İnka sözcüğü Güneşin çocuğu anlamındaki İntip Churin şeklinde tanımlanmaktadır. Ancak bazı kaynaklarda İnkanın karşılığı bey anlamında ele alınmıştır. Yani İnka sözcüğü, şefin (Ya da kral) kendisini tanımlar. O çağda yaşam geleneklerine göre kralın çok daha üstün gözükmesi için bazen çok değerli olarak tanımladıkları semboller ya da ünvanlarla tanıtırlardı. Araştırmalar ve belgeli yazıların çoğunda İnka soylarının Ay-ullu şeklinde bir sözcükle belirtilmiş olduğu görülür. Bu sözcüğün anlamı ise ulu soy şeklinde tanımlanmıştır. Tarihsel anlatımlarda özellikle imparatorluğu oluşturan kabile halkı nerden geldiklerini bilemedikleri soylarına Ay-ullu ünvanını, egemenlik kuran şeflerine de Kur-hakan adını vermişler. Jhames Churchwardın Mu kıtasıyla ilgili çalışmalarını yorumlayan Hans Stefan Santesson, bu uygarlığın temellerini oluşturanların Mudan geldiklerini ileri sürer. Mu kıtasındaki imparatorluğun adı Güneş İmparatorluğuydu. İnkaların kendilerini güneşin çocukları olarak betimlemeleri Mudaki imparatorluğa bağlanmaktadır. İmparatorluk içinde çocuklar için ayrı bir gelenek vardı. Onlar krallarına verdikleri unvanı çocuklarına vermezlerdi. Çocukların adlarını da törenlerle verirlerdi. Bu gelenek semavi dinlerin tümünde görülmektedir.
Ali Narçın, Güney Amerikadaki İnkaların yaşam geleneklerini, dinsel anlayışlarını, sosyal yaşam ile tapınma törenlerini titiz bir araştırma sonucu bu kitapla özet halinde okurlarının görüşüne sunmuştur.