İnsanlığın ömrü sonsuz-sınırsız değildir. Hayat ölümle tamamlanır. Fakat, doğumla hayat sürekli yinelenir, yinelenir... Bunun içindir ki, doğurgan Anadolu hep genç, hep canlıdır ve hep de öyle kalacaktır. Homeros´un şarap rengi Akdeniz´inde yüz yıkayan Anadolu insanı ölümü sevmemiş, hep yaşamdan yana olmuştur. Anadolu´nun değişik yörelerindeki Türkmen kızları, gökyüzünün maviliğini, ilkbaharın çiçeklerini çeyizlerine işlerken hep doğaya ve yaşama olan tutkuyu, bağlılığı vurgulamışlardır. Elbette, böylesine yaşam dolu ulusun elinden ölüm korkacak; ölümün çirkin yüzü güzele dönüşecektir. Dahası, böylesi bir ulus, mezar taşına bile doğayı, yaşamı işleyerek ölümü güzellikle verecek; elinde mezar taşları birer sanat yapıtına dönüşecektir. Bu çalışmada Afyon yöresine ilk gelen Türkmen boylarının figürlü mezar taşları incelenmiş, gelecek araştırmacılara ışık tutulmaya çalışılmıştır