyor olması yaşamsallığın çağladığı anlamına gelir. Kurgusal gerçeklik bağlamındaki yaşam söz konusu olduğunda farklı olan bir şey yoktur.

Türkçenin resmi dil ve prestij dili olmasına bir de devlet baskısı eklenince, diğer diller doğal gelişimlerini sürdürememiştir. Bazı dillerin kurumsal ve ayrıntılı dil çalışmaları, Türkçeye göre çok geç başlamış, başlayabilmiştir. Türkçe gibi, kendi dil kurumlarını da oluşturamayan bu dillerden bazıları, yazı ya da standart yazı dili oluşturma sıkıntısı yaşamaktadır. Anılan coğrafyada konuşulan Türkçe dışındaki bu diller üzerine yapılmış etimolojik sözlük çalışması olmadığından, sözcüklerin kökeni hakkında

Sanat bir soyut alan... rüya gibi... Günlük sorunlar nasıl rüyanın soyut alanında dolaşıma giriyorsa, yaşam dertleri de sanatın soyut alanında yumuşuyor, çekilir duruma geliyor. Sonra yeniden gerçeğe, yani yaşama dönüyoruz. Rüya da, sanat da bir çeşit sorgulama, yorumlama alanı yaratıyor. Yani gerçeğe uzaktan bakıp soluklanma, düşünme fırsatı yaratıyor. İnsana iyi geliyor, bir çeşit sorunu (krizi) fırsata (sanata) dönüştürüyoruz. Günlük dertlerimiz, sorunlu ilişkiler, yaşadığımız ortamın, ülkenin sorunlar

Turkish / English / German / Spanish / French / Italian Whether you are negotiating a contract, dealing with business issues or planning a new marketing program, you need to know how to communicate in the new international marketplace. This book provides you with a source of accurate and up-to-date business terminology in the six main languages of global trade. oMore than 20 000 words and expressions in six languages from Accounting, Banking, Finance, Law, Marketing, Logistics, Arbitration, Contracts, Man

Anadolu, en yiğit çocuklarını Kabataş Erkek Lisesi'ne gönderdi. Onlar bu kutsal görevi onurla ve gururla üstlendiler, başarılı olmak için çaba sarf ettiler; kimi zaman güldüler, kimi zaman ağladılar. Onlar et ve kemik gibi tek bir bütündü. Aynı şehre, aynı bölgeye ait olmasalar da onlar yürekte ve ruhta aynı rengi aynı özlemi taşıdılar. Öğlen yemeği sonrasıydı. Derslerin başlamasına henüz vardı. Sırama oturmuş bir şeyler çalışıyordum. Öğrencilerin çoğunluğu dışardaydı. Yazı yazıyordum. Birden sıranın sallan

Arzu'nun şiiri insana şiir yazdıracak ipeksi bir doku taşıyor. Bu şiirle suyun önü açılıyor; elmalar çiçeğe kesiyor, adımları sıklaşan çocuklar bir ömrün uzun yürüyüşüne katılıyor. Arzu'nun şiiri çağının acılarından utanç duyan bir yüreğin direncini yansıtıyor. Çünkü bu şiirle dökülenler korkunun fotoğrafını büyütüyor yüzlerde. Çünkü o bir şair olarak gurbetin dilini bilen, yalnızlığın sesini içendir. -Ahmet Özer- Şiirlerini severek izlediğim bir ozan Arzu K. Ayçiçek. Dizelerinin öz suyu doğadan, Anadolu'

Masallara dönüşen hamasi nutukların tekrarıyla tarihe yaptığım her yolculuk sonrasında yüreğim daralıyor. Timsah gözyaşları döktükleri her canın ardından iktidar sahiplerine karşı sadece acıyorum. ?nsani olmanın umutları tükeniyor. Bize bırakılan mirasın kırıntıları içerisinde insani değerleri arıyorum, boşuna.

Şairler de hakikati dile getirme iddiası bakımından peygamberlere benzemektedirler. Ama onlar Tanrıların değil varlığın peygamberidirler ve peygamberler gibi çoğunluk ya da kitleler tarafından kabul görmemişlerdir.

İçindekiler; Her Veda Yeni Bir Buluşmadır -Alaattin Topçu- Yazarak Yaşamak II -Nisa Günel- Habil - Pir Sultan Abdal - Sokrates (Şiirler) -Ali Ekber Danabaş- Erman Bazo -Almancadan Çev. Özlem Çiçek- Algının Bunalımı Üzerine O An (Şiir) -Cem Savran- Onulmaz Bekleyiş (Şiir) -Neslihan Yalman- Kına (Şiir) -Fatma Kılıç- Balkon (Şiir) -Nedime Köşgeroğlu- Şairinden iskemle (Şiirler) -Gülden Aşçıoğlu- Edebiyat ile müzik ilişkisi üzerine -Halit Payza- Yazın İçin Çoksesli Bir Oda Müziği -Seval De

Eprimiş Hikayeler, klasik-modern karışımı, her an bir sürprizle kapı aralayan, konuşma dilini dil edinmiş ve ona estetik değer katmış sevimli öyküleriyle, öykü sanatı ve yazarı bağlamında iyi bir kazanım. Kitapta yazınımızda unutulmaya terk edilmiş 'gerçek' insanın, sürekli olarak ona karşı olmuş devlet düzeninin, bu düzenin doğmasından gelen bürokrasi oyunlarının derin gizlerini irdelemeye durmuş; sahipsiz, arkasız, tabansız her şeyin ve herkesin dertlerini dert edinmiş; fantastik yapılarla gerçeği, tarih

Sadece bir soluk hakkım vardı Tutup yağmuru kokladım Olur a Belki yağacaktım

Rakı bardaklarını birbirine çarpıp babamın dudaklarına götürmüştüm. Dudaklarının etrafında hiç su yoktu; dipdiri, kupkuruydu. Salyalar denizin tuzuna yenilmiş, kurumuştu. Uzanıp bardağı elimden almış, kocaman bir yudum içmişti. Hemen suyu uzatmıştım; Sen de iç, öyle demişti. Ağzımdaki rakının tadı mı yoksa yanaklarımdan akan tuzlu suyun tadı mı daha acıydı; hatırlamıyorum. Babam suyunu içerken saçlarım rüzgara teslim olup onun yüzünü sarmıştı. Okşayarak toplamıştı saçlarımı. Suyu elinden alırken Gitme baba!