Joseph Beuys konuyla ilgili şunları söylemekte: “...Sanat kavramı yozlaşmış sermaye kavramının yerini almalıdır. Sanat gerçekten somut bir sermayedir ve insanların bunun farkına varması gerekir. Para ve sermaye ekonomik bir değer olamaz, sermaye insan onuru ve yaratıcılığıdır. Ve buna uygun olarak, yaratıcılığın ya da sanatın deyim yerindeyse sermaye olmasını sağlayan bir para kavramı geliştirmemiz gerekiyor. Sanat sermayedir. Bu boş bir hayâl değil; bu bir gerçektir. “...Başka bir deyişle, sermaye sanat neyse odur. Sermaye, insan kapasitesi ve ondan akan şeydir. Bir ürünün ortaya çıkmasında yalnızca iki uzuv veya iki kutupsal ilişki söz konusudur: “Yaratıcılık” ve “İnsan niyeti”. Dolayısıyla para, üretim ve tüketim sektörlerinin toplumumuzda yerleşik olduğu tam bir hak belgesi haline gelmedikçe, insan yaratıcılığının, insan ruhunun, insan yaratma gücünün ve yaşamın azalmasını sağlamaya devam edecektir!