Bu kitap, 'kişisel gelişim yolculuğu'na adanmış konferans notları, televizyon sohbetleri ve makalelerin derlendiği bir 'dörtleme'nin sonuncusudur... 'Nasıl Dinozor Olunur? ' ile yola çıktığımızda, 'değişime ayak direyenler'in bakış açılarını sorgularken, ne gariptir ki işe 'klâsiğe övgü' tadında başlamıştık.

'Herkes Biraz Donkişot'tur' dediğimizde asıl amaç, sözü 'ama herkesin bir Sancho Panzas'sı yoktur'a getirebilmekti.

'Avlumda Bir Deve Var...'ın temsil ettiği farkındalık ve özgüvenle tanışabilmek için, biraz ortada kalmış bir lafı enine boyuna çekiştirmiştik aklımızca...

'Kabaklığa Övgü' ise adını, Bertrand Russell'le bir göndermeden alıyor. Bu kez başka sembolün perde arkasına göz atmaya niyetleniyoruz. Neden mi? Toplumda sadece 'yükselen değerler'imiz olduğunu düşünmek, saflık ötesi bir teslimiyet olurdu. 'Alçalan ve hattâ yitirilenler'in de kişisel gelişimizi doğrudan etkilediğini düşünüyoruz. 'Sıradanlığın yükselişi' içimize sinmiyor bir türlü... 'Kabaklığa övgü'müz, biraz da bu sıkıntıyı hicvetmek içindir. Ve acelesi olanları, 'biraz sakin olmaya, biraz demlenmeye' davet eder.