Niçin Nietzsche ısrarla bize maskeler halinde geri dönüyor kendisini fütursuzca çoğaltan bu seyyar figürün çağdaş uğrağımızdaki işlevi nedir Güncel felsefenin temel ilgilerinden bazılarını belirleyen bu soru kendi tarihini ciddi bir referans noktası ve tehlike kaynağı olarak gören felsefenin kendi üzerine katlanma serüveninin doğal bir sonucu olarak da görebileceğimiz çağdaş yeniden okuma stratejilerinin odağındaki Nietzscheyi sorunlaştırmaya yöneliktir. Sorunun yanıtı da iki savaş arası yıllarda daha çok edebi etki ve esinlerin kaynağı durumundaki Nietzscheden Heidegger üzerinden Fransız postyapısalcılığına bu yeni Nietzsche kültüne doğru uzun ve dolambaçlı bir yolu izlemek zorundadır. Zira Nietzschenin transplantasyona açık korpusunun portatif karakteri sürekli yeni ikametler peşindeki bir göçebeliği yeniden yerliyurtlulaştırma ya da iskan çalışmalarını da kendi gövdesine dahil ederek tedavülde kalmayı başarmıştır.