Yaşadığımız çağ her ne kadar bize birey olma anlatısı üzerinden yalnız
olduğumuzu, bu yüzden sadece kendi çıkarlarımızı gözetmemiz gerektiğini ve
buna benzer daha bir sürü kaçınılmaz gerçeği söylese de hepimiz içimizde
bir yerlerde biliriz bir bütünün parçası olduğumuzu. Adını tam olarak
koyamasak da bu hissin, orada, içimizde var olması bize umut ve güç verir
çoğu zaman. Yola devam etmemiz için sürekli fısıldar; Seni sen yapan
şeylerle güzelsin, parçası olduğun bütün de senden ötürü güzel, mutsuz
olmak için bir sebep yok! diye. Seymen bu eserinde, birey olma anlatısının
bizi yabancılaştıramadığı bütünün parçası olma hissine dair hemen hemen
söylenecek her şeyi söylüyor. Siz de çağın yabancılaştıramadıklarındansanız,
keyifli okumalar!