“Düşünüyorum da, onunla göz göze geldiğimizde ve beni gördüğü için gülümsediğini zannettiğimde ekmiştim ben bu heyecanın tohumlarını. Onunla baş başa konuşma fırsatı bulabilme düşünün tutsağı olmuştum. Olmadı. Hiç de öyle kolay kolay gidip dökemedim içimi. Bazen benim cesaretsizliğimden, bazen de onun yüzünde gördüğüm çekingenlikten, aylarca sadece göz göze gelmenin genç yüreğime yaşattığı heyecanla yetindim. Evde, sofrada oturma sürem kısalmış, onu biraz daha hayal edebilmek için kendimi odama kapatır olmuş-tum. Orada bir başıma kalıp onu düşünüyordum.”

Ahmet Cengiz Şaphanelioğlu, uzun yıllar boyunca öğretmen olarak hizmet verdiği Anadolu’nun pek çok yöresinde arkadaşlar edindi, dostlar kazandı. Ama en çok da hikayeler biriktirdi. Yaşanmışlıklar, acılar, mutluluklar. Yazar, ilk romanında bu yaşam hikayelerinden bir bölümü-nü sunuyor sizlere. Okurken, her satırında gerçek mutlulukları, yaşanmış hayal kırıklıklarını tadacaksınız.