Yüklenici tarafından bir eserin yani yapının meydana getirilmesi ve teslimi, işsahibinin ise
bunun karşılığında bir bedeli ödeme konusunda anlaşmaları sonucu inşaat sözleşmeleri ortaya
çıkmaktadır. İnşaat sözleşmesi yüklenicinin bir yapıyı taraflarca kararlaştırılan zamanda ve
sözleşme niteliklerine uygun olarak meydana getirilmesi ve işsahibine teslim edilmesine
ilişkin taahhüdünü teşkil etmektedir. Yüklenicinin bu taahhüde aykırılığı, yüklenicinin
borcunu “hiç veya gereği gibi” ifa etmemesi sonucunu doğurmaktadır. Borcun hiç veya gereği
gibi ifa edilmemesi, temerrüt veya sözleşmenin müspet ihlali gibi bir sebebe dayanabileceği
gibi, imkânsızlık hali sebebiyle de borcun ifa edilmemesi söz konusu olabilmektedir.
Günümüzün inşaat işlerindeki artışlarla birlikte, yüklenicilerin borçlandığı ediminin ifasının
imkânsız oluşu, temerrüdü ve kötü ifa halleri gibi ifa engelleri ile sıklıkla karşılaşılmaktadır.
İfa engellerinin bir türü olan ifa imkânsızlığının bir inşaat sözleşmesi kapsamında ortaya
çıkması halinde, Türk Borçlar Kanunu genel hükümlerinin yanında ve uygun düştüğü ölçüde
Türk Borçlar Kanunu’nun eser sözleşmelerine ilişkin özel hükümlerin uygulanması da söz
konusu olabilmektedir. Bu çalışmada, inşaat hukuku ve sözleşmeleri kapsamındaki
imkânsızlık halleri ve sonuçları incelenmiştir.