“Bu ülkede hırsızlık dışında herhangi bir amaçla olduğumuzu nasıl anlarsınız? Çok basit. Bir
iş adamı cebini doldururken bir memur da Burmalıyı ayağının altında tutar. Örneğin, ülken
İngilizlerin elinde olmasaydı firmamın kereste sözleşmelerini yapabileceğini aklın kesiyor
mu? Ya da diğer kereste firmaları ya da petrol şirketleri ya da madenciler, çiftlik sahipleri ve
tüccarlar? Pirinç İdaresi Şirketi, arkasında hükûmet olmasaydı talihsiz köylünün derisini
yüzmeye nasıl devam edebilirdi? Britanya İmparatorluğu, ticaret tekellerini İngilizlere veya
daha doğrusu Yahudi ve İskoç çetelerine verme aracıdır. ... Gençlere viski içmeyi ve futbol
oynamayı öğretiyoruz, kabul ediyorum ama bundan başka kayda değer bir şey yok.
Okullarımıza bakın, fabrikalarımızda işe yarayan ucuz kâtipler. Hintlere hiçbir zaman faydalı
bir el sanatı öğretmedik. Cesaret edemiyoruz; endüstrideki rekabetten korkuyoruz. Hatta
birçok sektörü ezdik. Hint muslinler şimdi nerede? Kırklı yıllarda ya da o civarda
Hindistan’da denize açılan gemiler yapılıyordu ve onlara adam sağlanıyordu. Artık burada
denize dayanıklı bir balıkçı teknesi bile yapılamaz. On sekizinci yüzyılda Hintler, her
hâlükârda Avrupa standartlarına denk toplar döktüler. Şimdi, yüz elli yıl Hindistan’da
kaldıktan sonra, tüm kıtada pirinçten bir fişek kovanı bile yapamazsınız. Doğu ırkları içinde
gelişenler sadece bağımsız olanlardır.”