Ben Bekir; yaşım sekiz, doğuştan kamburum. Tepe diye anılan bir yerde otururuz. Evimiz, muhitimiz zor geçimli ve fakirdir. Camimiz bile varla yok arası, iri bir gecekondudan biraz hallicedir ama imanımızı ayakta tutmaya yetiyor çok şükür.
Babam haftalıkçı çalışır, anamsa Onu nasıl anlatsam. O evin temel direğidir. Benden büyük üç kız, benden kü-çükse bir kız, bir erkek kardeşim var.
Hiçbiri benim gibi kambur doğmamış. Hepsini çok severim, ama ikinci ablam Sevdiye O kimselere benzemez. O benim her şeyimdir, onu çok severim, biraz da çekinirim, çünkü o aklımdan geçenleri bilebilir. Çok kere mahallede olacakları evvelden söylemişti
Ben küçük yaştan beri gördüklerimi, duyduklarımı, akıl defterime yazarım; burada bahsettiklerimin hepsi aynen ol-muştur. Bir kapı aralığından, kondumuzda ve mahallemizde olan herşeyi anlatmaya çalıştım sizlere.
Boyumun, aklımın yettiği kadar
Ali Dilber; 70li yılların İstanbulunda, bir gecekondu mahallesindeki sokak kavgaları, aile ve akrabalar arası tartış-malar, sağ-sol çatışmaları, mahallenin camisinin çevresinde gelişen cemaat olgusu ve basit polisiye sorunlar gibi sıradan olayları sıradışı bir dille ve kurguyla sunuyor okura. Tabi bir de Sevdiyeyi. Sevdiye kim mi? Kambur Be-kirin ortanca ablası. Altıncı hissi çok güçlü ve bir söylentiye göre o bir falcı İstanbulun Falcısı