İnsanlar Antik Çağlardan günümüze sahip olduklarını güvenle saklama ihtiyacı hissetmişlerdir. Roma'da bu ihtiyaç önceleri tapınaklarda giderilmiş; sikke darbı sonrasında ise özel bankacılık faaliyeti yürüten bankerler saklama ve diğer bankacılık faaliyetleri bakımından aktif rol almışlardır. Bankacılık faaliyetlerinin en önemlilerinden biri şüphesiz paranın saklanmasıdır. Paranın saklaması amacıyla bırakılarak ve daha sonra aynen değil aynı miktarda paranın iade edileceği konusundaki anlaşmalar saklama (vedia) sözleşmesinin bir türü olan depositum irregulare (düzensiz vedia) olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Helen kültürünün de etkileriyle Roma Hukukunda şekillenen ve günümüz hukuk sistemlerinde varlığını sürdüren depositum irregulare (düzensiz vedia)'nin temellerinin ortaya koyulması ve bankacılık faaliyetleri bakımından incelenmesidir.