Hasankeyf yazarlık hayatımda bir dönüm noktasıdır. Aslen Hasankeyf e bağlı Çardaklı (Gündeköla) köyündenim.

1971-73 yıllarında Hasankeyfte öğretmenlik yaptım. Hemen hemen her sabah namazdan sonra köprü ayağındaki kahvenin balkonunda otururdum. Önüme çayım gelir, kalın bir deftere de hikayelerimi yazardım. Aynı noktadan hem güneşin doğuşu, hem de batışı seyredilirdi. Bu en doyulmaz zevktir. 'T' şeklindeki çarşının sabah canlılığı insanı psikolojik ve sosyolojik olarak etkiler...

Yıllar sonra İstanbula tayinim -çıktı. liasankeyf sular altında kalacak,' denilince çok rahatsız oldum. Bir dernek kurduk. Basına ve dünyaya Hasankeyf'i duyurmaya çalıştık. Her platformda `Hem baraj yapılır hem de Hasankeyf kurtulabilir. Bir barajın ömrü elli yıldır, on bin yıllık tarihi olan bu güzel belde su altında kalmasın,' dedik. Ancak sonuç alamadık.

Gelecek nesilleri düşündürme, tarihe bir izdüşüm olma arzusu ve içimdeki Hasankeyf sevgisi çeşitli dönemlerde yazdığım bu hikayeleri bir araya getirtti.