Türk Ceza Hukuku Reformu sürecinin temel kanunlarından olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nda suç ve yaptırım teorisine ilişkin birçok kurum yeniden ele alınmıştır. Bu süreçte suça teşebbüs kurumu formüle edilirken, yakın ilişkili olması sebebiyle gönüllü vazgeçme kurumu da paralel olarak düzenlenmiştir. Bu kapsamda gönüllü vazgeçme, suça teşebbüsün her aşamasıyla bağlantılı olarak öngörülmüş, suça iştirakte gönüllü vazgeçme ise özel olarak düzenlenmiştir. Çalışmada öncelikle gönüllü vazgeçme kavramı, kurumun tarihi gelişimi, sistematik olarak sınıflandırılması ve uygulama alanı ortaya konmaya çalışılmış; ardından kanuni düzenleme ve özellikle Alman hukuku çerçevesinde gönüllü vazgeçme kurumunun yapısal unsurları, uygulama ile birlikte irdelenmiştir. Son olarak ise gönüllü vazgeçme kurumunun sübjektif unsuru olan gönüllülük, bugüne kadar ileri sürülen teoriler çerçevesinde, Yargıtay ve Alman Federal Mahkemesi kararlarından örneklerle incelenmiştir.