Hiç üzüntüyle dolup taştığın, kendin i hıçkıra hıçkıra ağlayacakmış gibi
hissettiğin oluyor mu? Ve o zamanlarda hiçbir şey, ama hiçbir şey seni mutlu
edemiyor mu? Hatta her şey daha da kötü hissetmene mi yol açıyor?
Güneşin sıcak ve sarı olması bile mi? Hımm... Biz tanışıyor muyuz?
Bence daha önce karşılaştık. Benim adım ÜZÜNTÜ.
Böyle hissettiğinde, yani içinden yorganının altına gizlenip göz yaşlarına
boğulmak geldiğinde, odanın kapısına üstünde resmimin yer aldığı kapı
askısını as. Böylece bir üzüntü alarmı vereceksin. Ve ben bunu duyacağım...
Seni üzen her şeyin üstüne bir çıkartmamı yapıştır.
Söz konusu olan, en sevdiğin kurabiye olsa bile...