Geçer, ölmek denen aşk bir yerlerde.
Sen bana vurgun olduğun kadar inzivada.
Söylüyorum, beni kahreden baharlara.
Islak kirpiklerde kar ve yağmurun bilmecesi.
İkisi de üzgün, ikisi de cezadır bana.

Yaşadığım kadar yok olmakmış hayat.
Bizi kendimize getiren bakışlarmış.
Hani ıssız nehirlerde kovalanan.
Hani Tanrıyı hüngür hüngür ağlatan.
Haram ya da günah!
Ne kalır, ne geçer elimize.
Ne ifade eder,
Bendeki sende gezindikçe.

Sanadır ruhum.
Nefesimin son çırpınışında sen.
Son sözümün heykelinde gözlerin.
Bir dua gibi baktığın güne doğru.
Ben desen,