Günümüzde Müslüman toplumlarda büyük ahlak sorunlarının yaşandığı bilinmektedir. Doğruluk, dürüstlük, adalet, vefa, sevgi, saygı ve merhamet konusunda yeterince başarılı olmadığımız görülmektedir. Dinin tavsiye, emir ve yasaklarının gözetilmesi konusunda yeterince hassas olan çevrelerde bile ahlaki kriz yaşanmaktadır. Aynı zamanda ahlaklı, doğru ve adil insanlar yetiştirmeyi amaçlayan din bu konuda neden yeterince başarı sağlayamamaktadır? Bir başka deyişle, Müslümanlar dinin namaz, oruç, zekât, hac ve muamelat hükümlerinde gösterdikleri itina ve başarıyı neden ahlaklı, iyi ve erdemli olmada gösterememektedirler? Acaba Müslüman birey, şeklî ibadet ve hükümleri yerine getirdiği takdirde görevinin tamamlandığına ve dolayısıyla rıza ve cenneti hak ettiğine mi inanmaktadır? Belki de ahlaki davranışın formel ibadetlerin ifasından farklı bir karakteri var ve tam da bu fark önemsenmemektedir. Ahlaki davranış ile mesleki ve sanatsal beceri birbirine benzemektedir. Huylar, büyük ölçüde kalıcılık niteliği taşıyan melekelerdir. Erdem ahlakı, ısrarla itidal ve ortadan bahsetmektedir.