Phrygia Hierapolis’i dizisinin on dördüncü kitabı Hierapolis’in Ion mimarisine ayrıldı. Analitik bir çalışmayla kentin en önemli iki kutsal alanı incelendi. Apollon Kutsal Alanı’nda Hadrianus Dönemi’nde işlenmiş bir dizi olağanüstü bilezikli Ion sütun başlığı bulundu, bunlara Flaviuslar Dönemi Üst Portikosu’ndan gelen, geçmişte bu Ion başlıklarına bağlanmış olan Korinth düzenindeki malzemelerin çalışması eklendi. Plouton ve Kore’nin Kutsal Alanı Ploutonion’da, Nero Dönemi’nde devasa kült heykelinin yer aldığı aedikula-naos ile birlikte bir Ion portikosu inşa edilmiştir. Her iki kutsal kontekstteki malzemelerin incelenmesi ve çizimleri, yapıların mimarisinin üç boyutlu rekonstrüksiyonlarıyla birlikte açıklanarak yeniden düzenlenmesine, işlevlerinin ve sembolik anlamlarının analiziyle, biçimsel dilin ve kronolojinin belirlenmesi eşlik etmektedir. Kentin Ploutonion’un cephesi, B Tapınağı, agoralar, Stoa Bazilika ve münferit Ion başlıkları gibi Ion mimarisindeki diğer anıtlarına, Hierapolis’in ion mimarisinin tam bir çerçevesini hazırlamak amacıyla genş bir yer ayrıldı. Sanat atölyeleri konusu, Hellenistik Dönem’den ba?layarak tüm İmparatorluk Dönemi boyunca, Küçük Asya’nın diğer anıtlarıyla yapılan sistemli karşılaştırmalar sayesinde, yerel üslubun özelliklerini derinle?tirerek ama aynı zamanda Hierapolis’in özellikle Pergamon ve Aphrodisias ba?ta olmak üzere diğer merkezlerle ilişkileri çerçevesinde ele alındı. Son olarak, mimari modellerin ve Phryg kentindeki Ion düzeninin semantiği tartışmasına, Hierapolis kent algısını şekillendiren ideolojik eğilimlerin incelenmesinin sunulmasıyla özel olarak odaklanıldı.