İçinde bulunduğumuz çağ öncekilere hiç benzemiyor, çünkü çocuklarımız, medya güdümlü bir dünyada yetiştirilen ilk nesil. Bu da hiç olmadığı kadar çok dış baskıyla karşılaştıkları anlamına geliyor. Çocuk büyütmek bugün Nobel Ödülü kazanmaktan daha zor ve daha kıymetli. Çocuklarımız yol gösterme konusunda popüler kültüre güveniyorlar. Youtube videoları, filmler, oyunlar, WhatsApp grupları ve diğer kaynaklardan pompalanan sürekli bir mesaj yağmuruna maruz kalıyorlar. Bu mesajlardan her biri onlara kim olmaları, nasıl davranmaları, nasıl giyinmeleri, hangi müziği sevmeleri, kaç kilo olmaları gerektiğini söylüyor. “Cinsel kimlik karmaşası” veya “cinsiyetsizlik” gibi önemli bir psikososyal kaos giderek yaygınlaşıyor.