Yeni nesil gezginlerin aksine Yavuz Çekirge, klasik anlamıyla bir seyyahtır. Eserlerinde çıkış noktası ekseriyetle başından geçenler değil coğrafya, tarih, arkeoloji ve inançlardır. Ziyaret ettiği yerlerin coğrafyasını görüp, tarihi ve inançları konusunda kapsamlı araştırmalar yapar, bunları da titizlikle eserlerine yansıtır. Binlerce yıldır onlarca medeniyete ev sahipliği yapmış olan Anadolu ise, bu açıdan seyyahlar için hep bir ilgi odağı olagelmiştir. 16. yüzyıldan itibaren Anadolu, bu anlamda Avrupalı

Edebiyatın yanı sıra bir doğa âşığı ve arkeoloji tutkunudur Yavuz Çekirge. Türkiye'yi karış karış gezerek antik medeniyetlerden günümüze ulaşan arkeolojik eserleri ve doğayı fotoğraflarla belgeliyor; yazıları, günlükleri, notları ve kayıtlarıyla bir hafıza oluşturmaya çalışıyor -ki hafızanın, kaydın, belgelerin olmadığı, korunmadığı veya sahip çıkılmadığı bu topraklarda gelecek nesiller için bir belgedir Seyahatnâme başlığı altındaki eserleri. Seyahatname II'de Kapadokia, Pisidia, Phrygia, Lykia, Kilikia,

Paganizm, ülkemizde en yanlış anlaşılan kavramlardan biri olarak belli bir popülariteye sahiptir. Hem yanlış anlaşılıp hem popüler olma çelişkisi, büyük ölçüde paganizm hakkındaki eksik bilgilerden kaynaklanmaktadır. Ülkemizde, hem kendilerine pagan adı veren toplulukların olması, hem de kendilerini pagan olarak adlandırmadan pagan pratikleri yapan ve özünde pagan olan toplulukların olması bu konunun tam olarak anlaşılmasını zorunlu kılmaktadır. Öte yandan, paganizmden, çoktanrıcılık ya da putataparlık/pu

İki kişiydiler. Erkek ve dişi olarak yaratıldılar. Dünyada varlıklarını sürdürebilmenin yolu üremekten geçiyordu. Anladılar. Çoğaldılar. Öldürücü yaşam koşullarına birlikte göğüs gerdiler. Bollukta da paylaştılar, yoklukta da. Gökyüzünü birlikte yönettiler, yeryüzüne birlikte hükmettiler. İmparatorların yanında imparatoriçe vardı, kralların yanında da kraliçeler. Cinsiyetleri yoktu, onlara kısaca insan dediler. Sonra yavaş yavaş bir şeyler değişti. Hırs, kin, nefret ve ölüm erkeğin damarlarında gezinmeye b