Şemseddin Ahmed Kemalpaşazâde (ö. 1534), kadılık, kazaskerlik, müderrislik ve Şeyhülislamlık gibi yüksek görevlerde bulunmuş bir 16 yüzyıl Osmanlı âlimidir. Şeyhülislam olması onun fakih ve hukukçu yönünü hatırlatsa da o, felsefeden edebiyata, dinî ilimlerden tarihe kadar birçok değişik disiplinde araştırma yapmış ve eser yazmıştır. Onun Türkiye’de ve Türkiye dışında yayımlanmış birçok fıkıh-hukuk eseri vardır. Tefsîru İbn Kemal Paşa adlı tefsir kitabı yanında bağımsız sure tefsirleri de bulunmaktadır. Sultan II. Beyazıt’ın talebiyle Tevarih-i Âli Osman adlı tarih kitabını yazmış, bu eser Türk Tarih Kurumu tarafından yayımlanmıştır. Başta Tehâfüt Hâşiyesi olmak üzere felsefi ve kelami problemleri incelemek üzere 40 civarında kitap veya risale yazmıştır. Dilbilim ve belagat da onun özel olarak araştırma yaptığı ve eser verdiği önemli disiplinlerden biridir. Edebiyat alanında Türkçe Divan ve Yusufu Züleyha, Farsça Nigâristan gibi değerli eserler vermiştir. Divan’ı Türk Dil Kurumu tarafından yayımlanmıştır. Eserlerinin bir kısmı bağımsız olarak basılmış, değişik konulardaki muhtelif risaleler ise Dârü’l-lübab Yayınları tarafından basılmıştır. Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi BAP Birimi tarafından desteklenen projenin çıktısı olarak yayınlanan Kemalpaşazâde: Felsefe-Din-Edebiyat Araştırmaları adlı bu kitapta, Türkiyeli ve Türkiye dışından araştırmacıların Kemalpaşazâde’nin çeşitli disiplinlerdeki düşünce ve değerlendirmelerini konu alan araştırmaları yayımlanmıştır.