Onlara, ``Moruğun Birliği``` diyorlardı. Tüm Alman Ordusu`nun en dövüşürken birliği... Cephelerde yaz-kış demeden savaşan, siperleri bekleyen en deneyimli birlik... Küçük kardeş, Porta ve arkadaşları savaşı sürdürürken, yolları bir gün yılanların, akreplerin, dev karıncaların kaynadığı kaktüs ormanına düştü... Tanrı`nın bile unuttuğu bir ormana... Tehlike ve ölümün kol gezdiği bir yere... İçecek suları tükenince, çılgınlığın eşiğine vardı tümü... Bir damla su için, yapmayacakları şey yoktu... Cinayete bile sürükleyebilirdi onları bu çılgınlık...