Bu roman, Remzi ile Rum kızı Simela'nın imkânsız aşkı etrafında, 1916 baharında
Trabzon’un işgaliyle; silahlı Rum ve Ermeni çetelerine karşı direnen, savaşın erken büyüttüğü
değirmenci Remzi ve bir avuç yurtsever milisin sürdürdükleri millî mücadelenin hikâyesidir.
Seferberlikte babası ve kardeşini Kafkas cephesinde yitiren genç Remzi, arkadaşlarıyla
ailesini ve köyünü korumaya, bir arada tutmaya çalışır. Rusların ve isyancı çetelerin baskıları
sonucunda bu bir avuç kahraman dağ yoluyla oradan ayrılıp batıya doğru göç eder. Ne var ki
Harşit çayı geçit vermediği için geriye dönerler. Bu sırada Rusya’da 1917 ihtilali olur. Ruslar
geri çekilir. Rus ordusunun bıraktığı firariler ve teçhizatla güçlenen, İngiliz’in donattığı
gayrimüslim çeteler köyleri talan etmeye başlar. Simela, gönül verdiği Remzi’nin Rum
çetecileri öldürmesini hoş karşılamaz. Dillere destan aşkları ölü sessizliğine bürünür.
Müslüman milisler gayrimüslimlere karşı harekete geçince bu sefer Remzi, Simela’nın
ailesini kendi evlerinde saklar. Sonunda mübadele antlaşması yapılır ve Rumların
Yunanistan’a zorunlu göçü başlar. Puslu bir mayıs sabahı Trabzon limanından demir alan
Gülcemal Vapuru, dağları yüklenmiş giderken Remzi’nin yüreğini de birlikte götürür.