Özdemir İnce kitabı düzenlerken kitapta yer alan bazı yazılara tanıklıklar adını verdiğini söylüyor. Sadece görgü tanıklığı değil, aynı zamanda duyu tanıklığı, duygu tanıklığı, düşünce ve bilgi tanıklığı. Bu türden yazıların hepsinin kaynağında bir mekan değişikliği, bir ´evimin dışına yolculuk´ var diyor İnce. Yazılan metnin nesnesi de belli: Japonya´ya, İsrail´e belli ve sınırlı bir amaçla; oraları, gördüklerimi ´yazmak´ amacıyla gitmişim. Gitmişim ama bir edebiyat yazarı olarak değil de bir gazeteci olarak... Ortaya çıkan metinler ´melez´ yazılar. Postmodern ya da postpostmodern hevesli bir yazar olsaydım bunların üzerine ´öykü´ ya da ´bir roman parçası´ başlığını yazabilirdim. Şaşkın Türk edebiyat ortamı da buna kesinlikle karşı çıkmazdı.
(Arka Kapak)