Olayların çılgınca çeşitliliği ve bireysel öykülerin kahredici sonluluğu tarihin hızlı olduğu yanılsamasını yaratsa da değişme, aslında son derece yavaş bir süreçtir, ancak geriye dönülüp bakıldığında fark edilebilir, hem de çok geriye.

Bu dünyanın "ulu"larından bazıları öldü, dünyaya hiçbir şey olmadı, yeni "ulu"lar geldi. Borsalar çöktü / yükseldi, servetler kazanıldı / kaybedildi. Nobeller verildi, yeni şampiyonlar için sokaklarda ateş edildi. Güzellik kraliçeleri mutluluktan ağladılar. Baş bağlama ile Özgürlük arasında postmodern korelasyonlar kuruldu ve daha milyonlarca değişiklik oldu, ama makro tarihsel düzlemdeki zemin kaymaları çok düşük ölçekte kaldı.

Türkiye Doğu-Batı sorunsalını, aynı bilinçsizlik aynı bilenmişlik içinde sürdürüyor. Kaos sürüyor.