İnsanoğlu var olduğu ilk çağlardan günümüze dek, kendini koruyabileceği, kendini gerçekleştirebileceği ve ait
olabileceği bir mekân ihtiyacı duymuştur. Bugünkü Konut kavramının doğuşu ihtiyaç doğrultusunda
gerçekleşmiş olsa da bu kavram için günümüzde çok çeşitli tanımlamalar yapmak mümkündür. Konut somut bir olgu
olmasının yanı sıra , insanın yaşam mekân tanımlamasıdır ve bu bağlamda soyut ve göreceli bir kavramdır. Yaşam
mekân çözümlemelerinde, yaşanan dönemin toplum yapısı, sosyal ve ekonomik şartları, konut yapımı için temin
edilebilen malzemeler, malzemeleri işleyip kullanabilmeye olanak tanıyan teknolojik gelişmeler ve gelişmelerin etkin
kullanılabilmesi doğrudan etkili olmuştur. Günümüze yaklaştıkça sosyal yapının değişmesine bağlı olarak, tekil
yaşamı tercih eden bireyler, öğrenciler, çalışan bireyler ya da yaşlı bireyler yaşamlarının bir dönemlerinde küçük
konutlara ihtiyaç duymaktadır. Değişen konut ihtiyaçlarına çözüm sunabilmek için ortaya çıkan kavramlardan biri
de Küçük Konut kavramı olmuştur, bu kavram konut mekânının sahip olduğu ebatların ölçüsel anlamda küçük
olmasını ifade etmektedir. Özellikle küçük konut mekân biçimlenişinde mekana farklı işlevlerin yüklenebilmesi
açısından mobilyanın önemli bir girdi olarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Mekânlar ve tamamlayıcı ögeleri olan
mobilyalar, birbirleriyle mutlak bir etkileşim içindedir Konut iç mekân çözümlemelerinde mobilya tasarımına dikkat
edildiği gibi mobilya tasarımında da konut iç mekân özelliklerinin dikkate alınması gerekmektedir. Küçük Konut
olgusu öncelikle bir yaşam biçimidir, belki her birey için uygun değildir ancak bu durum küçük konutların yaşam için
yetersiz birimler olduğu sonucunu doğurmaz. Konut alanının büyüklüğünün kullanıcının yaşam kalitesini artırdığını
söylemek doğru olmayacaktır, farklı kullanıcıların farklı ihtiyaçlarına cevap verebiliyor olabilmesi konutun
büyüklüğünden ziyade mekan esnekliği ve işlevselliği ile ilgilidir.