Luvilere ilk olarak antik Anadolu medeniyetlerini inceleyen akademisyenler ilgi duymuştur. Luviler, daha gösterişli
komşuları Hititler üzerine yoğunlaşan akademik söylemlerde on yıllar boyunca mütevazı bir yer edinmiş olmalarına rağmen,
bu durum artık değişmektedir.
Hititolojik araştırmalardaki önemine karşın, Luviler üzerine yapılan tartışmalar Anadolu araştırmacılarının çevreleriyle sınırlı
değildir. Luvi dilinin en yakın akrabaları olan Likya ve Karya dillerinin kanıtlarına hiçbir zaman Hattuşaş hükümdarlığı altına
girmemiş Güneydoğu Anadolu'da birinci binyıldaki alfabetik geçişte rastlanmıştır. Anadolu'nun batısında, başkenti Aba-
sa/Efes'te bulunan bağımsız Tunç Çağı Krallığı Arzava'nın hükümdarları Luvice ya da Luviceye oldukça yakın isimler
taşımaktaydı. Luvice bir ezgide, herkesçe olmasa da yaygın olarak Tunç Çağı Truva'sıyla özdeşleştirilen Wilusa'dan
dönmekte olan bir kişiden bahsedilir. Grekçede Luviceden alınan birtakım sözcükler bulunmaktadır, üzerlerinde Anadolu
hiyeroglifinin kullanıldığı objeler ise hem Truva hem de Miletus'ta bulunmuştur.
Bu objelerin her iki bölgeye de dışarıdan getirilmiş olduğu ihtimali olmasına rağmen, Batı Anadolu'da doğal yerlerinde
bulunan birtakım grafiti ve kaya kabartmaları açıkça Anadolu hiyeroglifi ile yazılmıştır. Bütün bu bulgular Luvilerin Batı
Anadolu'da, Miken ülkesinin yakın çevresindeki somut varlığına işaret eder. Birtakım başka savlar da bu tezdeki boşlukları
doldurmak üzere kullanılmıştır. İlk olarak, Hitit Kanunları'nın son sürümünde Arzava'nın bir noktada yer adı olan
Luviya'nın yerine kullanıldığı uzun zaman önce gözlemlenmiştir. Bazı akademisyenler bunu Luviya ve Arzava'nın özdeş
olduğunun kanıtı olarak değerlendirmiş, bu da onları Luviya yurdunu Anadolu'nun batı kısmında aramaya sevk etmiştir.
Ancak görünen o ki Luviler tüm Anadolu'ya ve hatta daha ötesine de yayılmıştır.
Luvi kültürü ve "Luvi kimlikleri" şu anda oldukça ilginç bir alan niteliği taşır ve uzun yıllar boyu böyle olmaya devam
edeceğine dair güvenimiz sonsuzdur.