1500lerin sonlarından 18. yüzyıla kadar binlerce Avrupalı kadın İslamiyete dönmüştür. Bu kişilerin çoğu Cezayir, Tunus, Trablusgarp ve Fasın Rabat-Salé bölgesinde Berberi Sahil Eyaletleri yaşıyor ve çalışıyorlardı. Kadınların çoğu, Müslüman erkeklerle evlenince Müslüman oldular. Buraya kadarını anlamak kolay; yine de bir 17. yüzyıl Isabelle Eberhardtı1 arayışıyla, bu kadınların bazılarının yaşamları-
nın izini sürebilmek heyecan verici olurdu. Ama peki ya erkekler? Onların din değiştirmesine yol açan neydi?
Din değiştirmeye karşı İslamın tavrı, daha açık olarak nitelendirilebilir. İspanyollar, Yahudileri ve Müslümanları din değiştirmeye zorladılar, ama sonra yine de sınırdışı ettiler. Oysa İslam, kendini hâlâ mümkün olan her yolla, özellikle de insanların din değiştirmesiyle yayılmaya çalışan yeni bir din olarak görmeye devam ediyordu. Yeni Müslümanlar hâlâ kutsanmış ve şanslı sayılırlar, özellikle de İslamiyetin sınır bölgelerinde.
Herkesin bildiği gibi Müslümanlar iyi denizci değildirler. Ortadaki bu bilmece nasıl çözümlenebilir? Tabii ki Renegadolar ile. Renegadolar yani dönmeler yani dininden dönenler. Onlar, Avrupalı olarak, Avrupa teknolojisini Müslümanlara tanıtıp bir de onlar için savaştılar ve hatta Osmanlı içinde Kaptan-ı Deryalığa kadar ulaştılar